بنابر این گزارش، علی درخشی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس درباره مشکلات طراحی شخصیت در ایران گفت: ویژگی های شخصیت ها بستگی به طراح کاراکتر دارد و اینکه هر کسی چه روش هایی دارد. خیلی ها تخصصشان طراحی کاراکتر است و بر اساس اینکه فیلمنامه چگونه پیش می رود است، شخصیت را طراحی می کنند.

وی ادامه داد: ممکن است فیلمنامه کمدی یا خیلی جدی باشد و دیگر اینکه تکنیک چیست. من چون به طور تخصصی خودم را طراح کاراکتر نمی دانم معمولا کاراکترها را بر اساس تجربیات قبلی و انیمیشن هایی که دیدم طراحی می کنم و از دل آنها شخصیت مورد نظر را بیرون می آورم.

درخشی تاکید کرد: یکی از بزرگترین مشکلاتی که در طراحی شخصیت های یک انیمیشن داریم طراحی شخصیت های زن هاست. بویژه به خاطر مسئله حجاب مخصوصا در کارهای کمدی باید با حجاب با احتیاط برخورد کنیم. به این علت که کاراکتر یک زن پوشیده است شاخص کردن و متفاوت کردن این کاراکترها کار بسیار مشکلی است. در طراحی شخصیت مردها و بچه ها دستمان خیلی بازتر است. نتیجه هم این است که خیلی جاها تعداد شخصیت های زن را کم می کنیم وقتی هم این اتفاق می افتد از ما این گله می شود که چرا کار مردانه شده؟

این کارگردان انیمیشن تصریح کرد: مراکز سفارش دهنده و تبلیغاتی انیمیشن ها دست و پای مان را می بندند چون سفارش دهنده کار هستند و در همه زمینه ها خود را محق می دانند. خیلی وقت ها هم نظرات غیر کارشناسی داده می شود و خیلی وقت ها هم پیش آمده که کار در کل موقف شده است. شاید در دنیای فانتزی انیمیشن ها محدودیت های زیادی لازم نباشد و ما بتوانیم شخصیت های واقعی تری بسازیم.

این کاریکاتوریست گفت: انیمیشن با فیلم رئال فرق می کند و کاراکترها واقعی نیستند، مثلا اگر یک دختر بچه در خانه نشسته در حال واقعیت که روسری سرش نیست و اینکه آسیب اجتماعی نیست، این به ما کمک می کند که شخصیت ها را ملموس تر بسازیم و متفاوت ترشان می کنیم. اینکه تنها یک چهارم شخصیت ها زن باشند ایجاد تفاوت ها را سخت می کند.

درخشی در پایان تصریح کرد: البته وقتی کامپیوتر وارد ایران شد ما با تولد دوباره انیمیشن در ایران مواجه بودیم و انیمیشن در کشور ما هنوز جوان است. ما از انیمیشن های خارجی یاد می گیریم و تجربیاتمان در طراحی هایمان تاثیر می گذارد. مثلا همین که می خواهیم یک کاراکتر ایرانی طراحی کنیم سراغ لمپن بودن می رویم یا خیلی از نقدهای اجتماعی ما در آن لحاظ نشود. یک سری معضلاتی را در رفتارهایمان داریم که انیماتورها بدون اینکه به آن توجهی کنند آن را در شخصیت ها قرار می دهند.