کارگردان «یک سطر واقعیت» در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس در مورد جدید ترین فعالیت خود گفت: نگارش فیلم نامه «مظنونین برجام» را به تازگی به پایان رساندم و مشغول بازنویسی آن هستیم.

وی ادامه داد: به محض اینکه بازنویسی تمام شد  برای پروانه ساخت اقدام خواهم کرد.

وی ادفزود: حدود ۷۰درصد فیلمبرداری این فیلم در تهران انجام می شود و به احتمال فراوان ۳۰ درصد باقی فیلمبرداری در یکی از شهرهای ایران و یا شاید هم در خارج از ایران صورت گیرد.

وزیریان همچنین پیرامون این فیلم که با محوریت موضوعات هسته ای به نگارش درآمده است یادداشتی را در اختیار سینماپرس قرار داد که سرآغاز قصه فیلم وی بحساب می آید.

وزیریان در یادداشت اختصاصی خود نوشت:

داستان فیلم «مظنونین برجام» در ژانر حادثه ای معمایی و سیاسی، در آینده نزدیک رخ می دهد. فیلم با سکانس انفجار شعبۀ «مک دونالد» در یکی از خیابان های تهران آغاز می شود.  

چند کشور غربی و در رأس آنها آمریکا در مورد حمایت ایران از سوریه، یمن و حزب الله لبنان و موارد مشابه دیگر اختلافات جدی و عمیق تر از قبل پیدا کرده اند. بندهای مبهم و اختلاف برانگیز توافقنامه «برجام» نیز این اختلافات را مضاعف کرده است. مسائلی مثل بازدید از سایت نظامی پارچین به عنوان یک منطقۀ نظامی و بازرسی از مراکز حساس و همچنین مطرح شدن برنامه موشکی ایران در قطعنامه ۲۲۳۱ از جمله موارد آنهاست.

از سوی دیگر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی طبق نقشه راه، تقاضای ملاقات فنی و کارشناسی می کند اما کارشناسان و دانشمندان هسته ای از حضور در این جلسه امتناع می کنند و این گونه ملاقات ها را رفتاری توهین آمیز می دانند. یکی از آنها اعتراض می کند که چگونه چنین مواردی توسط نمایندگان مجلس پذیرفته شده و دیگری پاسخ می دهد که مجلس در آن ایام برای سرکشی از حوزه‌های انتخابیه و استراحت تابستانی تعطیل بوده و اگر هم تعطیل نبود خیلی فرقی نمی کرد چون رئیس وقت مجلس گفته بود " مجلس شورای اسلامی از باب اصول قانون اساسی باید نسبت به معاهدات بین‌المللی همچون برجام نظر بدهد، اما در برخی موارد نیز نظر نداده است، مثل قطعنامه ۵۹۸"! .

در نهایت آژانس در ارزیابی نهایی خود (final assessment) نسبت به صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران اعلام تردید کرده و در نتیجه پرونده «مسائل حل نشده» بین ایران و آژانس را باز نگه می دارد.

آمریکا ادعا می کند ایران از تعهدات خود در «برجام» و قطعنامه مورد توافق سرپیچی کرده و اکنون بیش از گذشته حامی تروریسم در منطقه و ناقض حقوق بشر است بنابراین باید با پاسخ متقابل روبرو ‌شود که اولین پاسخ، بازگشت تحریم‌هاست. آمریکا با اطلاعاتی که از سایت ها و رفت و آمد مفتش های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بدست آورده قصد حمله به مراکز نظامی و تاسیسات هسته ای ایران را دارد.

اکنون تعداد سانتریفیوژهای نصب ‌شده از نوع نسل اول از ۱۹۱۳۸ به یک سوم تقلیل یافته و تعداد سانتریفیوژهای نوع پیشرفته نیز از ۱۰۳۴ به صفر رسیده. بعلاوه حجم اورانیوم غنی‌شده با غلظت پایین از ۱۹۲۱۱ به ۶۴۰ پوند و ذخایر اورانیوم غنی‌شده با غلظت میانه که پیش از مذاکرات ۴۳۰ پوند بود حالا صفر شده است. در مقابل آنچه ایران در صنعت هسته ای اش از دست داده، آمریکا و چند کشور دیگر غربی خاک دارایی‌های بلوکه شده ایران را به توبره کشیده اند و طی این مدت بخش های قابل توجهی از صنایع شان رونق گرفته، اما معیشت و اوضاع اقتصادی غالب مردم ایران همچنان تغییر جدی نکرده است.

در چنین شرایطی چند دوست قدیمی و همدل که از این شرایط به ستوه آمده اند یکدیگر را می یابند و تصمیم می گیرند چند اقدام مشترک در داخل و خارج از کشور علیه غربی ها انجام دهند. نقشه ی اولین اقدام آنها لو می رود و با تک تک آنها برخورد امنیتی می شود؛ از سویی دیگر این گروه بخاطر انفجار شعبۀ «مک دونالد» در تهران مورد سوء ظن هستند. در نهایت افراد این گروه در شرایطی قرار می گیرند که چاره ای جز این ندارند که اهداف خود را خارج از مرز ایران دنبال کنند و داستان اصلی فیلم از همین جا آغاز می شود.