طراح صحنه و لباس فیلم سینمایی «استرداد» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: کیفیت کارهای سینمایی سال های اخیر نسبت به تولیدات دو دهه گذشته بسیار پایین آمده است به نحوی که من با سینمای امروز و کارگردانان قدیمی پس از ۴۰ سال سابقه حضور در سینما احساس بیگانگی می کنم و از همین رو ترجیح می دهم با جوانان خوش ذوق و خوش فکری که درک و نگاه درستی به سینما دارند همکاری داشته باشم.

وی ادامه داد: سینما و تلویزیون ایران از همان سال های آغازین پس از انقلاب اسلامی دست به تولیداتی زد که هم در ایران بسیار پر طرفدار بودند و هم در جهان برای ما افتخار آفرینی می کردند اما متاسفانه این امر مهم طی سال های اخیر در سینمای ایران نمود ندارد و فیلمسازان ما به سمت تولیدات آثار «باری به هر جهت» گرایش بیشتری پیدا کرده اند به نحوی که در بسیاری از آثار هیچگونه نیاز هنرمندانه و فکری دیده نمی شود.

این طراح صحنه و لباس با تأکید بر اینکه ملاک های انتخاب من برای حضور در یک فیلم فیلمنامه و چیدمان عوامل است اظهار داشت: من مایل هستم در آثاری حضور داشته باشم که در آن خود را بیگانه احساس نکرده و بتوانم تعامل و دیالوگ خوبی با کارگردان آن بر قرار نمایم. من می خواهم به عنوان یک طراح صحنه و لباس قدیمی تجربیات خود را در فیلمی بروز دهم که فرمت فیلم و کارگردان آن خواستارش باشند. این در حالی است که بسیاری از پیشنهادهایی که طی تمامی این سال ها به بنده می شود به خاطر نام و شهرت من است و فیلمسازان به نگاه و سبک کاری من توجه چندانی ندارند و این موارد باعث می شود تا خانه نشینی و مطالعه کتب سینمایی و ورق زدن آلبوم های قدیمی را به حضور در سینما ترجیح بدهم.

برنده سیمرغ بلورین بهترین طراحی صحنه و لباس ب از جشنوره فیلم فجر خاطرنشان کرد: البته من منکر آن نیستم که در سینمای ایران اتفاقات خوبی نیز افتاده است اما آنقدر تعداد اینگونه فیلم ها قلیل و اندک است که در میان خیل عظیم سایر فیلم ها به چشم نمی آیند. من از آن دسته افرادی نیستم که اصراری برای ظهور و بروز سینمای مستقل و هنری داشته باشم و معتقدم که حتی در آثاری که صرفاً برای گیشه ساخته می شوند نیز باید اصول اساسی هنری رعایت شود و یک فیلم دارای فکر نو باشد تا من نیز بتوانم به عنوان یک طراح صحنه و لباس در آن ترقی کنم.

طراح صحنه و لباس فیلم سینمایی «شاید وقتی دیگر» در مورد حضورش در سی و سومین جشنواره فیلم فجر با دو فیلم «احتمال باران اسیدی» و «در دنیای تو ساعت چند است» گفت: من خوشحالم که امسال با دو کارگردان فیلم اولی کار کردم که هر دو اثر در بخش نگاه نو این دوره از جشنواره پذیرفته شده و حضور دارند. طراحی صحنه و لباس هر دو فیلم بر اساس واقعیت بود و من به شدت سعی کردم محیطی را خلق کنم که در آن شفافیت صورت گرفته باشد. فضای هر دو فیلم به شدت مستندگونه است که با آکسسوارهای خاص و نشانه های گوناگون به فضایی به شدت خاص تبدیل شدند.

وی افزود: من در هر دو فیلم سعی کردم که فضایی را به وجود بیاورم که بیش از هر نکته دیگر بتواند تاثیر مثبت و درستی روی بازیگران فیلم داشته باشد و فضای فیلم آن ها را به کاراکترهایشان نزدیک تر نماید. من در این دو فیلم حتی معماری خاص بومی و محلی استفاده کردم که هنوز در شمال کشور باقی مانده است. این دو فیلم به شدت با آثار پیشین من که اغلب جزو آثار بیگ پروداکشن بودند تفاوت های زیادی داشت و امیدوارم که مورد توجه منتقدان و مخاطبان سینما قرار بگیرد.

طراح صحنه و لباس فیلم سینمایی «نیمه پنهان» در مورد فیلم «احتمال باران اسیدی» اظهار داشت: بازی آقای شمس لنگرودی در این فیلم جزو بزرگترین امتیازات آن است و بازی ایشان آنقدر روان، خوب، جذاب و نو بود که حیرت تمامی عوامل فیلم را برانگیخت. در بازی ایشان هیچگونه غلو و تظاهری دیده نمی شود و خوشبختانه این مسئله می تواند استقبال خوب مخاطبان را در پی داشته باشد چرا که معتقدم مخاطبان سینمای ایران همگی از بازی های به شدت تکراری و کپی برداری شده اکثریت بازیگران سینما که همگی یک تیپ خاص را در همه فیلم هایشان بازی می کنند خسته و دلزده شده اند.

رامین فر در خاتمه این گفتگو گفت: جدا از حضور آقای لنگرودی فکرهای خوب و نوی تمامی عوامل این فیلم و داستان خاص و غیر کلیشه ای اش آنچنان انرژی به من داد که هر آنچه که در توان داشتم برای این فیلم انجام دادم. در مورد فیلم «در دنیای تو ساعت چند است» نیز دوستی قدیمی میان من و تمامی دست اندرکاران این فیلم وجود داشت که باعث شد تعامل خوبی میان تمامی ما برقرار شده و با توجه به موضوع فیلم که در مورد روایت یک نوستالژی است طراحی صحنه و لباس این فیلم را انجام بدهم .