شهرام مکری، کارگردان فیلم «ماهی و گربه» در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس در رابطه با این فیلم عنوان کرد: «ماهی و گربه» دومین کاری است که من ساخته ام، از ابتدا که این فیلم را به جشنواره ارائه کردم از حضور بخشی با نام نوعی تجربه آگاهی نداشتم، اما فکر می کنم به خاطر ساختار تجربه گرای این فیلم و همچنین به علت اینکه تمام قصه این فیلم در یک سکانس اتفاق می افتد دوستان در جشنواره تشخیص دادند که «ماهی و گربه» در بخشی که فیلم های تجربه گراتر را ارائه می دهند، آن را به نمایش بگذارند.

وی ادامه داد: داستان فیلم در مورد یک کمپ دانشجویی است و تعدادی دانشجو که برای شرکت در یک مسابقه بادبادک پرانی به شمال رفته اند و ارتباط آنها با سه آشپز که در کلبه ای در همسایگی این دانشجویان زندگی می کنند، ما تمام این فیلم را در دو ماه تمرین کردیم و نزدیک دو ساعت نیز آن را فیلمبرداری کردیم.

این کارگردان در رابطه با بخش نوعی تجربه در جشنواره امسال بیان کرد: جشنواره های مختلف بخش های متنوع و موازی را در برنامه ریزی های خود قرار می دهند، در برخی از فستیوال ها هم البته این تعدد فیلم ها و یا تعدد بخش ها تبدیل به یک آسیب شده است، برای مثال در فستیوال نتردام یا فستیوالی مثل ترایبکا مهمترین مشکلشان این است که تعدد فیلم در آنها آنقدر زیاد است که فیلم ها در آن گم می شوند، اما مهمترین نکته ای که در این بخش موازی وجود دارد این است که همه آنها از شرایط پخش و اکران یکسانی برخوردار هستند، بخش نوعی تجربه با وجود آنکه بعدا تعریف و به جشنواره افزده شده است به نظرم مهمترین مشکل آن این بود که سالن کوچکی برای آن در جشنواره درنظر گرفته بودند که استاندار و کیفیت لازم را برای پخش کردن نداشت، در صورتی که در همه فستیوال های معتبر همه فیلم ها حتما در کاخ اصلی جشنواره به نمایش گذاشته می شوند اما در اینجا این اتفاق به درستی برای فیلم ها رخ نداد و به نظرم بخش نوعی تجربه با اینکه ایده و طراحی خوبی داشت اما اجرای ضعیفی در جشنواره داشت.

مکری در پاسخ به این پرسش که آیا با حذف این بخش از جشنواره موافق هستید؛ خاطر نشان کرد: همه فستیوال های درجه یک دنیا مثل فستیوال برلین، ونیز، کن و... بخشی را دارند که در آنها فیلم هایی که با ساختار متعارف سینمایی ساخته نمی شوند را به نمایش می گذارد، که این بخش ها اسم های متفاوتی را دارند برای مثال در ونیز افق ها در کن نوعی نگاه به این بخش می گویند، من با حضور چنین بخشی در جشنواره فیلم فجر موافق هستم زیرا فکر می کنم اجازه می دهد ادم های سینمای ایران به چیزی جز قوانین و فرمول های رایج سینما بپردازند و همچنین این بخش به سینمای بدنه و گیشه ما اجازه می دهد که آنها هم نیم نگاهی به ایده های جدید داشته باشند اما اگر این بخش در جشنواره وجود دارد باید شرایط استاندارد نمایش فیلم نیز برای آن به وجود بیاید، با نبود این بخش تنها صورت مسئله حذف می شود و من اعتقادم بر این است که حضور این بخش ضروری است اما نوع نگاه به آن باید تغییر کند.

انتهای پیام/