بازیگر فیلم سینمایی «طهران، تهران» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: وقتی بازی در سریال «جلال الدین» به من پیشنهاد شد بسیار خوشحال شدم که قرار است پس از مدت ها تلویزیون ما در رابطه با یکی از بزرگان شعر و ادب فارسی سریالی تولید نماید. بعد از خواندن فیلمنامه آن، اشتیاق من برای حضور در این پروژه به دلیل متن فوق العاده قوی این اثر صد چندان گردید و باعث شد تا پس از مدت ها به کتابخانه شخصی ام مراجعه کرده و کتاب هایی که در رابطه با زندگی حضرت مولانا داشتم را دوباره مطالعه کنم تا بتوانم نقشم را هرچه بهتر در این پروژه ایفا نمایم.

سپاه منصور با تاکید بر اینکه ساخت چنین سریالی در زمانه حاضر به دلیل آنکه کشور ترکیه رسماً مولانا را تصاحب کرده و وی را شاعر و ادیبی ترک می داند بسیار ضروری به نظر می رسید اظهار داشت: ساخت سریال «جلال الدین» توانست تمامی کسانی را که روی شخصیت این ادیب بزرگ متعصب بودند را خوشحال سازد چرا که مولانا شخصیتی صد در صد ایرانی و متعلق به تمامی ایرانیان است و ما نباید بگذاریم دیگران او را تصاحب نمایند.

بازیگر سریال تلویزیونی «معصومیت از دست رفته» در بخش دیگری از این گفتگو تاکید کرد: من به عنوان یک بازیگر باید بتوانم یک شخصیت را خلق کنم و نکته مثبتی به پروژه ای که در آن کار می کنم اضافه نمایم و اگر اینطور نباشد به هیچ عنوان کار را قبول نخواهم کرد.

وی افزود: من معتقدم یک بازیگر به طراحی نقش نیاز دارد و بعضی نقش ها آنقدر تک بعدی هستند که اصلاً بازیگر را به ورطه دیگری پرت می کنند و به همین دلیل است که اغلب بازیگران دچار تکرار و کلیشه می شوند و دیگر نمی توانند با مخاطبان شان آنگونه که باید ارتباط برقرار نمایند.

وی خاطر نشان ساخت: خوشبختانه فیلمنامه سریال «جلال الدین» آنقدر پتانسیل بالایی داشت و من به عنوان بازیگر توانستم لایه های پنهان زیادی را درون شخصیتی که باید آن را ایفا می کردم کشف نمایم و نقشی نو و متفاوت را به مخاطبان ارائه دهم.

وی گفت: من بسیار خوشحالم که اینک بعد از پخش تنها چند  قسمت از این سریال با واکنش خوبی از سوی مردم روبرو شده ام و این نشان از آن دارد که «جلال الدین» توانسته در میان مردم جای خود را باز کند و همه راغب هستند تا ادامه آن را تماشا کنند.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: من بازیگری هستم که علاقه مندم در نقش های متفاوت بازی کنم اما متاسفانه اغلب نقش های پیشنهادی به صورت کلیشه ای شبیه به یکدیگر هستند و جای کاری برای بازیگر باقی نمی گذارند و از سوی دیگر موضوع فیلمنامه ها اغلب دارای محتوا و ارزش فکری نیستند و نه چیزی را به بازیگر اضافه کرده و نه به فکر اضافه کردن به مخاطبان شان هستند و از همین رو طی این سال ها نتوانسته ام نقشی را در سینما و تلویزیون ایران پیدا کنم که آن را مناسب بازی بدانم و به دلیل سطحی نگری برخی سازندگان آثار، ترجیح می دهم گزیده کار باشم.

بازیگر فیلم سینمایی «مارمولک» افزود: به عنوان مثال من در سن و سالی هستم که بایستی در نقش مادر در همه فیلم ها و سریال ها ایفای نقش نمایم. اما سوالی که پیش می آید این است که آیا همه مادران شبیه به یکدیگر هستند؟ قطعاً هر مادری با مادر دیگر متفاوت است و این تفاوت ها هستند که ویژگی های یک شخصیت را در فیلمنامه یک اثر شکل می دهند و به آن معنا می بخشند؛ از این رو بازیگر برای آنکه دچار سقوط در ورطه کلیشه نشود می بایست برای ایفای نقش خود خلاقیت داشته باشد.

وی ادامه داد: اگر خلاقیت بازیگر از بین برود مسلماً تمامی نقش های یک بازیگر با یکدیگر شبیه می شوند. به عنوان نمونه من در سریال «جلال الدین» نقش یک مادربزرگ غر غرو و بد اخلاق را بازی می کنم که تا حدودی شبیه به شخصیت «مش مریم» در فیلم «مهمان مامان» است و از آن ته مایه هایی را به خود اختصاص داده، اما من به دلیل خلاقیتی که به خرج دادم کاری کردم که شخصیتی که در سریال «جلال الدین» ایفا می کنم با آن شخصیت متفاوت باشد تا این امر در ذهن مخاطب متبادر نشود که من بازیگری هستم که تنها می تواند یک نوع نقش را ایفا نمایند.

سپاه منصور تاکید کرد: از سوی دیگر برای دیده شدن هر اثری ویژگی های ساخت آن مهم است و از طرف دیگر باید دید اگر یک شخصیت از فیلمنامه ای حذف شود آیا حفره ای در دل اثر پیدا می شود یا خیر؟ این ها نکات موثر و کلیدی است که هر بازیگری باید به آن ها توجه ویژه نشان دهد و تنها به نقشه راهی که فیلمنامه نویسان با قلمشان کشیده اند نباید توجه نماید و بازی در یک نقش را آسان بگیرد.

بازیگر فیلم سینمایی «دخترک کنار مرداب» در خاتمه این گفتگو از بازی در فیلم سینمایی «پدر آن دیگری» به کارگردانی یدالله صمدی خبر داد و گفت: من در طول سال ۹۳ تنها در یک فیلم ایفای نقش کرده ام که آن هم به دلیل فیلمنامه فوق العاده قوی و همچنین پیشینه درخشان کارگردان آن بوده است و خوشبختانه از حضور خود راضی ام و امیدوارم این فیلم که در جشنواره فیلم فجر از آن رونمایی می شود مورد توجه منتقدان و مخاطبان سینمای ایران قرار بگیرد. همچنین از ابتدای سال تاکنون که بازی در نمایش «دن کامیلو» را به پایان رسانده ام خود را درگیر هیچ یک از پروژه های تئاتری نیز نکرده ام و این روزها منتظر یک پیشنهاد خوب و اغوا کننده هستم.

فریده سپاه منصور در سال ۱۳۲۶ در تهران متولد شد. او دیپلم نقاشی را از مدرسه  هنرهای زیبا دریافت کرد و فعالیت خود را با بازی در تئاترهای دانشجوئی شروع کرد. در سال ۱۳۴۹ وارد دانشکده هنرهای دراماتیک شد. تحصیلات خود را بصورت ناتمام رها کرد. در سال ۱۳۵۰ ازدواج کرد و در سال ۱۳۵۶ دوباره به دانشکده رفت و مجدداً ترک تحصیل نمود. از سال ۱۳۴۹ تا سال ۱۳۶۱ به فعالیت در تئاتر پرداخت و پس از آن به ایفای نقش در سینما و تلویزیون مشغول شد. از جمله فیلم های این هنرمند می توان به «آسمان محبوب»، «ده رقمی»، «قاعده بازی»، «شوریده»، «گل یخ»، «مارمولک» و غیره اشاره کرد.