به گزارش سینماپرس، رده بندی سنی برای فیلم های سینمایی و مجموعه های تلویزیونی از سال های دور در کشورهای صاحب صنعت سینما اجرا می شود. چون در آن کشورها محدودیتی برای موضوع فیلم ها وجود ندارد یا کم است، برای اینکه کودکان و نوجوانان مخاطب چنین فیلم هایی نباشند،برای برخی از فیلم ها که ساختار خاصی دارند و برای گروه سنی های مشخصی مناسب نیست،رده بندی سنی قرار می دهند.این رده بندی بیشتر به خاطر آن است تا والدین فرزندان خود را از دیدن آنها برحذر دارند.این رده بندی اکثر مواقع الزام آور نیست.

در کشور ایران کمتر پیش آمده فیلم ها درجه بندی سنی شوند،مگر در موارد نادر که آن هم جای حرف دارد! اخیرا یکی از فیلم های اکران شده ساعاتی قبل از روی پرده رفتن درجه بندی سنی شده که جای تامل دارد.
 

درپی ایجاد این رده بندی سنی مخاطبان در سینما ها و با توجه به  بازخورد های قشری از جامعه، با چند تن از عوامل سینما در این ارتباط گفت وگویی انجام داده ایم که می خوانید:
 

سیدضیا هاشمی تهیه کننده سینما از ایجاد رده بندی سنی مخاطبان ابراز خوشحالی کرد و گفت:به شدت با این کار موافقم و لازم است برای ترویج آن فرهگسازی های لازم انجام شود. باید این فرهنگسازی انجام شود که اگر رده سنی آن فیلم تا ۱۳سال است کودکان بتوانند همراه خانواده آن فیلم را ببیند و مسوولیتش به دوش خانواده است .باید شفاف سازی در فیلم ها صورت گیرد و در این حوزه به جایی برسیم که مردم برای فیلمسازان محدودیت ایجاد کنند و خود آنها تصمیم بگیرند کوکان شان باید به تماشای آن فیلم بنشینند یا نه.

وی در خصوص اینکه سینمای ایران سینمای اخلاق مداری است و ایجاد این رده بندی سنی کار درستی است یا خیر؟ توضیح داد:جوانان ما شعور خیلی بالایی دارند. باید فرهنگسازی و جزئیات فیلم را اعلام کنیم تا مردم با خیال راحت بتوانند آن را ببیند، نه اینکه به دنبال تحقیق باشند.کار بسیار درستی است و باید این شفاف سازی انجام شود.
 

علی روئین تن کارگردان و نویسنده سینما نیز در ارتباط با ایجاد رده بندی سنی مخاطبان در سینما گفت:هنر قابل تفکیک و دسته بندی نیست. در دوره ای زندگی می کنیم که در لحظه می توانیم اتفاقات جهان را از طریق فضای مجازی مشاهده کنیم.به نظر من این رده بندی در کشورهای صاحب فرهنگ شوخی ای بیش نیست و حتی ماهیت قابل بحثی هم ندارد.

وی در ادامه افزود:چه کسی می خواهد این رده بندی را اجرا کند؟!خود مسوولان هم می دانند این موضوع قابل اجرا نیست و مسکنی است  برای برخی از کسانی است که نگرانند.
 

انسیه شاه حسینی نیز در این باره گفت: اصل کار باید درست باشد.اوضاع فرهنگی فیلم های ما ناهنجار است ودیگر کار از این حرف ها گذشته.سینمای ما بحرانی تر از این  است که با انجام این راه کارها حل شود.آدمی که حالش بد است را مسکن می دهند،رده بندی مخاطبان سینما هم مانند یک مسکن برای سینمای ایران عمل می کند.
 

مسعود فروتن نیز در ارتباط با این رده بندی سنی گفت:رده بندی سنی امری نوظهور در سینما نیست و پیش ازاین هم در سینما ی کشور و جهان شاهد این درجه بندی ها بوده ایم. به نظر من انجام این کار بسیار لازم و ضروری است و در جهت فرهنگسازی جامعه است.

وی در ادامه  افزود:باید نظام بندی مشخصی تعیین شود و مردم را با جزئیات آن آشنا کنند تا به مرور این موضوع برای مخاطبان و فیلمسازان جا بیفتند و مردم به یک نظر واحد در این موضوع برسند و خودشان نسبت به دیدن یا ندیدن آن فیلم تصمیم بگیرند.
 

او رده بندی سنی را امری ضروری دانست و خاطر نشان کرد:گاهی مسائل اخلاقی در  جامعه وجود دارد که باید از طریق مطرح کردن مسائل اجتماعی در فیلم ها آن را مطرح و شفاف سازی کرد. ممکن است این سبک از فیلم ها برای کودکان مناسب نباشد.مخاطبان بزرگسال از سواد رسانه ای و درایت برای مواجهه شدن با این موضوعات برخوردارند و تحت تاثیر موضوع فیلم قرار می گیرند و در صدد اصلاح خود بر می آیند، ولی در کودکان ممکن است نتیجه عکس داشته باشد.

* صبا