کارگردان فیلم «نامه های خیس» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: «آبجی» برای من از یک دغدعه و مسأله شخصی و خانوادگی شکل گرفت اما از آنجا که مایل بودم فیلم در زمان اکران بتواند طیف های مختلف مردمی را به سمت خود جذب کند در همان سطح باقی نماندم و مدت ها برای نگارش فیلمنامه تحقیق و پژوهش انجام دادم تا سرانجام فیلمنامه «آبجی» سر و شکل گرفت.

وی ادامه داد: من می خواستم ورای سایر حرف هایی که در دل این اثر سینمایی وجود دارد این حرف را بزنم که مادری کردن پدیده ای بی انتها است و یک مادر در صورت نیاز پس از مرگش هم می تواند برای فرزندانش مادری کند؛ از سوی دیگر برای من مهم بود که فلسفه اصلی هنر هفتم را که ایجاد حس همدلی، همدردی و همزبانی است را به وجود بیاورم و زبان آدم هایی باشم که نمی توانند درونیات شان را بیان کنند.

اشرفی زاده در پاسخ به این سوأل که آیا در ساخته های بعدی اش هم در همین فضا ادامه مسیر خواهد داد اظهار داشت: من فکر نمی کنم که تا سال ها بتوانم تغییر فضا بدهم؛ البته این بدان معنا نیست که من بخواهم در مورد بیماران و معلولان فیلم بسازم بلکه معنی آن این است که من می خواهم دغدغه ها و موضوعات درونی افرادی که شاید در اجتماع کمتر به آن ها توجه می شود را در فیلم هایم به تصویر بکشم و اعماق وجود آن ها را برای مخاطبانی که شاید شناختی روی آن ها ندارند بازگو کنم. این مسیر هرچند که بسیار سخت و دشوار است و ما در سطح جهانی هم فیلم های موفق را در این حوزه کم داریم اما به دلیل اینکه ذهن و عواطف من این گونه تعریف شده مایلم آن را ادامه دهم.

این فیلمساز سپس به زنانه بودن فضای «آبجی» اشاره کرد و گفت: اینکه «آبجی» سر و شکلی فمینیستی به خود نگرفته به این دلیل است که مسأله فمینیستی شدن و یا نشدن یک فیلم ریشه در گذشته و تربیت و اهداف فیلمسازان دارد؛ همانطور که من نمی توانم با پایانی ناامید کننده فیلم هایم را بسازم و دوست دارم در سیاهی مطلق هم روزنه های امید را نشان دهم قطعاً نمی توانم فمینیست باشم و فمینیست گونه فیلم بسازم.

وی در همین راستا افزود: من هیچ گاه در زندگی ام به دوقطبی ها قائل نیستم و اگر زنانه فیلم می سازم تنها به دلیل آن است که خودم یک زن هستم و جنس زن ها را خوب می شناسم و هیچ دلیل دیگری برای عملکرد من وجود ندارد.

اشرفی زاده در بخش دیگری از این گفتگو در پاسخ به این سوأل که آیا هیچ گاه در آینده شاهد ساخت فیلم هایی تلخ و سیاه برای خوشامد جشنواره های خارجی از سمت وی نخواهیم بود اظهار داشت:  اگر در آینده هم جشنواره فجر با من همان معامله گذشته را بکند شاید برای جشنواره های خارجی فیلم های تلخ بسازم؛ امیدوارم فضای سینمای کشور با ما مهربان تر باشد و دیگر تلخکامی و حسرت های جشنواره فجر برایم تکرار نشود. احساس عدم عدالت ناخوشایند است و معلوم نیست این تلخکامی و این احساس بد تا چه زمانی همراه من خواهد ماند.

وی در پایان این گفتگو افزود: در هر صورت بنابر برنامه ریزی های انجام شده «آبجی» در آبان ماه روی پرده سینماها خواهد رفت و در آن زمان این مردم و منتقدان هستند که نظر خود را درباره این فیلم خواهند داد و آن زمان است که دست اندرکاران متوجه می شوند که آیا این فیلم شایسته حضور در جشنواره فیلم فجر بوده یا خیر؟

گفتنی است؛ داستان فیلم «آبجی» درباره طلا و عطی (آبجی) مادر و دختری است که سالیان سال است کنارهم زندگی می کنند؛ سال هایی به درازای زندگی آبجی یعنی حدود ۵۰ سال. اما این وضعیت پایدار نیست و روزهای جدایی از راه می رسد. این جدایی در حالی اتفاق می افتد که «آبجی» به دلیل شرایط ویژه ای که دارد بسیار وابسته به مادر است و «طلا» در زمان باقی مانده به دنبال امنیتی برای آینده «آبجی» است. آینده ای بدون حضور خودش.
گلاب آدینه، معصومه قاسمی پور، پانته آ پناهی ها، حمیدرضا آذرنگ، شیرین یزدان بخش و بابک حمیدیان بازیگران اصلی فیلم سینمایی «آبجی» هستند. همچنین سیاوش چراغی پور، علی استادی، احسان امانی، مهسا مهجور، مریم داننده، آرمینه زیتونچیان، ادموند ملکیان، ناهید طباطبایی، سیمون باغداساریان، آرتوریت زهرابیان، هانیه سعیدی، میترا محمدی، مقمیک صدقیان و مانی شاهوار (بازیگر خردسال) از دیگر بازیگران این فیلم سینمایی هستند.  
عباس رستگارپور مدیرصدابرداری، محمد رسولی مدیر فیلمبرداری، سید روزبه سجادی حسینی مدیر برنامه ریزی و دستیار اول کارگردان، فرید ناظر فصیحی مدیر جلوه های ویژه کامپیوتری، آرش آقابیک مدیر جلوه های ویژه میدانی، سینا گنجوی تدوین، فرحناز نادری طراح صحنه و لباس، عرفان یزدی صداگذار، حامد ثابت آهنگساز، مهرداد میرکیانی طراح چهره پردازی، بهزاد هاشمی مدیر تولید و جانشین تهیه کننده، از دیگر عوامل فیلم سینمایی «آبجی» هستند.