وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: ذکر این نکته ضروری است که «اشکان، انگشتر متبرک و چند داستان دیگر» گرچه نمی تواند با استقبال عمومی روبرو شود اما از آن جنس فیلم هایی است که می تواند باعث تنوع آثار در سینما گردد و برخی خواص را به سالن های سینما بکشاند.

وی ادامه داد: ساختار روایی فیلم از جنس روایت های مدرن اروپایی است. جدای اینکه این نوع روایت برای تماشاگران حرفه ای سینما بسیار جذاب است اما به هیچ عنوان نمی تواند با مخاطب عام سینما ارتباط برقرار کند.

وی افزود: این فیلم می کوشد تا از کمدی های رایج سینمای ایران فاصله بگیرد اما این امر طبیعتاً به قیمت از دست دادن بخش قابل توجهی از علاقمندن به سینمای کمدی منجر می شود که نمی توانند خود را قانع به تماشای این فیلم کنند.

اکبرلو سپس با تأکید بر اینکه فیلم شهرام مکری نوع جدیدی از طنز را ارائه می کند اظهار داشت: این نوع طنز تاکنون در سینمای کشور ما وجود خارجی نداشته است. مکری برخلاف فیلم های کمدی رایج به ویژه کمدی های شبکه نمایش خانگی که بیشتر بر اساس لودگی یا شوخی های کلامی ساخته می شوند، با تمهیدی مدبرانه بر روی کمدی موقعیت استوار است.

این منتقد افزود: شوخی های مبتنی بر موقعیت از ایده اولیه فیلم آغاز می شود. یعنی همین که دو نابینا می خواهند سرقتی را انجام دهند به خودی خود یک موقعیت جالب کمیک را به وجود می آورد که این مهم تا انتها با فیلم همراه است البته گهگاه در برخی از سکانس های فیلم شاهد آن هستیم که این کمدی موقعیت با افت و خیزهایی نیز همراه است.

وی سپس استفاده از بازیگران شاخص تئاتری را یکی از ویژگی های بارز مثبت این فیلم ارزیابی کرد و گفت: بازیگرانی که در این فیلم از آن ها استفاده شده است جزو افرادی هستند که به دور از فضای رایج تجاری سینما سال ها است که بر صحنه های تئاتر کشور می درخشند. بازیگرانی مانند: سینا رازانی، علی سرابی، سیامک صفری، رضا بهبودی و... بازی های بسیار خوبی را از خود در این فیلم به یادگار گذاشته اند.

اکبرلو خاطرنشان کرد: استفاده از این بازیگران قدرتمند نشان می دهد که با انتخاب صحیح بازیگر می توان تماشاگر را با روایتی جذاب روبرو ساخت بدون اینکه نیازی به لودگی و یا شوخی های دم دستی و یا توهین آمیز نسبت به اقشار جامعه و یا اخلاقیات و ارزش های جامعه داشت.

این مدرس دانشگاه یادآور شد: هرچند که چنین آثاری نمی توانند برای عامه مردم جذاب باشند اما موفقت ساختاری فیلم هایی مانند «اشکان، انگشتر متبرک و چند داستان دیگر» می تواند به سایر فیلمسازانی که اهل نوجویی هستند این انگیزه را بدهد که به عرصه های جدید فیلمسازی به ویژه در زمینه ساخت آثار کمدی توجه کنند.

وی در خاتمه گفت: فراموش نکنیم که این فیلم ۸ سال قبل ساخته شده و نمونه است از این نکته که اکران در سینمای ایران بر اساس مخاطب سنجی و نیاز مخاطب انجام نمی شود و تابع عوامل بیرونی دیگری است.