کوثری که این روزها مشغول بازی در «آسمان هوای باران دارد» است، در گفت‌وگو با آی فیلم، از تجربه بازی در سریال‌های تاریخی چون «معصومیت از دست رفته» و «مختارنامه» گفت: همیشه بابت این قضیه خوشحالم و خدا را شاکرم که مورد لطفش قرار گرفته و در این سریال‌های ماندگار بازی کردم. به نظرم بازی در این سریال‌ها اتفاق خوبی بود. زیرا به هر حال، هر بازیگر یک نقش ماندگار در سوابق حرفه‌ای‌اش دارد که مردم همیشه آن نقش را به خاطر می‌سپارند و چه بهتر که من با نقش‌هایی چون «ماریای نصرانی» و «عمره» در خاطره‌ها بمانم. خیلی خوشحالم آثاری که در آنها بازی کردم تاریخی بوده و به نوعی به این کارها سنجاق شده‌ام.

وی با بیان اینکه کار در فیلم‌ها و سریال‌های تاریخی را بیشتر دوست دارد، افزود: بازیگر در سریال‌های تاریخی نقش کسی را بازی می‌کند که در زمان‌های دور، اتفاقات داستان را تجربه و زندگی کرده است. اینگونه نقش ها به دلیل اینکه زندگی یک آدم مشخص با یک تاریخ مشخص، با یک زندگی مشخص که کمتر در تاریخ تکرار شده‌ را مجسم می کنند، جذابیت زیادی دارند. وقتی شما نقش‌ تاریخی بازی می‌کنید دینی در قبال شخصیتی که نقش او را بازی می‌کنید، احساس خواهید کرد که به خاطر ادای آن باید کارتان را به نحو احسن انجام دهید. در سوی دیگر، این امکان که نقش‌هایی که شهری و یا به قول معروف آپارتمانی باشند در زندگی روزمره مشابه داشته باشند، وجود دارد و از این میزان حساسیت برخوردار نیستند. از این لحاظ کار تاریخی از کارهای آپارتمانی جذاب‌تر است.

بازیگر نقش «ریحانه» در «سقوط یک فرشته»، با اذعان به آن که ایفای هر نقشی سختی خودش را دارد، تاکید کرد:  برای بازی در نقش‌های تاریخی قرار نیست خود بازیگر آن شخصیت را بسازد، بلکه آن شخصیت در گذشته ساخته شده است و بازیگر به نوعی آن شخصیت را بازسازی می‌کند. سختی کار تاریخی در همینجاست که ممکن است این بازسازی درست انجام نشود و شخصیت تاریخی کاملا ناخواسته دچار تحریف شود. به نظر من بازی در کارهای تاریخی ظرافت‌هایی دارد که کارهای آپارتمانی و شهری ندارد.

کوثری که در «سقوط یک فرشته» نقش یک مادر و همسر مثبت را ایفا کرده است؛ ظاهر شدن در نقش‌های منفی را خیلی بیشتر از بازی در نقش شخصیت های مثبت دوست دارد. او در باره دلیل این ترجیح گفت: نقش‌های منفی روتر و در مقابل، نقش‌های مثبت سخت‌تر هستند، چون درآوردن نقش های مثبت پیچیدگی خاصی دارد که باید در تمام ابعاد شخصیتی دیده شده و ملموس گردد. نقش‌های مثبت یک سری ابعاد درونی دارند که بروز آنها سخت‌تر است، ولی نقش‌های منفی را چون تمام ابعادشان مشخص است، راحت‌تر می‌توان ارائه کرد.

این بازیگر سینما و تلویزیون در ادامه تاکید کرد: حتی در «مختارنامه» علاقه داشتم نقش منفی بازی کنم، اما آقای میرباقری موافقت نکرده و نقش «عمره» را به من دادند. باید بگویم با اینکه زیاد در نقش‌ مادر مهربان ظاهر شده‌ام و فکر می‌کنم به دلیل اینکه مادر خودم زن خیلی مهربانی است و من الگوی قوی‌ای در این رابطه دارم، خوب هم از پس آنها برآمده ام، اما خودم از این قضیه ناراحتم که تا به نقش یک مادر مهربان، معصوم و مظلوم می رسند،  به سراغ من می‌آیند و این موضوع یک وقت‌هایی اذیتم می‌کند. به همین دلیل از بازی در سریال «یلدا» که چند سال پیش تقریبا ساخته شد و در آن نقش یک زن عصبی را داشتم، خیلی راضی هستم. اصولا این که بخواهند همیشه به دید مادر مثبت نگاهم کنند، کار را برایم سخت می کند و سعی می‌کنم که از بازی در این نوع نقش‌ها دوری کنم و پیشنهادات کمتری را قبول می‌کنم.

وی برای تبیین بیشتر نظرش گفت: باید این نکته را هم بگویم، نقش‌هایی که در ارتباط با خانم‌ها نوشته می‌شود تا حدودی تکراری هستند؛ این نقش ها یا متعلق به یک مادر مظلوم است یا در آشپزخانه است و یا حفظ نهاد خانواده را به عهده دارد. درست است که زن این وظایف را دارد، اما خودم همیشه سعی می‌کنم نقش مادرهایی را بازی کنم که خود نقش نیز چالش‌های شخصی داشته باشد و نقش دیده بشود.

فریبا کوثری که بعد از برنامه «هزارداستان»، اجرای برنامه «زنان قصه ما»  را نیز تجربه کرده است، در پاسخ به این سوال که آیا نگران این نبوده که از سوی مخاطبانی که او را از ابتدا به عنوان بازیگر شناخته اند، در کسوت مجری پذیرفته نشود؛ اظهار کرد: نه اینطور نیست. این برنامه یک گپ و گفت بود که خودم خیلی دوست داشتم و فکر می‌کنم مردم نیز دوست دارند بازیگران را به عنوان مجری ببینید و یا مجریان را در جایگاه بازیگر. به نظر من این هیچ ایرادی ندارد و هر کسی می‌تواند توانایی‌های خودش را در عرصه‌های مختلف نشان دهد.