جابر قاسمعلی فیلمنامه‌نویس برجسته کشور  در گفت‌و‌گو با سینما پرس نگارش «جاده عاشقی» را با یادآوری تصاویری از فضاهای مطرح شده در رمان «همسایه‌ها» نوشته احمد محمود و فیلم «گوزن‌ها» ساخته مسعود کیمیایی عنوان کرد.

جابر قاسمعلی که مدتی‌ست نگارش فیلمنامه «جاده عاشقی» را به پایان برده است در پاسخ به این پرسش که این فیلمنامه به سفارش کجا نوشته شده است گفت: قرار بود سعید سلطانی که تهیه کننده این فیلم است، به همراه علی درخشی کارگردان آن، این فیلم را بسازند. اما هنوز این کار ساخته نشده است.

وی نگارش این فیلمنامه را به سفارش بنیاد سینمایی فارابی عنوان کرد و افزود: این فیلمنامه به سفارش بنیاد سینمایی فارابی ساخته شده، اما هنوز به دلیل مشکلات مالی اقدامی برای ساخت آن صورت نگرفته است.

قاسمعلی نسخه نخستین فیلمنامه‌ای را که بازنویسی کرده جذاب ندانست و توضیح داد:  قصه‌ای که آقای درخشی و سلطانی در ابتدا به من دادند، و خواستند آن را بازنویسی کنم، برایم جالب نبود. اما یک نکته در آن نظرم را جلب کرد. آنهم فرد روحانی بود که شخصیت اول فیلمنامه را می‌ساخت. این روحانی شخصیت قلدر گونه‌ای داشت که با آنچه تا کنون از شخصیت افراد روحانی  دیده شده متفاوت بود. این روحانی شخصیتی قهرمان گونه داشت. برای همین شخصیت روحانی را از دل فیلمنامه‌ بیرون کشیدم و فیلمنامه دیگری نوشتم.

وی در این باره توضیح داد: خلاصه قصه‌ای که در ابتدا  در اختیارم قرار دادند، مربوط به فردی روحانی بود که در روستایی به دلیل قتل و جنایاتی ناکرده دستگیر شده بود. در دوره‌ای در حدود دو سال پیش این طرح  به تصویب نرسیده بود.

این فیلمنامه نویس ایرانی درباره زمان نگارش فیلمنامه گفت: وقتی نگارش این فیلمنامه به من پیشنهاد شد،چهار ماه طول کشید تا طرح آن را بسازم. حدود شش ماه هم نگارش کل فیلمنامه طول کشید که در مجموع می‌شود گفت حدود ۱۰ ماه برای نوشتن «جاده عاشقی» وقت صرف شده است.

قاسمعلی هیچ بازیگری را ملاک طراحی شخصیت‌ فیلمنامه‌هایش عنوان نکرد و در این باره تصریح کرد: اول این‌که به طور کلی هنگام نوشتن فیلمنامه به هیچ بازیگری فکر نمی‌کنم. شخصیت‌ها را آنطور که باید باشند می‌سازم. در طراحی شخصیت‌های این فیلمنامه نیز به هیچ بازیگری فکر نمی‌کردم.

وی در این باره ادامه داد: دوم این‌که همانطور که گفتم، از قصه پیشنهادی فقط یک روحانی داشتم که باید بر اساس آن قصه و طرح جدیدی را می‌ساختم. از طرفی فارابی خواسته بود تا فیلمنامه مربوط به دوران قبل از انقلاب باشد. برای همین در نوشته متن آن تصاویر و فضاهای داستان «همسایه‌ها» احمد محمود جلوی چشمم می‌آمد. این فضاها در فیلم «گوزن»های کیمیایی هم وجود دارد و من در موقع نوشتن مرتب به یاد این دو اثر می‌افتادم.بقیه شخصیت‌ها هم طبق همین فضاها و همچنین شخصیت اول فیلمنامه شکل گرفت.

وی فیلمنامه  دارای فضای شلوغی دانست و گفت: دوست داشتم فضای این فیلمنامه شلوغ باشد . فضایی شبیه به خانه‌های شلوغ و بزرگ ایران قبل از انقلاب.

رئیس کانون فیلمنامه نویسان خانه سینما موضوع جاده عاشقی را  انقلاب و رویدادهای آن دانست و ادامه داد:  قرار بود فیلمنامه انقلاب را به تصویر بکشد، اما من مستقیما به این موضوع نپرداختم. دوست نداشتم فیلمنامهای نوشته شود که مستقیما به شعارهای انقلاب و سیاست‌هایی که شعارهای آن زمان دنبال می‌کرد پرداخته شود. سعی کردم غیرمستقیم به آن‌ها بپردازم و مسائل را مطرح کنم.

بدون این‌که قصه مستقیم به موقعیتی سیاسی بپردازد، قهرمان قصه را در یک موقعیت سیاسی قرار می‌دهد .در واقع با قرار دادن این روحانی که پیشینه سیاسی دارد، در یک موقعیت انسانی مسائل انقلاب مطرح می‌شود.

وی زندگی شخصیت نخست فیلمنامه‌اش را مربوط به فاجعه کشتار مردم در قم عنوان کرد و گفت:روحانی این فیلمنامه ۱۹ دی‌ماه ۱۳۵۶ را تجربه می‌کند . تاریخی که مربوط به فاجعه کشتار مردم قم است. همسر او در این حادثه کشته می‌شود . رویهم رفته این روحانی فردی سیاسی به حساب می‌آید و به شهردوری نیز تبعید شده است. او در این دورافتادگی در موقعیتی انسانی گیر می‌کند . این روحانی  دست به حرکت قهرمان گونه می‌زند و برای نجات دیگری  و کمک به مردم دست به عمل می‌زند.

وی با شخصیت فیلمنامه‌هایش ارتباط خوبی برقرار کرده است. دراین‌باره گفت: این شخصیت را خیلی دوست دارم و امیدوارم در فیلم هم خیلی خوب ساخته شود.

قاسمعلی در پاسخ به این پرسش که با توجه به روحانی بودن شخصیت اصلی فیلمنامه و واکنش و مخالفتی که ممکن است در پی داشته باشد اظهار کرد: این شخصیت با وجود این‌که قلدر است، اما قلچماق نیست و دست به حرکات انسان‌دوستانه می‌زند.  رفتار این آدم ارزشی است و نه تنها برای من که برای مردم هم ارزشمند خواهد بود.

 وی فضای «جاده عاشقی » را مربوط به کرمان دانست و توضیح داد: لوکیشن این فیلمنامه مربوط به شهری از شهرهای کرمان است. یکی از شهرهای قدیمی با بافتی قدیمی فضای اصلی این فیلمنامه را تشکیل داده است. فیلمنامه داستان رئالی را در سبکی کلاسیک پرورانده است.

جابر قاسمعلی از سال ۱۳۷۰ که فیلمنامه نویسی را با نوشتن «جای امن» شروع کرد، «جاده عاشقی» را هم نوشته است. در سال ؛ ۱۳۴۱ در چالوس به دنیا آمد و تا کنون  متن ده‌ها فیلمنامه ، تله فیلم، مجموعه تلویزیونی و....  را خلق کرده است.

«تلفن همراه رئیس جمهور» ، «ساعت شلوغی»، «موش»  نام برخی از آثاری است که او در پرونده کاری خود دارد.

انتهای پیام/ن.ف