وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: حدود ۱۵ سال پیش و زمانی که من به تازگی وارد سینما شده بودم آقای میرباقری برای تئاتر «دندون طلا» دنبال بازیگری بودند که به لهجه جنوبی مسلط باشد و از آنجا که من در فیلم «ایستگاه آخر» لهجه جنوبی داشتم آقای فتحی مرا به ایشان معرفی کردند و این شد که من در یکی از نقش های اصلی این تئاتر حضور پیدا کردم و در واقع شروع کار حرفه ای من در عرصه تئاتر از سال ۷۸ و با تئاتر «دندون طلا» بود که در آن زمان با استقبال بسیار خوبی از سوی مخاطبان و منتقدان روبرو شد.

این بازیگر ادامه داد: خیلی خوشحالم که نمایشنامه «دندون طلا» به همت آقای میرباقری به فیلمنامه تبدیل شده و سریال «دندون طلا» بر اساس همان داستان و فضا در حال ساخت است. البته طبیعتاً تفاوت میان نمایشنامه و فیلمنامه وجود دارد اما این تفاوت باعث پختگی بیشتر فیلمنامه این سریال شده، به نحوی که فیلمنامه بسیار گسترده تر از نمایشنامه شده و ما با فضایی رئال تر در این اثر روبرو هستیم که قطعاً تفاوت های میان کار صحنه ای و کار تصویری در این قضیه بی اثر نیست.

بازیگر فیلم سینمایی «هیس، دخترها فریاد نمی زنند» خاطرنشان کرد: به عنوان مثال ما در نمایشنامه «دندون طلا» یک گذر ۳ ساله را شاهد هستیم که تنها با یک تغییر صحنه صورت می گرفت اما در سریال ما این زمان ۳ ساله را مشاهده می کنیم.

اسکندری سپس در مورد داستان «دندون طلا» گفت: این داستان در دو بخش قبل و بعد از انقلاب اتفاق می افتد که من در هر دو بخش آن در نقش «نیر» که یک دختر کولی است و به دلیل یک سری درگیری هایی به یک قهوه خانه پناه می برد و برایش درگیری عاطفی به وجود آمده و این درگیری عاطفی به ازدواج وی با قهوه چی منجر می شود اما در نهایت قهوه چی پای عشق خود نمی ایستد و نیر او را رها کرده و دل به زندگی زده و بچه ای که دارد را نگه می دارد.

وی افزود: من مطمئن هستم که این اثر مانند سایر آثار آقای میرباقری با استقبال بسیار زیادی از سوی مخاطبان روبرو می شود چرا که آقای میرباقری جزو کارگردانانی هستند که روی جزئیات کارشان بسیار حساس و دقیق هستند و برای مخاطبان شان احترام ویژه ای قائلند.

بازیگر سریال تلویزیونی «مرگ تدریجی یک رویا» خاطرنشان کرد: این که بعد از سال ها شخصیتی را بازی می کنم که در دوران ابتدایی کارم آن را خلق کرده بودم برایم بسیار جالب است و با خود یک احساس نوستالژیک برایم به همراه می آورد.

وی در بخش دیگری از این گفتگو در مورد دلیل کم کاری اش در تلویزیون طی سال های اخیر اظهار داشت: من مدتی درگیر بازی در تئاتر بودم و ورود دوباره به دنیای تئاتر پس از مدت ها دوری آنچنان برایم جذاب و دلنشین بود که ترجیح دادم مدتی از کارهای تصویری دور بمانم. حضور من در تئاتر «هم هوایی» باعث شد بعد از ۱۴ سال جایزه اول بازیگری را از جشنواره تئاتر فجر نیز دریافت کنم که برایم احساس خوشایندی را به همراه داشت.

بازیگر سریال تلویزیونی «نرگس» ادامه داد: از سوی دیگر آثار تولید شده در تلویزیون طی سال های اخیر از کیفیت به شدت پایینی برخوردارند و از آنجایی که من برای کارم حرمت و احترام ویژه ای قائل هستم نمی خواهم در آثاری حضور پیدا کنم که همینطور ساده انگارانه تولید می شوند. متأسفانه این روزها ما شاهد شتاب زدگی بیش از حد برای ساخت سریال های تلویزیونی هستیم و اغلب دست اندکاران تولید یک سریال به جای کیفیت به کمیت کارشان اهمیت می دهند.