بنا بر گزارش مرکز انیمیشن حوزه هنری، بیتا ترابی مترجم این کتاب طی گفتگویی گفت: ترجمه کتاب "هنر استوری بورد" نوشته "جوزف کریستیانو" حدود 6 ماه به طول انجامید و اکنون آماده چاپ شده است.

وی با اشاره به بخشی از محاسن کتاب "هنر استوری بورد"، خاطرنشان کرد: در این کتاب به شیوه عملی و قدم به قدم، تمام مراحل توضیح داده شده است تا این کتاب برای کسانیکه از این هنر دور هستند نیزقابل استفاده باشد.

ترابی ادامه داد: همچنین این کتاب، استوری بورد را به شکل مجزا و در فصل های مختلف در تمام زمینه های کاربردی اش، مانند: استوری بورد در انیمیشن، استوری بورد در فیلم های سینمایی، استوری بورد در بازی های رایانه ای و ... شرح داده است.

وی "استوری بورد"را از جمله مباحثی دانست که کاربردهای وسیعی دارد و در این راستا اظهار کرد: در واقع از قدیم این هنر قابل استفاده بوده و کاربرد داشته که البته امروزه تا حدودی رو به فراموشی سپرده شده است.

ترابی با بیان اینکه کمبود وقت و بودجه باعث شده تا بسیاری از کارگردانان این مرحله را نادیده بگیرند، تصریح کرد: این در حالی که طراحی استوری بورد مرحله بسیار مهمی محسوب می شود، در این میان آلفرد هیچکاک از جمله فیلمسازان مطرح است که همواره در تمامی آثار خود به این مرحله مهم توجه داشته و پس از آن ساخت اثر خود را آغاز می کرد، همچنین استوری بورد در زمینه تبلیغات نیز از جایگاه ویژه ای برخوردار است.

وی در پایان اذعان کرد: تا آنجایی که مطلع هستم در زمینه استوری بورد در ایران با کمبود منابع آموزشی مواجه هستیم و امیدوارم با ترجمه این اثر تا حدودی جای خالی این اثر در میان کتاب های انیمیشن پر شود.

لازم به ذکر است در ابتدای دههٔ ۱۹۳۰ استودیوی والت دیزنی، پروسهٔ استوری برد را به شکلی که امروزه دیده می‌شود، توسعه داد. "دیان دیزنی می‌لر" فرزند والت دیزنی، در زندگی‌نامه پدرش عنوان کرده اولین استوری برد کامل برای انیمیشن کوتاه سه خوکچه در سال ۱۹۳۳ کشیده شد. بر طبق گفته‌های «جان کان میکر» در نشریه هایپریون که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد، استوری بردهای اولیه در دهه ۱۹۲۰ از کتاب‌های کمیک استریپ گرفته شدند تا سوژهٔ انیمیشن‌های کوتاهی مانند هواپیمای دیوانه و کشتی بخار ویلی  را خلق کنند.

در کتاب هنر والت دیزنی نوشته کریستوفر فینچ به این موضوع اشاره شده که دیزنی به «وب اسمیت» انیماتور فرصت داد، تا صحنه‌ها را در برگه‌های جداگانه طراحی و آن‌ها را به یک تابلو چسبانده تا داستان یک سکانس را شرح دهد و به این ترتیب اولین استوری برد خلق شد.

گفتنی است، "برباد رفته" یکی از اولین فیلم‌ها با استوری برد کامل است. دیوید سلزنیک، ویلیام کامرون منزیس (که طراح تولید بود) را استخدام کرد تا تمام صحنه‌های فیلم را طراحی کند. بسیاری از فیلم‌های صامت با بودجه بالا نیز دارای استوری برد بودند، ولی در دهه ۱۹۷۰ بسیاری از این موارد درحین پاکسازی استودیو از بین رفتند.

در اوایل دهه ۱۹۴۰ داشتن استوری برد در تولید بسیاری از فیلم‌ها معمول و تبدیل به یک استاندارد برای تصویرسازی، پیش از تولید شد.