به گزارش سینماپرس، حبیب کاوش درباره ضرورت برگزاری جشنواره فیلم فجر گفت: اساسا وجود جشنواره در هر حوزه ای نیاز کشور محسوب می شود، اما نوع سیاست گذاری جشنواره فجر نسبت به سایر جشنواره های دنیا متفاوت است چراکه هر کشور نسبت به نیازها و توقع هایی که از خروجی آن دارد نسبت به برگزاری جشنواره اقدام می کنند همانطور که جشنواره مثل کن به کل دنیا فراخوان می دهد و از بین آنها فیلمهایی را که به هدف خودش نزدیک است را انتخاب می کند.

وی افزود: جشنواره ها در برابر خواسته کارگردان ها که در جشنواره ها حضور داشته باشند در گذشته ایده دو خطی فیلمنامه هم می دادند که با چه مضمون و فضایی فیلم بسازند و در مقابل در جشنواره کن برایشان سنگ تمام بگذارند، البته اکنون هم با پی گیری منبع پرداختی سرمایه فیلم ها که در جشنواره کن دیده و بزرگ می شوند شاهد ردپای نگاه کن خواهیم بود.

کارگردان «دادشاه» در ادامه با اشاره به آکادمی اسکار خاطرنشان کرد: در بخش فیلم های خارجی چندین دوره از فیلم هایی که اسرائیل را حمایت می کرد مورد توجه جدی قرار گرفت چراکه همین اسکار نشان داده در صورتی که موضع فیلم ها در جهت مخالف سیاست های سالانه خودش باشد علی رغم وجود کیفیت های لازم کنار می روند، البته این نوع سیاست گذاری اصلا قابل ایراد نیست،مشکل جایی است که ما در اجرا و نگاه جشنواره فجر از جشنواره های خارجی کپی برداری می کنیم در عین حال که باید ساختار طراحی جشنواره فجر باید با نوع سیاست های کشور همخوانی داشته باشد.

نویسنده کتاب «فریب بزرگ» با بیان اینکه موضوعات مختلفی در جهان پیرامون ما در حال وقوع است یادآور شد: جشنواره فجر به عنوان مهم ترین رویداد سینمایی که از آن یاد می شود باید به سمت تشویق فیلمسازان در جهت مسائل و موضوعات مهمی مثل لبنان،مدافعین حرم،لیبی و داعش برود.

این کارگردان که در اولین دوره جشنواره فیلم فجر با «فصل خون» سال ۶۱ حضور داشت گفت:اولین دوره برگزاری جشنواره هویت نداشت اما یک شروعی بود که باید بالاخره انجام می شد و با توجه به نگاه سیاسی فیلم من، توجهی به آن نکردند اما سال بعد کپی جشنواره های غربی را در فجر پیاد کردند. اصلا ضرورت وجود هیات انتخاب برای فیلم های یک سال سینمای ایران چیست و باید بین کلیه آثار ساخته شده یک سال سینمایی داوری شود، کن به دلیل اینکه دنبال پیدا کردن سیاست های خود در فیلم ها است هیات انتخاب دارد مثلا بخش نگاه نو که عنوانش هم کپی است یا نوعی نگاه که یک سال در جشنواره وجود داشت.

کارگردان «محفل ایکس» ادامه داد: مدیران سینمایی نگاه خودشان را از دور دوم فیلم فجر به آن تحمیل و جهت دهی کردند،سینمای ایران تا اوایل دهه شصت مردمی بود اما از آن زمان به بعد جهت سینمای ایران از مردم به سمت جشنواره رفت. اکنون کمدهای فارابی مملو از جوایز است، درحالی که سینمای ایران مردم را از دست داد و ریل گذاری این نوع سیاست از اوایل دهه شصت آغاز شد و تا امروز هم ادامه دارد، متاسفانه مطبوعات هم به تاثیر از جوی که ایجاد شده بود به این سمت رفتند.

کاوش با بیان اینکه فیلم هایی که در جشنواره ها شرکت داده می شوند به معنای بد بودن آنها نیست، افزود: جشنواره فیلم فجر باید آیینه سیاست های ایران و منطقه باشد که مباحث گسترده هم در آن وجود دارد و بعد از سی و پنج دوره از جشنواره فیلم فجر همچنان باید انتظار یک جشنواره بومی را کشید حتی در این مسیر هم ذره ای نزدیک نشدیم  و به همین دلیل هم است که هر ساله این جشنواره دست خوش تغییرات سلیقه ای می شود و جشنواره باید به هویت خود در اجرا و جهت دهی برسد.

وی در پاسخ به اینکه راه کار رسیدن به هویت مستقل جشنواره فیلم چیست، پاسخ داد: جشنواره فیلم فجر نیازمند یک انقلاب است، دولت نشان داده که به حوزه سینما کمترین توجه را ندارد و سینمای ایران را به حال خودش رها کرده است، کمترین ردیف بودجه را به حوزه فرهنگ اختصاص می دهند و با این بودجه اداره کردن سینما مشکل است.

کاوش با اشاره به نگاه دولت ها به سینما ادامه داد: در کتاب «فریب بزرگ» من توضیح دادم که آمریکا بخش عمده ای از سیاست هایش را با سینما پیاده می کند به عنوان مثال ما در این زمینه گاهی دچار اشتباه هم می شویم، فیلم هایی را درباره افغانستان ساختیم که گویی باید یک قدرتی می آمد و به این ها کمک می کرد!

کاوش با اشاره به اینکه در دومین دوره جشنواه  قصد شرکت دادن «دادشاه» را نداشتم گفت: با توجه به ناراحتی هایی که از دور اول داشتم ترجیح دادم در دومین دوره جشنواره فیلم جدیدم را ندهم اما اصرار جمال امید که برای برگزاری جشنواره فیلم فجر زحمات بسیاری را کشیده، قبول کردم اما دوباره توجهی به فیلم نکردند، جالبه برگزیده بهترین فیلم مصاحبه کرد که «دادشاه» فیلم بهتری بود و سی سال از سینمای ایران جلوتر است ولی فیلم در اکران بسیار موفق بود و با حرف های تندی که بر علیه مدیران آن موقع زدم منجر به ممنوع الکاری ام شد تا سال ۶۷ که «آتش پنهان» را ساختم.

این کارگردان با بیان اینکه استقبال از فیلم های امسال ربطی به جشنواره ندارد خاطرنشان کرد: وجود پردیس های سینمایی که در سراسر کشور ساخته می شود عامل رونق گیشه سینما شده است و جای امیدواری دارد که همچنان در حال توسعه این بخش هستیم.

* سینما ایران