کارگردان سریال تلویزیونی «آژانس دوستی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس در رابطه با چرایی ساخت این فیلم گفت: من اهل کردستان هستم و از زمانی که خودم را شناختم با جنگ همراه بودم؛ لذا همواره مایل بودم در سینما فیلمی راجع به این مسأله بسازم و دغدغه ساخت اینگونه فیلمها به خصوص راجع به بمباران های شیمیایی هیچگاه مرا رها نمی کرد.

وی  افزود: خوشحالم که اولین فیلم بلند سینمایی ام در رابطه با بمباران شیمیایی «حلبچه» و پناهندگان آن فاجعه است؛ معصومیت و بی گناهی این افراد تنها هدف من برای تولید این فیلم سینمایی بود و آنچه آرزو دارم این است که «حکایت عاشقی» بتواند فاجعه بمباران شیمیایی را برای تمامی مردم در اقصی نقاط جهان بازنمایی کند.

وی سپس با بیان اینکه عکاسان ایرانی برای ماندگاری فاجعه حلبچه و جهانی شدن این مصیبت تلخ در دنیا زحمت زیادی کشیده اند اظهار داشت: از ابتدای امر بدون اینکه «احمد ناطقی» عکاس حاضر در فاجعه حلبچه را بشناسم فیلمنامه «حکایت عاشقی» را به همین شکل نوشتم و زمانی که با بنیاد سینمایی فارابی برای تولید آن وارد مذاکره شدیم؛ مدیران این بنیاد آقای ناطقی را به من معرفی کردند و ایشان پس از خواندن فیلمنامه کمک های فکری زیادی به من دادند تا بتوانم به بهترین شکل ممکن این اثر سینمایی را به تصویر بکشم.

رمضان زاده ادامه داد: من طی ۴ سالی که برای نگارش فیلمنامه «حکایت عاشقی» تحقیق می کردم اسم احمد ناطقی را زیاد شنیده بودم و مستندات زیادی راجع به فاجعه حلبچه پیدا کرده بودم اما پس از اینکه آقای مهدی مسعودشاهی مدیرعامل وقت بنیاد سینمایی فارابی مرا به نمایشگاه عکس آقای ناطقی بردند و پیشنهاد کردند که بهتر است داستان «حکایت عاشقی» بر اساس زندگی واقعی ایشان ساخته شود تغییراتی جزئی در فیلمنامه به وجود آوردم و از احمد ناطقی اطلاعات زیادی راجع به آن فاجعه گرفتم.

کارگردان فیلم بلند «بشیر» خاطرنشان کرد: حضور این عکاس هنرمند در روند تولید این فیلم نه تنها به من، که کمک چشمگیری به تمامی عوامل به ویژه بهرام رادان به عنوان بازیگر نقش احمد ناطقی کرد؛ رادان با گفتگوهای مکرر و ممتد با ایشان توانست حس و حال فضای حلبچه را به خوبی درآورد و اینکه قهرمان زنده و اصلی داستان جلوی چشم تمامی ما حضور داشت توانست ما را برای ملموس و واقعی تر کردن فضا و ایجاد احساس همذات پنداری در مخاطبان به شدت یاری کند.

وی افزود: حضور ناطقی احساس اعتماد به نفس را در یکایک عوامل تولید «حکایت عاشقی» مضاعف کرده بود؛ روحیه این عکاس دوران جنگ شخصاً برای من بسیار عجیب بود و زمانی که از او پرسیدم وقتی ماسک خود را از روی صورتت برداشتی و آن را روی صورت کودک گذاشتی چه احساسی داشتی به من گفت «من اصلاً زمانی که این کار را انجام دادم و بچه را دیدم نفهمیدم که چه اتفاقی در حال وقوع است و تنها به این فکر کردم که یک کودک معصوم را از کام مرگ رهایی بخشم»؛ تمامی این ها باعث شد تا ما بتوانیم به بهترین شکل ممکن این فیلم ملی و تاریخی را برای مخاطبان آماده کنیم.

رمضان زاده در بخش دیگری از این گفتگو به روند تولید این فیلم سینمایی اشاره کرد و اظهار داشت: ما زمان تولید حکایت عاشقی مجبور بودیم بر اساس امکانات و شرایط موجود فیلمنامه را با تغییر همراه کنیم؛ حتی به دلیل حضور نیروهای داعشی در منطقه و عدم وجود امنیت در شهر «حلبچه» اغلب فیلمبرداری این بخش از فیلم در تهران بازسازی و انجام شد و ما تنها برای گرفتن سکانس فینال به حلبچه رفتیم.

این فیلمساز تأکید کرد: از سوی دیگر من چه در زمان نگارش فیلمنامه و چه در زمان تولید به این فکر می کردم که «حکایت عاشقی» فیلمی بدون شعارهای گل درشت شود تا مخاطبان بتوانند به راحتی با آن ارتباط برقرار کنند؛ متأسفانه طی تمامی سال های گذشته فیلم های حوزه دفاع مقدس سینمای کشور اغلب همراه با شعار بوده اند که به همین دلیل بسیاری از مردم دیگر رغبتی به تماشای این گونه فیلم ها از خود نشان نداده اند.

وی ادامه داد: در «حکایت عاشقی» زندگی معمول مردم در جریان است؛ من از نزدیک با این فضاها آشنا بودم و می دیدم که حتی در طول دوران جنگ میان آوارگان جنگی هم مسأله عشق، ازدواج و امثالهم پیش می آمد و واقعه جنگ باعث نشده بود تا مردم از ذات انسانی خود دور شوند و همه افراد دنبال راهی بودند تا بتوانند مجدداً به زندگی وصل شوند و به بهترین شکل روزگار را بگذرانند.

رمضان زاده سپس با بیان اینکه سیاست های غلط مدیران، سینمای دفاع مقدس را به قهقرا برده است تصریح کرد: متأسفانه شرایط امروز سینمای کشور ما به گونه ای است که مردم و حتی سینماداران از «دفاع مقدس» فاصله گرفته اند؛ ما برای اکران «حکایت عاشقی» به راحتی این موضوع مهم را لمس کردیم و حتی چند سینمادار به من گفتند که شما چرا در مورد دفاع مقدس فیلم ساخته اید و این نوع فیلم ها دیگر دوران خود را از دست داده و مردم از آن ها استقبال نمی کنند!

وی افزود: من افسوس می خورم که این حرف ها را از سینماداران می شنیدم؛ چرا که معتقدم اگر مدیران به صورت واقع بینانه عمل می کردند و در طول سال های ابتدایی انقلاب و دفاع مقدس فیلم هایی جذاب و واقعی می ساختند مردم با جان و دل از این سینمای ملی حمایت می کردند به نحوی که در حال حاضر در تمامی کشورهای غربی به ویژه آمریکا فیلم های جنگی ساخته می شود و مردم شان نه تنها به آن ها شعاری نمی گویند بلکه با جان و دل به تماشای این فیلم ها می روند و انگ دولتی و سفارشی بودن هم به آن ها نمی زنند.

این کارگردان سینما خاطرنشان کرد: ما به تغییر در سینمای دفاع مقدس نیازمندیم و باید با تدوین سیاست گذاری های جدید در حوزه سینمای جنگ و دفاع مقدس دست به تولید آثاری بزنیم که نیازهای روز جامعه را فراهم کرده و از سوی دیگر بتواند رشادت ها و دلاورمردی های تمامی رزمندگان میهن اسلامی ما را به نسل های بعدی یادآوری کند و روحیه ملی و میهنی را در دل یکایک مردم به وجود آورد. تمامی این ها نیاز به آن دارد که مدیران فرهنگی و سینمایی کشور برخی سیاست های اشتباه و رایج گذشته را کنار گذاشته و با دیدگاهی روشن و نو مبادرت به تولید آثار سینمایی در این زمینه کنند.

این کارگردان در خاتمه این گفتگو ضمن ابراز گلایه از زمان اکران «حکایت عاشقی» گفت: ای کاش به جای اکران این فیلم در این فصل مرده و بی مخاطب، مدیران سینمایی نفت روی فیلم من می ریختند و آن را آتش می زدند!!؛ متأسفانه فریاد ما به جایی نمی رسد و فیلم ما بعد از این همه سال تلاش و زحمت در حال سوختن است و ما هم هیچ کار مثبتی برای نجات آن نمی توانیم انجام دهیم.

گفتنی است؛ داستان «حکایت عاشقی» برگرفته از داستان یک عکاس واقعی به نام احمد ناطقی است که به عنوان اولین نفر بعد از بمباران شیمیایی حلبچه به این منطقه وارد می‌شود و از آن عکاسی می‌کند. این فيلم قصه عشق عکاس به يکي از بازماندگان بمباران شيميايي حلبچه را روایت می کند. فیلم «حکایت عاشقی» جایزه بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه بخش پانوراما جشنواره فیلمخانه آسیا اسپانیا را دریافت کرده است و در سومین دوره هفته فیلم‌های سینمایی خانه آسیا در شهر اسپانیا و سی‌ و نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال به نمایش درآمده است. بهرام رادان در نقش عکاس ایرانی و شيلان رحماني در نقش دختر کرد، بازیگران اصلی «حکایت عاشقی» هستند. بنیاد سینمایی فارابی پخش بین المللی و جوزان فیلم، پخش داخلی این فیلم را برعهده دارد. این اثر سینمایی در بخش سودای سیمرغ سی و سومین جشنواره فیلم فجر حضور داشت و دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد برای بازی بهمن زرين پور را کسب کرده است.

عوامل تولید این اثر سینمایی عبارتند از: كارگردان: احمد رمضان زاده، نویسنده: احمد رمضان زاده، محمود اربابي، تهيه كننده: مسعود جعفري جوزاني با مشارکت بنیاد سینمایی فارابی،   سرپرست تولید: پژمان هادوی، دستیار کارگردان و برنامه‌ریز: آرش سجادی حسینی، مدير فيلمبرداري: محمد آلادپوش، صدابردار، صداگذار: ايرج شهزادي، طراح صحنه و لباس: مشكين مهرگان، طراح چهره پردازي: مجيد اسكندري، جلوه هاي ويژه ميداني: محسن روزبهاني، جلوه هاي ويژه كامپيوتری:رضا معتمدي، تدوين: نيما جعفری جوزاني، موسيقي: ارشك رفيعي، مجري طرح: آزيتا موگويي، مشاور امور رسانه‌ای: منصور جهانی/امید عشیری، مشاور صحنه‌های حلبچه: احمد ناطقی /عكاس: علي نيك رفتار، بازیگران:بهرام رادان، شيلان رحماني، شوان عطوف، قطب الدين صادقي، بهمن زرين پور، كيميا مواد خاني، محمد بكتاش، نرگس اميني، حسين اعتماد.