به گزارش سینماپرس، یادداشت محمدحسین نیرومند به شرح ذیل است:

وقتی هفته گذشته در مراسم جایزه کتاب سال در تالار وحدت رسانه ها از قول وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشتند: دوران سخت‌گیری تمام شده است، دیگر خط قرمز اعلام نمی‌کنیم. مشخص بود که این سخن نمی تواند بدون واکنش باشد. چند روز بعد واکنش تند دادستان کل کشور به اظهارات وزیر باعث شد تا سید رضا صالحی امیری در گفت و گو با ایرنا حرفش را اصلاح کند.

چندروز پیش نیز وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دیدار با مراجع عظام از پالایش و حذف ۱۰ فیلم با موضوعات فمینیستی و نامناسب جشنواره فجر خبر داده بود که اینبار معاون ایشان حجت الله ایوبی رییس سازمان سینمایی خبر حذف ۱۰ فیلم از جشنواره فجر را تکذیب کرد.

در روزهای اخیرصالحی امیری در گردهمایی آموزشی مرکز حراست وزارت فرهنگ و ارشاد به جمله ای اشاره کرد که تیتر بسیاری از رسانه ها شد : «این دوره از جشنواره سینمایی در تراز انقلاب بود.»

اینکه وزیر محترم ارشادجشنواره سی وپنجم را در تراز انقلاب اسلامی می دانند، حداقل برای کسانی که از نزدیک جشنواره را رصد می کنند جای شگفتی دارد. گفتن این جمله می تواند یا از بی اطلاعی وزیر محترم از چگونگی برگزاری جشنواره ناشی شود یا اینکه تعبیر ایشان از تراز انقلاب اسلامی بودن با آنچه که ما فهم می کنیم متفاوت باشد.

جناب آقای وزیر آیا با وجود نکات زیر می توان جشنواره سی و پنجم را در تراز انقلاب دانست؟

از ۴۰ اثر بررسی شده ۲۰ اثر هیچگونه انطباقی با فرهنگ ایرانی-اسلامی ندارد. ۱۰ اثر خنثی و تنها ۵ اثر تا حدودی برخوردار از این انطباق می باشند.

حداقل ۲۲ فیلم جشنوار احساس ناخوشایند یاس و نامیدی را در مخاطب ایجاد می کند. قتل، مرگ، دزدی، فقر و بیکاری درام اصلی این فیلم ها را شکل داده اند.

حداقل ۲۸ فیلم در ژانر یا گونه ی ملودرام اجتماعی و خانوادگی قرار دارند که متاسفانه اکثر خانواده ها در این فیلم ها از هم گسیخته اند. طلاق عاطفی بین زن و شوهر دیده می شود. عادی سازی روابط بین محارم به وفور در این فیلم ها مشاهده می شود.

در ۱۸ فیلم زنان قهرمان اصلی فیلم می باشند. متاسفانه در بسیاری از این فیلم ها مردان هوسباز، پنهانکار، ولنگار و اصولا بدمن داستان تصویر می شوند.

جشنواره ای با ۲۰ فیلم متوسط ۱۲ اثر خوب ۶ اثر ضعیف و تنها یک فیلم عالی را باید در مجموع جشنواره ای متوسط ارزیابی کرد.

جشنواره ای که بسیاری از دست اندرکاران و منتقدان سینما آن را از ضعیف ترین دورها می دانند. جشنواره ای که داوران آن اگر دو ملیتی نباشند حداقل یک پا در ایران و یک پا در کانادا دارند! در جشنواره ای که تعدادی از شرکت کنندگان آن در اعتراض به نحوه ی داوری کناره گیری می کنند. در جشنواره ای که در آن یک فیلم دینی حضور ندارد. یک بانوی چادری قهرمان آن نیست! از فیلمی درباره شهدا و مدافعان حرم خبری نیست، در ارتباط با جریان تکفیری و داعش فیلمی به نمایش در نمی آید، نقش تعیین کننده انقلاب اسلامی در مناسبات جهانی نادیده گرفته می شود. جشنواره ای که حاضرنیست به خاطر اقامه نماز مغرب و عشاء در برج میلاد برنامه نمایش فیلم ها را با ده دقیقه تاخیر به اکران در آورد. جشنواره که از زدن یک پلاکارد یا بنر ساده مرتبط با ایام الله دهه فجر انقلاب اسلامی در کاخ چشنواره دریغ می کند! با این وصف چگونه می توان جشنواره ی سی و پنجم را در تراز انقلاب اسلامی تلقی کرد؟ مگر همانگونه که در تیتر از قول وزیر ارشاد آمده، جشنواره در تراز انقلاب باشد، اما در تراز  کدام انقلاب جناب وزیر!؟