وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: درباره جشنواره فیلم مقاومت در این دوره نکته جذابی که دیدم، فروتنی فیلمسازان و فیلم هایشان بود که بدون هرگونه پیرایه و در کمال سادگی سعی در بازتاب واقعیت ها و به خصوص مفهوم مقاومت داشته اند.

وی ادامه داد: من پیش از این در تعداد زیادی از جشنواره های جهانی حضور داشته ام و جوایزی را هم برای فیلم هایم از این جشنواره ها دریافت کرده ام اما هیچ یک از این جشنواره ها بی پیرایگی و سادگی جشنواره فیلم مقاومت را نداشتند و به نظر من این مهمترین نکته ای است که باعث ستایش این جشنواره می شود.

هوفر سپس با تأکید بر اینکه این جشنواره به معنی واقعی کلمه مردمی است اظهار داشت: فیلم هایی که در آن حضور دارند برای همه مردم ساخته شده اند. به همین منظور بسیار از حضور در این جا احساس خشنودی می کنم و امیدوارم این جشنواره سال های سال استمرار داشته باشد.

این فیلسماز خاطرنشان کرد: من حدود سی و پنج سال است در صنعت سینما فعال هستم و به عنوان یک فرد کارکشته در سینما این را می گویم که کاملاً واضح است که این جشنواره، در صدد نشان دادن بی عدالتی ها، نژادپرستی ها، خشونت و ظلمی است که در جهان وجود دارد. این جشنواره و فیلم هایش می خواهد این پیام را به مردم برساند که حتما می توانند در برابر سیاستمداران و زورگویان بایستند و به آن ها اجازه ستم و ظلم بیشتر ندهند و نظرات خود را به آن ها تحمیل کنند.

این فیلمساز اتریشی درباره فیلم خودش گفت: فیلمی که ساخته ام نامش «جنگل ها هنوز سبز هستند» است و در زمان جنگ جهانی اول رخ می دهد و از نظر من جنگ جهانی اول پدر و مادر تمامی جنگ ها در دنیا است. اگر جنگ جهانی اول نبود، جنگ جهانی دوم، جنگ شبه جزیره کره، جنگ ویتنام و خیلی جنگ های دیگر در دنیا رخ نمی داد. این فیلم را ساختم تا نشان دهم چه طور یک مشت دیوانه میلیون ها نفر را به کام مرگ فرستادند.