براساس این گزارش، رستگارپور درباره نقش صنف در افزایش یا تعادل میزان دستمزدهای صدابرداران به سینماپرس گفت: متاسفانه صنف كمكی نمی كند، سالهاست این بحث مطرح می شود كه دستمزد پایه در نظر بگیریم اما آیا تضمینی وجود دارد كه همه آن را بپذیرند و تبعیت کنند. من حاضرم اگر كسی بتواند امنیت شغلی را ایجاد کند به مدت دوسال بیكار باشم اما به شرطی كه بعد از دوسال شرایط ایده آل برای كار فراهم شود.

صدابردار «۳۳ روز» در عین حال اذعان كرد: كارهای حداقلی برای امنیت شغلی می تواندانجام گیرد برای نمونه اگر كسی عضو خانه سینما نیست، حق کار در حوزه صدابرداری را نداشته باشد اما با عنوان کردن این مسائل سریع متهم به جلوگیری از جوان گرایی خواهیم شد در حالی كه اگر کسی در جایگاه ما باشد به راحتی درک میکند هر کسی در رشته ما متناسب با تجارب و دانش خود می بایست حق بهر مندی از امنیت شغلی را داشته باشد چون عوامل فنی پشتوانه سینمای ایران را می سازند.

صدابردار «بشارت به یك شهروند هزاره سوم»  درباره توافق اخیر صنف مدیران تولید با انجمن صدابردارن مبنی بر عقد قرارداد تنها با اعضای صنف گفت: هر اقدامی كه در زمینه تأمین امنیت شغلی صورت گیرد خوب است حتی اگر در حال حاضر به مرحله اجرا نرسد،البته من موافق حضور جوانها در عرصه های حرفه ای سینما هستم چون اگر جلوی آنها را بگیریم صنعت سینما از بین خواهد رفت، جوان ها با خود نوآوری می آورند و این تلنگری هم برای قدیمی ها خواهد بود، اما ورود آنها باید مبتنی بر قاعده و نظام مند باشد.

 وی خاطرنشان کرد: صدابرداران سینمای ایران خدمات متعددی را در طول فیلمبرداری انجام می دهند در حالی كه در تعریف بین الملل و بعبارتی استاندارد وظیفه‌شان نیست، برای نمونه ضبط صدای جدا از بازیگر و محیط برعهده صدابردار نیست و بر عهده استودیو ها است،

وی افزود: نمونه دیگر اینکه صدابرداران جهان تنها دیالوگ های بازیگران را ضبط می كنند كه شرایط آن هم طی جلساتی پیش از فیلمبرداری تصمیم گیری می شود اما در سینمای ایران با هر ترفندی در بدترین شرایط باید صدای خوب را ضبط كنیم و به همین دلیل در نهایت تنها تعداد كمی از فیلم هایمان دوبله می شود.

وی تصریح کرد: سینمای ایران دارای تجهیزات خوبی است و صدابرداری در ایران از سطح بالایی برخوردار است و همین موضوع باعث شده که بر خلاف هالیوود که حدود ۴۰ درصد از فیلم هایش دوبله می شود اما در سینمای ما تنها دو درصد دوبله انجام گيرد.

رستگارپور كه سابقه صداگذاری هم دارد خاطرنشان كرد: اگرچه تعدادی از همكاران صداگذارمان طراحی صدای بسیار خوبی را انجام می دهند اما تعداد صداگذاران شاخص سینمای ایران به نسبت در سطح پایینی قرار دارد.

وی اضافه كرد: اگر صدابردار تجربه صداگذاری هم داشته باشد به نیازهای صداگذار واقف خواهد بود، بی تردید شناخت تكنیك صداگذاری كمك می كند كه اگر در مواردی برای ضبط صدا هنگام فیلمبرداری مشكل بوجود بیاید بتوانیم آن را برطرف كنیم.

رستگارپور در بخشی دیگر از این گفتگو درباره فعالیت های اخیر خود گفت: از ابتدای سالجاری صدابرداری دو فیلم سینمایی »دلم می خواد» به كارگردانی بهمن فرمان آرا و «دردسرهای شیرین» به كارگردانی كمال تبریزی را به همراه امید عاشوری و وحید آقایی انجام داده ام.

وی درباره نوع صدابرداری «دردسرهای شیرین» افزود: فیلمبرداری این فیلم در شهر كرمان انجام شد كه حدود ۹۵ درصد از صحنه های آن بیرونی ضبط شد و بیشتر به صورت پلان سكانس بود اما رفتار، متانت و دانایی كمال تبریزی این همكاری را شیرین می كرد.

رستگارپور درباره شیوه صدابرداری پلان،سكانس گفت: صدای این پلان ها با هاشف(HF) و بوم ضبط می شود چراكه این دو بدون هم معنا ندارد. در شیوه پلان،سكانس باید در طول اجرا كلیه صداها گرفته شود كه منجر به حركت های بیشتر بوم در پلان می شود. در پلان،سكانس، افزایش حركت دوربین نوع صدابرداری را هم به مراتب مشكل می كند.

وی درباره همكاری با بهمن فرمان آرا گفت: «دلم می خواد» اولین همكاری من با این كارگردان بود و پلان های این فیلم بیشتر به جهت داخلی بودن به مراتب صدابرداری راحت تری داشت و تنها شرایط آن در برخی مواقع به لحاظ لوکیشن ها سخت بود.

عباس رستگارپور متولد ۱۳۳۴ بوده و در بیش از ۵۰ اثر سینمایی از سالهای پایانی دهه ۶۰ تاکنون در حوزه صدابرداری و صداگذاری فعالیت داشته است.