به گزارشش سینماپرس، روزنامه جوان نوشت: سریال «زیر پای مادر» به کارگردانی بهرنگ توفیقی در شب‌های ماه رمضان از شبکه اول سیما پخش می‌شود. این سریال ۳۰‌قسمتی ابتدا قرار بود با نام «لبخند رخساره» پخش شود که نامی برگرفته از اسم شخصیت اول زن سریال است. نویسنده فیلمنامه سریال «زیر پای مادر» سعید نعمت‌الله است. سعید نعمت‌الله علاقه زیادی دارد که در دیالوگ‌نویسی شبیه مسعود کیمیایی باشد، کارهای قبلی نعمت‌الله با سیروس مقدم از جمله سریال «میکاییل» که تصویری کاریکاتوری از دون کلرئونه فیلم پدرخوانده را خلق کرده بود همگی شاهد و سند علاقه نعمت‌الله به کپی‌کاری از دیالوگ‌نویسی مسعود کیمیایی است؛ دیالوگ‌هایی که برخاسته از نحوه صحبت کردن بخش خاصی از شهروندان تهران در دهه‌های اول قرن جاری در مناطق قدیمی این شهر است.

حال نعمت‌الله فارغ از اینکه آیا دیالوگ‌نویسی به سبک لوطی‌ها، کلاه مخملی‌ها و عنتربازهای قدیم تهران برای مخاطب دهه ۹۰ و داستانی که در دهه ۹۰ روایت می‌شود، جذابیت دارد یا خیر همان سبک و سیاق قبلی‌اش را در «زیر پای مادر» ادامه داده است. وی آنچنان درگیر بازی الفاظ بوده که از مسئله مهمی به نام داستان غافل شده است، برای همین بیننده‌های «زیر پای مادر» بیشتر از اینکه سریال ببینند شنونده دیالوگ‌های طولانی‌اند که بخش عمده‌ای از فیلم را به خود اختصاص داده‌اند و بود و نبودشان کمکی به جلو بردن سریال نمی‌کند. گنگ بودن «زیر پای مادر» محدود به دیالوگ‌ها نمی‌شود، شخصیت‌پردازی سریال حتی در قیاس با کارهای قبلی نعمت‌الله هم ضعیف‌تر است. نویسنده تلاش کرده در کارهایش حتماً شخصیت قهرمان را بگنجاند، اما دقیقاً مثل سریال‌های «میکاییل» و «پشت‌بام تهران» که کامبیز دیرباز، بازیگر نقش اول و قهرمان‌محوری بود، آنقدر شخصیت وی اغراق‌آمیز و باورناپذیر طراحی شده که هیچ نوع همذات‌پنداری را در مخاطبانش به همراه ندارد. «زیر پای مادر» می‌توانست سریال بهتری شود اگر دایره تکرار در شبکه اول سیما تا این حد تنگ نبود و اصرار بیش از حد برای تکرار تجربه‌های قبلی وجود نداشت. حداقل این بود که شبکه اول سیما تلاش می‌کرد تا سعید نعمت‌الله را مجاب کند از قدرت نویسندگی‌اش برای خلق فیلمنامه‌ای هماهنگ با ادبیات روز جامعه بهره گیرد.