دریانوش در ابتدای این گفتگو اظهار داشت: کسانی که گروه هنر و تجربه را راه اندازی کرده اند باید تلاش کنند تعریف قابل قبول و مناسبی از مستند به مردم ارائه دهند و جایگاه اجتماعی مستند را به آن بازگردانند

تهیه کننده فیلم «مهتاب روی سکو» در ادامه خاطرنشان کرد: سینمای مستند دربرگیرنده موضوعات اجتماعی است که از دل جامعه بیرون می آید و اگر در انتخاب آنها هنگام نمایش درست عمل شود می تواند جامعه را دچار حرکت کند. فیلم های مستندی که ساخته می شوند باید دارای درام و کشش لازم باشند تا مخاطب آن ها را دنبال کند.

وی در بخشی دیگر از این گفتگو در خصوص وضعیت جشنواره های فرهنگی در کشور تصریح کرد: با دیدن برخی مسائل هیچ وقت نمی خواهم در جشنواره های سینمایی حضور داشته باشم. متأسفانه جشنواره ها مثل رینگ بوکس شده اند که رقبا در آن یکدیگر را می زنند و ما هیچگاه در جشنواره ها شاهد اتفاقات خوب نبوده ایم. من در جشنواره ها تنگ نظری و اشتباهات بسیاری از سوی داوران دیده ام و به دلیل فضای به شدت مسموم در برخی جشنواره ها علاقه ای به شرکت در آنها ندارم.

این کارگردان سینما در ادامه افزود: وجود برخی روشنفکرنماها در بطن این جشنواره ها باعث شده تا فضای لمپنیسم در آنها به شدت تقویت شود و این فاجعه ای بزرگ برای سینمای داستانی و مستند ایران است برخی داوران جشنواره ها با خصومتی که دارند فیلم ها را رد می کنند و اخلاق حرفه ای در بین آنها جایی ندارد.

دریانوش خاطرنشان کرد: متأسفانه در کشور ما هر دوره ای که دولت تغییر می کند مدیریت کشور به دست طیف خاصی می افتد. در فارابی، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و همه جا این وضعیت حکمفرما است و امکان در دست گرفتن آثار برای ساخت فیلم مستند وجود ندارد.

این کارگردان در ادامه این بحث افزود: در همه امور سینمایی باید نیروهای موثر با  اندیشه های متنوع وجود داشته باشند ولی مسئولان، پست های مدیریتی اصلی را تنها به یک سری افراد با یک نوع نگاه خاص ئاگذار می کنند.