بازگشت موش های دوست داشتنی مجموعه خاطره انگیز و جذاب «مدرسه موشها» و فیلم «شهر موشها» به پرده سینماها قطعا برای کودکان دهه شصت و حتی بزرگسالان آن مقطع زمانی که به جز تماشای برنامه های دو کانال آنهم در ساعاتی بسیار محدود تفریح دیگری نداشتند اتفاقی به یاد ماندنی و خاص است. موش های سریال «مدرسه موشها» روزهای کودکی بچه های محروم از تفریح و سرگرمی دهه شصت را پر می کردند و اکران فیلم «شهر موشها» برای این کودکان به معجزه می ماند . تا سالها لحن و کلام این موشها و نامشان بر زبان نسل های مختلف جاری بود و حتی به تازگی دی وی دی این مجموعه نیز برای خاطره بازان و بچه های نسل جدید در شبکه نمایش خانگی عرضه شد.

برای مردم کشور ما که حتی به دوره محرومیت دهه شصت نیز نگاهی حسرت خوارانه دارند بازگشت این بچه موشها و داستان هایشان خالی از لطف نیست. موش هایی که در ابتدای فیلم می فهمیم مثل خودمان گرد پیری یا بزرگسالی بر سر و صورتشان نشسته و خود صاحب اهل و عیال و شغل و خانه زندگی شده اند.

شروع «شهر موشها» بسیار پر سر و صدا و آهنگین است و خبر از فیلمی موزیکال را می دهد اما کارگردان با درایت در استفاده از موسیقی و آوازهای کودکانه افراط نمی کند و همزمان با بازگشایی مدرسه در شهر موش ها قصه فیلم هم تقریبا آغاز می شود.

داستان «شهر موش ها۲» قصه ای تک خطی و بسیار ساده شبیه به قصه های بالینی و پیش از خواب کودکان دارد .داستان فیلم چندان تفاوتی با سیر داستانی فیلم در «شهر موشها ۱» ندارد و به نوعی همان قصه را با رنگ و لعابی جدید و در فضای مدرن شده تکرار می کند. در «شهر موشها۲» نیز نیروی خیر (موش های پرتلاش و درستکار) با نیروی شر(اسمش رو نبر) درگیر می شود و با پیروزی نیروی خیر همه چیز به خوبی و خوشی تمام می شود.

هر چند «شهر موشها۲» شامل نکات جالب آموزشی مانند ترغیب کودکان به نیکی و محبت، نهی شان از قضاوت نابجا و دروغ گویی و این تلقین درست و هوشمندانه که با اراده و شجاعت می توان به مقصود رسید است ، اما همه این حرف ها در قالب قصه ای تکراری و به شدت قابل پیش بینی به کودکان باهوشی ارائه می شود که سالهاست با انواع و اقسام فیلم های روز دنیا و انیمیشن های فوق العاده مدرن و فیلم های فانتزی کودکانه آشنا و مانوس شده اند و دیگر با کودکان چشم و گوش بسته دهه شصت که تمام تفریح شان بازی درکوچه و مدرسه و تماشای یکساعته برنامه های کودک تلویزیون بود خیلی فرق دارند.

مشخص است برای تمام لحظات فیلم بسیار زحمت کشیده شده .دقت در جزئیات در همه اجزای فیلم از طراحی صحنه و ساخت دکور های فوق العاده اش گرفته تا صدا گذاری و صدا پیشگی های عالی و عروسک گردانی خوب و تروکاژی که در حد بضاعت سینمای ایران مقبول از کار درآمده دیده می شود اما همه این تلاش ها برای ساخت فیلمی گرم و پویا و وسواس در ارائه ریز ترین جزئیات زندگی موش های حالا  مدرن ِ شده که زندگی شان مطابق با دنیای امروز تغییر یافته و از ماهواره گرفته تا تلویزیون ال ای دی را در خانه هایشان دارند و شهرشان پر شده از کافی شاپ و پیتزا فروشی و مجتمع های مسکونی و برج ها، روی فیلمنامه ای بنا شده که در بطن و درونمایه بویی از دنیای رو به مدرنیته امروز و تغییراتی که در این سه دهه در آن به وجود آمده نبرده و همچنان در عوالم دهه شصت سیر می کند.

فکری که پشت فیلم و فیلمنامه وجود دارد با دنیای امروز هماهنگ نیست و از دنیای کودکانی که پشت تبلت و لپ تاپ بزرگ می شوند و بیست و اندی شبکه داخلی و دنیایی شبکه خارجی برای انتخاب کردن و تماشای برنامه ها و کارتون ها دارند دور است.بچه های دنیای امروز و کودکان سرزمین ما نیاز به طرح داستان های بسیار جذاب تر و پرکشش تری دارند تا به یک برنامه یا فیلم سینمای روی خوش نشان دهند .ارائه قصه های ساده در قالب ساختاری که در بن مایه خود کهنه به نظر می رسد باعث اشتیاق بچه ها نمی شود و اگر هم در مقطعی با شور و هیجان همراه شود ماندگار نخواهد شد.

«شهر موشها۲» باهمین شکل و شمایل فعلی نیزبه واسطه نوستالژیک بودن برای نسل های مختلف حتما با استقبال تماشاگران کودک و بزرگسال و حتی میانسال مواجه خواهد شد و تا همین جا هم باید دست خانم مرضیه برومند و همکارانش را برای ساخت فیلمی پر زحمت و خاطره انگیز و تلاش صادقانه شان برای تولید فیلمی آبرومند و خوش رنگ و سرگرم کننده برای کودکان و سینمای کودک ایران که سالهاست به حالت کما فرو رفته به مهر فشرد و از آن ها بابت زنده کردن خاطرات چندین نسل از بچه های این سرزمین تشکر کرد.