به گزارش سینماپرس، فارس نوشت: سخت است کسی در عرصه فرهنگ و هنر فعالیت داشته باشد و بتواند بدون حاشیه کارش را پیش ببرد. حال این فعالیت هم می‌تواند در امر خلق اثر هنری باشد یعنی فرد به عنوان هنرمند فعالیت کند و یا در پست‌های مدیریتی تصمیم گیرنده باشد.

امروز اگر نگاهی به شرایط  فعلی در عرصه فرهنگ و هنر بیندازیم متوجه خواهیم شد که چقدر مدیریت و یا فعالیت در این فضا کار سخت و دشواری است که حضور مردان توانمند و کار بلد را می‌طلبد. مردانی که شجاع و بدون منفعت طلبی و یا اینکه برای دیده شدن دست به حاشیه بزنند و تنها به کار و رویکرد مثبتی که بر آمده از تلاش‌شان است فکر می‌کنند.

این دست افراد در عرصه فرهنگ وهنر زیاد نیستند اما در عرصه تئاتر به دلیل شرایط تربیت آموزی که در آن حاکم است با افرادی مواجه می‌شویم که سر به زیر به کار خود می‌پردازند. هنرمندان سربه‌زیری که به دلیل تنها پرداختن به کارشان و نه هیچ چیز دیگری چون حاشیه کمتر دیده می‌شوند و رسانه ها نیز آنچنان که شایسته است قدردان آنها نیستند.

روز گذشته یکی از همین افراد در عرصه تئاتر که هم در پست های مدیریتی و هم در عرصه خلق اثر هنری به عنوان هنرمند فعالیت داشت متاسفانه چشم از جهان فروبست. سعید کشن فلاح کارگردان و بازیگر تئاتر و مدیر چندین جشنواره تئاتری جزو همان افراد تربیت شده در تئاتر بود که بدون حاشیه کارش را پیش می برد.

این پیشکسوت تئاتر در کرمانشاه متولد شد. وی فارغ التحصیل کارشناس بازیگری و کارگردانی از دانشکده هنرهای دراماتیک و کارشناس ارشد کارگردانی تئاتر از دانشگاه تربیت مدرس بود و علاوه بر بازی، کارگردانی و  نویسندگی هم کرده بود. او فعالیت‌های زیادی در امر دبیری جشنواره‌ها داشت که از این میان می‌توان به تدریس او در دانشگاههای مختلف کشور، مدیریت مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری از سال 83 تاکنون ریاست دانشگاه هنر، عضوهیات علمی دانشکده سینما وتئاتر، دبیری جشنواره های بین المللی تئاتر فجر، تئاتر ماه، تئاتر دانشجویی، تئاتر دفاع مقدس، عضویت در شورای سیاستگذاری، هیات بازخوانی، بازبینی و داوری چندین جشنواره تئاتر در کشور، مدیریت تالار مولوی  تالیف چندین آثار پژوهشی در حوزه فرهنگ و هنر از جمله فعالیتهایی است که این چهره ماندگار عرصه فرهنگ و هنر اشاره کرد.

این تنها بخشی از فعالیت چندین دهه زنده یاد سعید کشن فلاح بود حال به راحتی می‌توان به یک نگاه به رسانه‌ها دریافت که وی هیچگاه در هیچ زمینه‌ای ادعای حضور در عرصه‌های مختلف را نداشت که به واسطه آن مانند بسیاری که امروز در این عرصه فعال هستند سهم خواهی کند.

سهم مرحوم کشن فلاح سمت مدیریتی و یا بازیگری در یک اثر نمایشی و کاگردانی متنی شاخص نیست سهم او تاثیرات مثبتی است که در مسیر کاریش در عرصه تئاتر از خود به جای گذاشته است. سهم این بازیگر پیشکسوت اخلاقی است که می‌توان در امور مختلف از او دید و یادگرفت، یادگرفت که برای مدتی کار اندک در پست های مختلف آن هم با همه ایرادات از مدیران بعدی و یا دولت‌های خودی سهم خواهی نکنیم.

یکی از مواردی که باعث می‌شود مدیران و مخصوصا هنرمندان تئاتر به خود غره شوند جوایزی است که در عرصه‌های مختلف دریافت می‌کنند که می‌تواند مهر تاییدی بر کاربلدی آنها باشد البته اگر سیاست و رابطه‌ها را در نظر نگیریم. هنرمندانی که با گرفتن یک سیمرغ خود را بهترین آن عرصه می‌پندارند و فراموش می‌کنند که سلیقه و هزار نکته دیگر خارج از کیفیت کارشان، در انتخاب آنها سهیم بوده است.

زنده یاد سعید کشن فلاح توانسته بود در عرصه تئاتر و فضای تحصیلی خود موفقیت‌های خوبی را کسب کند که برای برخی این جوایز و افتخارات پله‌ای است برای بالا بردن دستمزدشان حال وی بدون توجه به این جوایز و افتخارات آسوده به فعالیتش ادامه داد که برخی از آنها عبارتند از تندیس اول درحمایت از کودکان مبتلا به سرطان -موسسه خیریه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان محک، بورس تحصیلی در رشته مطالعات سینما و تئاتر، مقطع دکتری، دانشگاه رویال هالوی دانشگاه لندن – 1381، بورس تحصیلی در رشته مطالعات سینما و تئاتر، مقطع دکتری، وزارت علوم تحقیقات و فناوری – 1380، رتبه دوم تهیه کنندگی و کارگردانی برنامه رادیویی جشنواره منطقه‌ای تولیدات رادیو و تلویزیون ABU، رتبه اول کارگردانی تئاتر دوازدهمین جشنواره بین‌المللی فجر – 1372، رتبه اول مسابقه قصه نویسی، روزنامه اطلاعات – 1356، رتبه اول مسابقه قصه نویسی جوانان، روزنامه کیهان – 1355، رتبه اول بازیگری تئاتر، استان تهران، دبیرستان دارالفنون، آموزش و پرورش استان تهران. 

این استاد پیشکسوت تئاتر که نمایش‌هایی چون «ﻭﺍﺗﺴﻼﻭ»، « ﻣﺮگ ﺁﻭﺍ »، « ﺣﻜﻢ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ »، « ﺭﻭﺷﻨﺎیی ﺗﻴﺮﻩ »، «بی‌ﺭﻳﺸﻪ» را کارگردانی کرد و بازی در نمایش‌های « ﻟﻴﺮﺷﺎﻩ »، « ﺗﻴﺮ ﻏﻴﺐ»،» ﺻﺎﺑﺮﻳﻦ » و « ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭی » در کارنامه هنری اش به ثبت رساند.

 روز گذشته این استاد دانشگاه و پیشکسوت عرصه فرهنگ و هنر هنگام برگشت از کرمانشاه در مسیر همدان در بیمارستانی در استان بستری شد و با وجود تلاش پزشکان دار فانی را وداع گفت و اینطور آخرین صحنه زندگی وی کارگردانی شد.

زندگی نمایشی است که چگونگی پایان بندی و شکل و شمایل آن از دستان ما خارج است اما به خوبی می‌توانیم در مسیر زندگی آنچنان بازی را در دست بگیریم که در اتمام پرده نمایش از اتفاقات صحنه زندگی‌مان خشنود باشیم. سهم هنرمندانی چون کشن فلاح از زندگی بیش از آن بود که در دنیا به دنبال سهم های زود گذر باشند. او بدون منفعت طلبی کار کرد. سهم این هنرمند نام نیکی است که از خود به جای گذاشت.