فیلمنامه نویس فیلم سینمایی «سیزده گربه روی شیروانی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: اعضای خانه سینما سالیان درازی است که فریاد وامصیبتا سر دادهاند تا مسئله بیمه بیکاری و امنیت شغلی شان به نتیجه مثبتی برسد اما متأسفانه هیچ یک از مدیران خانه سینما نسبت به این مسائل مهم توجهی نشان نداده و به شرایط سخت معیشتی اعضای خود اهمیتی نمی دهند؛ این در حالی است که بسیاری از اهالی سینما در حال حاضر در تنگنای مالی شدیدی به سر می برند و با بیکاری مفرط دست و پنجه نرم می کنند.

وی ادامه داد: در کانون فیلمنامه نویسان سینمای ایران من شخصاً تعداد کثیری از افراد را می شناسم که با مشکل تأمین معیشت روزانه خود روبرو هستند اما به دلیل داشتن عزت نفس با سیلی صورت خود را سرخ نگه می دارند و صدایشان در نمی آید. این در حالی است که متأسفانه مدیران خانه سینما تنها حلقه محدودی از افراد را دور خود گرد آورده بودند و آن ها را به پروژه ها معرفی می کردند.

وی اضافه کرد: متأسفانه از اغلب پیشکسوتان سینما هیچ استفاده ای در تولیدات سالانه سینما نمی شود و همه آن ها حکم سیاهی لشگر را پیدا کرده اند؛ این در حالی است که هیأت مدیره خانه سینما می بایست از حقوق معنوی آن ها صیانت کرده و با برنامه ریزی برای آن ها شغل فراهم کند.

این فیلمنامه نویس سینما با تأکید بر اینکه اکثر اعضای صنف های تابعه خانه سینما نسبت به بود و نبود این نهاد بی تفاوت شده اند اظهار داشت: بارها من شاهد آن بوده ام که بسیاری از هنرمندان در مجمع های صنوف خود شرکت نمی کنند و این سوأل را بیان می کنند که خانه سینما برای ما چه کاری انجام داده است که ما باید برای آن وقت مان را هدر بدهیم!؟ در حالیکه اگر عملکرد هیأت مدیره خانه سینما در طول تمامی سال هایی که از تأسیس این نهاد صنفی می گذرد صحیح و درست بود همه اهالی سینما می بایست این خانه را خانه خودشان می دانستند و در همه مقاطع زمانی نسبت به آنجا عرق صنفی داشتند.

فیلمنامه نویس فیلم سینمایی «این زن حرف نمی زند» در بخش دیگری از این گفتگو خاطرنشان کرد: ورود مدیران خانه سینما به مسائل سیاسی و جناحی طی سال های گذشته ضربات جبران ناپذیری را به اصل این نهاد صنفی وارد نمود. اعضای هیأت مدیره خانه سینما در حالی این نهاد را به یک نهاد غیرصنفی و حزبی بدل کردند که مشخصاً خانه سینما یک نهاد سیاسی نیست و این امر باعث می شود دست اندرکاران خانه سینما کارکردهای صنفی خود را فراموش کرده و تمامی توان خود را در جهت تأمین منافع جریاناتی خاص به کار گیرند.

وی افزود: هرچند که آزادی اندیشه در میان اهالی سینمای ایران امری بدیهی است و باید افراد با نگرش ها و اعتقادات گوناگون کنار هم جمع شوند اما اینکه هریک از آن ها بخواهند عقاید خود را به یکدیگر و به کل جامعه سینمایی کشور تحمیل کنند امری زننده و ناشایست است که جای آن در یک مکان فرهنگی - هنری نیست.

شبانی سپس با تأکید بر اینکه اولین قدم اعضای هیأت مدیره جدید خانه سینما باید در راستای قانونی کردن اصناف سینمای ایران باشد گفت: ثبت قانونی صنوف تأثیر مثبتی بر یکایک اهالی سینمای ایران دارد و می تواند بسیاری از مشکلات یومیه آن ها را مرتفع سازد. به نحوی که من شخصاً زمانی می خواستم برای اعضای کانون فیلمنامه نویسان وام دریافت کنم اما به دلیل عدم ثبت قانونی این کانون در ارگان های ذیربط این امر محقق نشد و تمامی ارگان ها از من برگه ثبت قانونی کانون فیلمنامه نویسان را به عنوان یک صنف مستقل فرهنگی مطالبه می کردند.

فیلمنامه نویس فیلم سینمایی «شور زندگی» در خاتمه این گفتگو افزود: من امیدوارم که با تغییر هیأت مدیره اتفاقات خوبی برای اهالی سینمای ایران به وقوع بپیوندد و ما دیگر شاهد اختلافات و مشکلات پیش آمده که در دوران مدیران قبلی به کرات شاهد آن بودیم، نباشیم.