فیلمنامه نویس «سیزده گربه روی شیروانی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: فیلمنامه نویسان باید آگاه باشند که وظیفه شان صدور حکم نیست. آنان می توانند دغدغه های خود را در فیلمنامه هایشان مطرح نمایند اما اینکه بخواهند این دغدغه ها را به سمت سیاه نمایی پیش ببرند کاری بس غلط است که می تواند ضربات مهلکی را به کلیت جامعه وارد سازد. من معتقدم فیلم هایی که بدون تحقیق واقعی و در عین حال منصفانه همراه با سیاه نمایی ساخته می شوند می توانند جامعه را نیز به سمت سیاهی پیش ببرند و از این رو فیلمنامه نویسان باید در حین نگارش فیلمنامه های خود روی این مقوله دقت نظر کافی داشته باشند.

شبانی افزود: به عقیده من فیلمنامه نویسان موظف هستند که آسیب ها و معضلات موجود در جامعه را به خوبی و به درستی و فارغ از فضای احساسی نشان دهند و به جای سیاه نمایی های غیر منصفانه به سمت تحلیل و بسط  دغدغه های خود پیش بروند تا مخاطبان فیلم ها بتوانند به درک درستی از فیلم برسند و نسبت به موضوعات و سوژه های مطرح شده تفکر و تعقل نمایند.

وی یادآور شد: پژوهش پایه اولیه هر نوشتاری است و هنگامی که برای نگارش هر متنی اصل اساسی تحقیق رعایت نشود مانند آن است که فیلمنامه نویس خود را در یک اتاق در بسته که هیچ پنجره ای هم در آن وجود ندارد حبس کرده و می خواهد بیرون را توصیف نماید!

شبانی با تأکید بر اینکه فیلمنامه نویس می بایست همزمان با اینکه ایده ابتدایی نگارش یک فیلم به ذهنش می رسد تحقیق داشته باشد اظهار داشت: شکل پژوهش در هر قالب و اثری متفاوت است اما یک فیلمنامه نویس بایست قبل از آنکه قلم را برای نوشتن در دستانش بگیرد روی اثری که می خواهد خلق نماید تحقیق نماید؛ اما متاسفانه ما شاهد آن هستیم که برخی از فیلمنامه نویسان این اصل اساسی را رعایت نمی کنند.

وی تصریح کرد: دلیل بسیاری از اشتباهات فاحش فیلمنامه نویسان عدم بهره گیری صحیح و کارشناسی از بحث پژوهش های قبل از نگارش است.

این فیلمنامه نویس ادامه داد: ما وقتی در یک فیلم راجع به آسیب های اجتماعی حرف می زنیم باید راجع به آن آسیب تحقیق مناسبی داشته باشیم. فیلمنامه نویس می بایست در اجتماع حضور داشته باشد و با آدم های واقعی حشر و نشر کند نه اینکه در ذهن خود برخی افراد را به صورت خیالی تصور کرده و آن ها را در فیلمنامه اش توصیف نماید. از سوی دیگر فیلمنامه نویسان موظف هستند که با کارشناسان مسائل اجتماعی از جمله: جامعه شناسان، روانشناسان و... مشاوره های فراوانی داشته باشند و در مورد سوژه مد نظرشان کتاب های زیادی مطالعه کنند و سپس به سمت نگارش فیلمنامه بروند.