این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ما تاکنون از فرهنگ وارداتی ضربه های زیادی را خورده ایم. بخش فرهنگ را نباید با صنعت یکی دانست و صرف کپی و پیاده کردن از غربی ها ضربه سنگینی به ما وارد می کند ما باید به دنبال فرهنگ خودی ایرانی و ملی باشیم در غیر این صورت تنها تشکیلاتی را بر ساختار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اضافه کرده ایم که هیچ عایدی برای سینمای ما به همراه ندارد.

وی ادامه داد: مدرسه عالی سینما اولین تجربه در دنیا نیست که مسئولان سازمان سینمایی بخواهند آن را ابتکار خود بدانند چرا که تأسیس این مدرسه از کشور فرانسه گرته برداری شده و این مسئله حتی در عنوان آن نیز به چشم می خورد.

وی با تأکید بر اینکه نزدیک به ۱۵ سال از تأسیس چنین مدرسه ای در کشور فرانسه و زیر نظر مستقیم وزیر فرهنگ و هنر می گذرد، اظهار داشت:  کشور فرانسه با اختصاص بودجه کلانی به این مدرسه و سخت گیری در پذیرش هنرجو به این نتیجه رسیده که از طریق تأسیس این نهاد به سینمای بومی و ملی در راستای اهداف حکومت خود دست پیدا کنند و با تربیت دانشجویان و هنرجویان علاقمند به سینما، فرهنگ خودش را به تمامی جهانیان غالب سازد.

فهیم سپس با اشاره به اینکه ما برای دستیابی به اهداف والای خود نباید در ماهیت محتوایی و شیوه های آموزشی از کشور فرانسه الگوبرداری کنیم، خاطرنشان کرد: اگر مدیران و سیاست گذاران سازمان سینمایی و مدرسه عالی سینما درصدد انجام این کار باشند پیشاپیش این نتیجه حاصل می شود که مدرسه عالی سینما هیچ نفعی برای سینمای ملی کشور در پی نخواهد داشت و تنها یک نهاد به تشکیلات زیر مجموعه سازمان سینمایی اختصاص داده می شود که بخشی از بودجه سینمای کشور را می بلعد.

وی در ادامه این گفتگو تصریح کرد: از سوی دیگر مدرسه عالی سینما باید به مدرسان خود نیز دقت نظر کافی داشته باشد چرا که ما تاکنون ضربات جبران ناپذیر زیادی را از ناحیه تحصیل کرده های غرب خورده ایم که با ترجمه های متون و دستمایه قرار دادن آثار غربی سینمای ایران را به پیش رانده اند و به همین دلیل ما هیچ گاه در کشورمان دارای سینمای مردمی نبوده ایم و اصولاً نه تنها سینما که همه هنرهای کشور ما دستخوش این رویه ناپسند شده اند که با مروری بر تاریخ هنر در کشورمان متوجه می شویم که همواره از فرهنگ غربی الگوبرداری کرده ایم و لذا همیشه با سدها و موانعی درصدد تقویت فرهنگ ایرانی مواجه شده ایم.

این کارشناس فرهنگی افزود: اگر ما بخواهیم به دلیل اینکه فرانسه چنین مدرسه ای دارد ما هم مدرسه عالی سینما تأسیس کنیم و یا اینکه همانند کشور فرانسه این نهاد را زیر نظر وزارت فرهنگ اداره کنیم و این گرته برداری و رویکرد را در بخش آموزشی هم پیش ببریم و آیین نامه ها و متون مورد تدریس در کشور فرانسه را در کشورمان به هنرجویان آموزش دهیم هیچ گونه خروجی نتیجه بخش حاصل نخواهد شد مگر اینکه در عین استفاده از تجارب جهانیان بخواهیم فرهنگ و هویت بومی خود را به دانشجویان این مدرسه آموزش دهیم.

وی با تأکید بر اینکه هیأت امنای مدرسه عالی سینما و مدرسان این مدرسه می بایست هنگام گزینش هنرجویان دقت نظر کافی به خرج دهند اظهار داشت: مسئله محل مناقشه این است که ما با چه سبک و سیاق و دستمایه ها و با کدامین رویکردهای داخلی قرار است این اتفاق را در کشورمان رقم بزنیم این مسئله به شدت برای ما تعیین کننده خواهد بود. همچنین ما باید بدانیم هدف مان از تأسیس مدرسه عالی سینما تربیت چه نیروهایی است و از مدرسه عالی سینما چه می خواهیم.

فهیم سپس خاطرنشان کرد: این مدرسه باید از منابع غنی ایران قدیم و ارزش های نوین اتقلاب اسلامی بهره ببرد واگر سیاست گذاران و مدرسان مدرسه عالی سینما چنین رویکردهایی را دستمایه قرار دهند می توانند خروجی قابل قبولی داشته باشند چرا که این واقعیت وجود دارد که سینمای ما به دلیل فقدان نظریه پردازی بومی دچار مشکل است و ما همواره در بخش تئوریک به دلیل مسلح نبودن مدرسان مان به دستمایه های بومی و ارزشی دچار مشکل بوده ایم.

وی افزود: پیش از این در بسیاری از نهادهای آموزشی کشور ما مشاهده کرده ایم که به دلیل وامداری به غرب ما فرهنگ آن ها را به سطح کشور گسترش داده ایم. از این رو مدرسه عالی سینما باید به شکل تحقیقی و پژوهشی ضعف های مختلف سینما را از جنبه های گوناگون رصد کند و با استفاده از اساتید و مدرسان صاحب نظر و قدرتمند مسلط به متون داخلی و پایبند به نظام و اخلاقیات این نهاد را از سایر نمونه های گرته برداری شده در کشور متمایز سازد.