جبار آذین، منتقد و مدرس سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس در مورد فیلم سینمایی «روباه» ساخته بهروز افخمی اظهار داشت: مسئولان جشنواره سال قبل بدون عینک فیلم قابل توجه «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» ساخته بهروز افخمی را دیده اند ولی امسال با عینک هم نتوانسته اند خیلی از فیلم ها از جمله فیلم قبل تامل «روباه» او را ببینند، فیلمی که دستکم به لحاظ موضوع شایسته توجه بود.

وی در ادامه افزود: «روباه» دومین فیلم جاسوسی- حادثه ای بهروز افخمی پس از فیلم سینمایی «روز شیطان» است، او با اینکه در گونه های مختلف سینمایی و تلویزیونی هم آثاری ساخته است ولی تعلق خاطر به ژانر حادثه ای بر سلیقه اش در فیلمسازی سلطه دارد.

آذین تصریح کرد: «روباه» یک فیلم اجتماعی با موضوع محوری انرژی هسته ای است که در قالب ژانر پلیسی و به سبک و سیاق فیلم های متداول جاسوسی- امنیتی، داستان افشاگرانه، سرگرم کننده و جذاب خود را روایت می کند.

وی در ادامه افزود: سینمای ایران در زمینه تولید فیلم های جاسوسی خوش ساخت به ویژه با رویکردهای امنیتی و اطلاعاتی دچار فقر شدید است. این در حالی است که این نوع آثار جزو جذاب ترین و پر مخاطب ترین فیلم های سینمای جهان است.

آذین ادامه داد:  گر چه تا کنون در سینما و تلویزیون چند فیلم و مجموعه در این راستا تولید شده است ولی اغلب آن ها به لحاظ محتوا و ساختار اشکالات زیادی داشته و هیچکدام هم نتوانسته اند حق مطلب را ادا کرده و تصویری قابل باور، آگهی بخش و جذاب از فعالیت های نیروهای امنیتی و اطلاعاتی کشور، جدال و کشمکش میان نیروهای حق و باطل ارائه کنند با این حال فیلم سینمایی «روباه»، افخمی در مقایسه با آن ها کم اشکال تر و در مجموع دیدنی تر است.

وی گفت: موضوع روز بحث هسته ای ایران و آمریکا و ترور دانشمندان هسته ای ایران توسط صهیونیست ها روایت بدون لکنت داستان، ضرب آهنگ مناسب، بازی های در مجموع خوب بازیگران به ویژه حمید گودرزی، تصویرسازی پرتحرک صحنه های تعقیب و گریز و تنوع لوکیشن از عوامل اصلی متفاوت بودن فیلم سینمایی «روباه» با آثار مشابه و از فاکتورهای مورد پسند تماشاگرند.

 آذین در ادامه افزود: با آنکه فیلم جدید بهروز افخمی در داستان پردازی، پردازش شخصیت ها، پرداختن به موضوع ها، مسائل، مراکز امنیتی، محدودیت های و کاستی های دارد و شتاب در جمع وجور کردن فیلم قابل مشاهده است اما این نواقص مانع از موفیقت نسبی فیلم نشده اند.  

وی گفت: فیلم سینمایی «روباه» هم مانند اغلب فیلم های جاسوسی خاسته یا ناخواسته فیلم های موفق آمریکایی و روسی را در پرداخت سینمایی از نظر گذرانده در حالی که پرداخت آن فیلم ها با بافت، نوع داستان و ساختار آثار اکشن و پلیسی سینمای غرب، سلیقه مخاطبان آن کشورها هم داستان است.

این منتقد در ادامه افزود: بهروز افخمی می توانست داستان، موضوع، فضاسازی ها و پلیس وطنی را نه تنها در تیپ و قیافه که در شخصیت و فرهنگ ایرانی تر کرده و بار گره گشایی و تعلیق سینمایی فیلمنامه و ضد و خوردهای فیلمش را قوی تر کند.   

وی تصریح کرد: در هر صورت فیلم سینمایی «روباه» جزو اولین های سینمای نابالغ  جاسوسی- امنیتی ایران در ۳۵ سال اخیر و نخستین کوشش های سینمای جمهوری اسلامی ایران برای به روز شدن، نمایش چهره و فعالیت های ناپیدای پلیس امنیتی کشور است.   

این مدرس سینما در ادامه بیان داشت: کارگردان این فیلم موفق شده علاوه بر سرگرم سازی مخاطب تا حدی از فعالیت ها و زحمات پلیس در برخورد با دشمنان مملکت، تصاویری به نسبت باورپذیر و سینمایی بسازد.

جبار آذین در پایان این گفتگوخاطرنشان کرد: «روباه» کوشش قابل احترام یک سینماگر برای احیاء، جریان سازی سینمای جاسوسی - اکشن در کشور و فیلمی دیدنی است، فیلمی که تماشاگر علاقه مند به سینمای حادثه ای را راضی خواهد کرد و قدرت پلیس امنیتی ایران را در خنثی سازی اقدامات تروریست های صهیونیستی به رخ جهانیان می کشد.