به گزارش خبرنگار سینماپرس، احسان عبدی پور کارگردان فیلم سینمایی «تنهای تنهای تنها» زمانی که برای انتخاب نقش «رنجرو» به جنوب کشور رفته بود، در میان جمع کثیری از علاقه مندان به بازیگری با پسرپچه فربه‌ای مواجه شد که علاقه شدید به بازیگری داشت زمانی که از او برای این نقش تست بازیگری گرفت متوجه شد که وی در این زمینه از استعداد سرشاری برخوردار است اما به علت اضافه وزنی که او داشت نمی‌توانست نقش «رنجرو» را به او بسپارد.

در مقابل خواسته عبدی‌پور با این که تنها زمان کمی برای فیلمبرداری و رسیدن فیلم به سی و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر باقی مانده بود فرهومند به علت علاقه شدیدی که به عرصه بازیگری داشت تصمیم گرفت به سرعت وزن خود را کاهش دهد و در مدت زمان کمی نزدیک به سی کیلو گرم از وزن خود را با ورزش کاهش داد.

وی زمانی که بار دیگر به ملاقات احسان عبدی‌پور می رود با تعجب فراوان این کارگردان مواجه می شود و عبدی پور در کمال ناباوری میثم فرهومند، این نقش را به او می سپارد که او نیز توانست به خوبی از عهده بازی در این نقش برآید.

سینماپرس همزمان با اکران عمومی فیلم سینمایی «تنهای تنهای تنها» تصمیم گرفت با «میثم فرهومند» که اکنون با 17 سال سن کلاس دوم دبیرستان است و در ابتدا قصد داشته که در رشته گرافیک تحصیل کند اما به علت به حد نصاب نرسیدن تعداد متقاضیان برای رشته گرافیک، رشته خود را به مهندسی نقشه کشی تغییر داده و قصد دارد که در دانشگاه در رشته سینما ادامه تحصیل دهد، به گفت و گو نشسته است.

دوستانت فیلم را دیده بودند؟

زمانی که فیلم روی پرده سینما رفت من به تهران آمدم و الان هم تهران هستم. برای همین به بوشهر نرفتم تا ببینم دوستام برای دیدن فیلم به سینما رفته اند یا نه! اینقدر برای دوستانم از فضای فیلم تعریف کرده بودم که همه چشم انتظار بودند تا فیلم اکران شود و با هم برای دیدن فیلم به سینما برویم. کل مدرسه می گفتند هر زمان که فیلم اکران شد به آن ها خبر بدهم که اولین نفری باشند که فیلم را می بینند. با اینکه خودم 17 بار را فیلم را دیده ام اما قرار است یک بار دیگر هم با دوستانم در سینما فیلم را ببینم.

 در این 17 باری که فیلم را دیدی هیچگاه به این فکر نکردی که کاش بعضی سکانس ها را جور دیگر بازی می کردی؟

خیر، از بازی که کردم راضی بودم زیرا احسان عبدی پور خیلی برای کار کمکمان می کرد و خودش می دانست که چه دیالوگ هایی را بگذارد که ما راحت تر بگوییم و ما همه واقعا از کارمان راضی بودیم.

بعد از بازی در این فیلم تا چه اندازه در مدرسه با باقی پچه ها تفاوت پیدا کردی؟

این چیزها برای من مهم نیست و دلم نمی خواهد درباره این مسایل صحبت کنم. این چیزها را دوست ندارم، همه ما مثل یکدیگر هستیم نمی توان گفت که من با باقی بچه ها در مدرسه تفاوت دارم.

معلم ها و کادر مدرسه میان تو و دیگر بچه ها تفاوت قایل نمی شوند؟

بعضی از آن ها میان من و دوستانم فرق می گذارند که من از این کار آن ها بیزارم، زشت است زمانی که آدم یک چیزی دارد به او احترام می گذارند اما زمانی که چیزی ندارد همان احترامی که باید به او گذاشته شود را هم نمی گذارند. از اول سال تا حالا هر کدام از معلم ها به من وعده نمره زیاد می دهند مثلا می گویند تو 5 نمره یا 10 نمره در فلان درس پیش من داری اما از آن جا که این مسئله نه تنها برای من مهم نیست بلکه من را ناراحت هم می کند اصلا پی گیر آن نمی شوم.

دوستانت به تو حسادت نمی کنند؟

شاید حسودی کنند اما من خبر ندارم.

حس و حال خانوادت به خصوص مادر و پدرت بعد از بازی در این فیلم چه بود؟

خوشحال شدند و به من امیدواری دادند و گفتند که ان شاالله به موفقیت های بالاتری دست پیدا کنم. مادرم همیشه برایم دعا می کند و خوشبختی من را می خواهد و دوست دارد به آن چیزی که می خواهم برسم.خیلی هم نصیحتم می کند و می گوید درسم را ادامه دهم و با بچه های بد نگردم.

چقدر درگیر فضای سیاسی فیلم «تنهای تنهای تنها» شدی؟

اصلا درگیر فضای سیاسی فیلم نشدم و کاملا برایم عادی بود. تنها آن جایی که با «اولگ» دوست شدم خیلی چیزهای زیادی از سیاست یاد گرفتم اما درگیر فضای سیاسی نشدم. به نظر من این فیلم اصلا سیاسی نیست و تنها رابطه میان دو کودک را نشان می دهد.

بعد از فیلم «تنهای تنهای تنها» پیشنهادات دیگری برای بازیگری داشتی؟

بله، بعد از آن فیلم یک فیلمی برای جشنواره کودک که در اصفهان برگزار شد در جزیره ابوموسی بازی کردم به نام «آخرین نفر» ساخته مهرداد موفق که در رابطه زیارت مشهد بود و در جشنواره کودک هم برای بازی در این فیلم جایزه بهترین بازیگری را دریافت کردم. اما الان اگر پیشنهادی هم بشود آن را قبول نمی کنم چون در زمان مدرسه و درس و امتحان است و درس خواندن را به هر کاری حتی بازیگری که علاقه ام است ترجیح می دهم. اگر من به جای درس خواندن مدام فیلم بازی کنم و معروف شوم زمانی که بزرگتر شدم می بینم که سواد ندارم و آن زمان این معروفیت به درد من نمی خورد.