مسخره تر از این نمی شود، آیا تعیینِ 22 فیلمِ متوسط برای هیاتِ انتخاب سخت است؟ با دیدنِ فیلمِ «کار کثیف»  احتمالِ قرعه کشی برای انتخاب آثار در هیاتِ انتخاب به شدت قوی شده است، ویا تمام حرف های دبیرِ جشنواره درباره کمتر شدن آثار، شعاری بیش نبوده است زیرا چنین آثاری حتی در شبکه های مطرح رسانه ملی هم اجازه پخش پیدا نمی کنند، تا اوضاع خراب سینما مشخص شود!

اما احساس می کنم کلاه گشادی تا کنون بر سر رسانه ملی رفته است، آثاری مانند «کار کثیف» بسیار مناسب شبکه چهارم است، اثری که 120 دقیقه می تواند آنتنِ صدا و سیما را پر کند، البته اگر ناظر کیفیت کمی به اثر خسرو معصومی ارفاق دهد، در هر حال مسئولین رسانه ملی اگر به چشم خریدار در جشنواره فیلم فجر حاضر شوند، می توانند با اغماض صید های مناسبی را با کمترین هزینه  انجام دهند!

حقیقتا هیات انتخاب بر اساس کدام معیار آثاری مانند «کار کثیف» را انتخاب کرده است، فیلمی که الحق و الانصاف به خوبی انواع برند های «عرق» را به مخاطب معرفی می کند و اگر کمی حواستان جمع باشد می توانید قیمت حال بازار را هم بدست آورید والبته کارگردان خبر ارزشمند دیگری هم می دهد و آن ریاست جمهوری حسن روحانی است، شاید هیات انتخاب تحت فشار دبیر دولت قرار گرفته است تا چنین فیلمی را انتخاب کند!

اما کارگردان های ایرانی مخاطب را چگونه شناخته اند، دوری از سینما چنین عوارض هایی دارد، شاید آن ها انتظار دارند تا مخاطب دو ساعت اثر مزخرفشان را نگاه کند تا در پلان آخر به مسخره ترین شکل او را شوکه کنند و تمام عیب های فیلم فراموش شود؟ معصومی در چنین دسته ای قرار می گیرد، اثری که دو سوم آن، مخاطب تصویرِ یک نفر موتور سوار را می بیند که در حال پخش «عرق» در شهر است ودر آخر  سزای عمل خود را می بیند و همسر و پسرش غرق می شوند!

خسرو معصومی باید خوشحال باشد، زیرا اثری بدتر از آن به نام «هایلایت» در جشنواره حضور داشته است تا  رتبه دوم از آخر را به نام خود بزند وگرنه بر چسب بدترین اثر جشنواره در کنار «کار کثیف» می نشست!