اژدری در ادامه ضمن بیان آموختن از بازیگران کودک، افزود: «این فضای فانتزی شرایطی را برای من فراهم کرد تا بتوانم مسائلی را که شاید برای انتقال آن به بزرگسان مشکل دارم، به راحتی مطرح کنم. فضای کودک چه در هنگام نوشتن و هنگام ساختن فیلم، فضای شادی است. فیلمسازی برای کودک از دور ساده است اما کار دشواری است چرا که کودک به شدت نکته بین است. اما با این حال با زبان کودکان حرف هایی را که نمی توان مطرح کرد، بیان می کنم.»
وی خاطر نشان کرد: «در گذشته نه چندان دور زمانی که از فضای ویدئوی خانگی صحبت شد دوستانی که در راس امور سیاست گذاری حضور داشتند سخت گیرانه تر پیرامون نحوه ساخت آثار کودک به اظهار نظر پرداختند؛ به طوری که فضایی در اغلب شوراهای سیاست گذاری بوجود آمد که میانگین سنی افراد حاضر در شوراها به بالای۵۰ سال رسید، بی شک فردی که بالای ۵۰ سال سن دارد نمی تواند ژانر کودک را به اندازه فردی جوان تر درک کند.»
اژدری تصریح کرد: «وقتی یک سری از افرادی با چنین رده سنی برای دنیای کودک تصمیم می گیرند و می خواهند از کودک حرف بزنند، چیزی به جز وضع کنونی سینمای کودک نمی شود. در سینمای کنونی کودک فضایی حاکم شده است که می خواهند به همه دنیا ثابت کنند با وجود نفوذ ماهواره و شبکه های مختلف در ایران، ما همچنان از فرهنگ مان دفاع می کنیم. طبیعی است که بچه ها دورغ و نفاق را برنمی تابند و چنین اثری را تماشا نمی کنند.»
وی ضمن بیان فضای تربیتی کودک به شیوه معلمی و مستقیم گو بودن آن اظهار داشت: «در ۱-۲ سال اخیر باب شده است که کنار دست فیلمسازان، کارشناس تربیتی کودک می گذارند. من نمی دانم مگر فیلمسازان ما در این ۳۰ سال بعد از انقلاب رفتار بی ادبانه ای از خود بروز داده اند؟ آیا فیلمسازان ما مسائل بی فرهنگی را در فیلم هایشان و دنیای نحیف کودک جای داده اند که حالا می خواهند کارشناس تربیتی کنار دست شان بگذارند؟»
کارگردان فیلم «سلام بر فرشتگان» در ادامه تصریح کرد: «با وجود کارشناسان تربیتی که قطعا میانگین سنی آن ها بالای ۴۰ سال خواهد بود، تیر خلاص به دنیای کودک زده خواهد شد. این راه مطرح کردن مسائل تربیتی و آموزشی در دنیای کودک نیست. اولین چیزی که در منشور یونیسف مطرح شده بازی کودکان است. کودک باید بازی کند، کودکان برای داشتن نشاط باید زمانی را صرف بازی کردن کنند، کودک به فضایی برای تجربه کردن و آموختن نیاز دارد.»
وی در ادامه بیان داشت: «قرار نیست من به عنوان کارگردانی که در عرصه سینما فعالیت می کنم هر آنچه در ذهن دارم را به کودکان آموزش دهم. اما چیزی که در سینمای کودک ما فراموش شده است بحث سرگرم سازی آن است. اگر در تولیدات سینمایی مان به سرگرم سازی کودک توجه شود، می توانیم در لایه های زیرین مسائل آموزشی و تربیتی را مطرح کنیم.»
اژدری با بیان اینکه نکات آموزشی و تربیتی را باید یک به یک مطرح کنیم و نه یکباره، افزود: «با آموزش ۱ مورد از مسائل تربیتی به کودک، در آینده می توانیم با انواع هجمه های فرهنگی مقابله کنیم. اما تا زمانی که در یک فیلم سینمایی و یا تله فیلم تلاش می کنیم حرف های گل درشت بزنیم اوضاع به همین گونه خواهد بود. مسائل آموزشی را باید آرام آرام به کودک آموزش داد.»
اژدری افزود: «چند سال پیش انیمیشینی در جشنواره کودک به نمایش درآمد؛ در آن فیلم، دوران استحاله یک کرم ابریشم تا پروانه شدن نشان داده می شد، اما آن قدر این دوران استحاله گل درشت بیان شده بود که من بزرگسال متوجه آن نشدم دیگر چه برسد به کودک با آن دنیای خاصی که دارد.»
اژدری در خصوص کمک گرفتن از کودک برای تولید آثار سینمایی خود گفت: «در کتاب «چگونه در ۲۱ روز فیلم نامه بنویسیم» ویکی کینگ عنوان شده که اولین فیلم نامه خود را برای یک نوجوان بخوانید! دلیل این کار هم ذهن پاک نوجوان است. یک نوجوان هنوز ذهن اش آلوده نشده و آن قدر فیلم ندیده که بتواند فیلم نامه شما را با فیلم نامه دیگری مقایسه کند. کودکان و نوجوانان بهترین منتقدان هستند.»
وی اظهار داشت: «من هنگامی که ایده ای برای ساخت فیلم کودک به ذهنم می رسد در اولین قدم برای کودکانم و کودکان اطرافم مطرح می کنم. حتی موسیقی فیلم را هم در ابتدا با کودک می شنوم. چرا که باید متوجه شوم آیا موسیقی و آن ایده می تواند برای کودک جذاب باشد یا خیر؟»
اژدری ضمن بیان اینکه یک کودک نمی تواند معیار سلایق کودکان کشورمان باشد، افزود: «فطرت کودکان خیلی پاک است و من از کودکان خیلی آموختم. راه برای تولید آثار کودک به شدت سخت است و با یک فیلم نامه ۲ بخشی نمی توانیم فیلم موفق کودک بسازیم.»
وی در پایان پیرامون میزان تبحر در انتخاب نام فیلم های ژانر کودک برای جذب کودک در سینمای ایران گفت: «انتخاب نام فیلم خیلی مهم و سخت است، چرا که باید هم گویای داستان فیلم باشد هم خط داستانی را لو ندهد. به نوعی باید کنکجاو برانگیز باشد. باید با کودکان زندگی کنیم تا بدانیم به چه نیاز دارند. باید بدانیم چه چیز برای کودک جذابیت دارد. نام فیلم های مهرجویی همیشه کنجکاو برانگیر بوده و مخاطب را برای رفع این کنجکاوی به سالن سینماها کشانده؛ «لیلا»، «پری»، «هامون» و... از این نمونه نام هاست.»
ارسال نظر