«کامیون» چه در محتوا و فیلمنامه و چه در ساختار حرف قابل توجه و نکته قابل دفاعی ندارد. فیلم به بهانه جنگ ساخته شده اما بهانه های دیگری همچون مهاجرت، تفاوت های فرهنگی، غربت و مضامین دیگری نیز در آن گنجانده شده که مخاطب را حیران و سرگردان ساخته و تا پایان فیلم نمیداند که بالاخره با  چه فیلمی مواجه است: جنگی، اجتماعی، درام یا جاده ای ؟ بیشتر زمان و داستان فیلم به سرگردانی و حرکت سرنشینان کامیون می گذرد و تنها نکته ای که شاید در همه این بخش ها جلب توجه می کند تصاویرو کادرهای زیبایی است که در جای جای فیلم به چشم می خورد و دیگر هیچ.

فیلمنامه اما از نیمه و زمان رسیدن سرنشیان کامیون به تهران دچار چند پارگی و سردرگمی می شود و این مساله تا پایان فیلم ادامه دارد و البته پایان بسیار گنگ و مبهم فیلم که مرد راننده برای خانواده عراقی خانه ای اجاره کرده و فیلمنامه نویس به راحتی و با یک اتفاق یک کیف پر از پول را که متعلق به مرد گمشده خانواده است دریافت می کند این نقیصه را سرپوش گذاشته. به همه اینها اضافه کنید مقادیری حضور نیکی کریمی که در داستان به عنوان یک هنرپیشه سرشناس اتوموبیلش با کامیون تصادف می کند و از روی لطف رضایت می دهد و کات.و از طرف دیگرپیرمرد راننده که مدام در طول داستان از غیرت و اینکه خانواده مهاجر در دست او امانتند یاد می کند و اما در پایان فیلم ، آنها را در همان منزل اجاره ای به امان خدا رها می سازد و بار سفر می بندد و غیره. فیلمنامه از این حفره ها متاسفانه زیاد دارد و این مساله از فیلمنامه نویس خوبی همچون کامبوزیا پرتوی بعید است که چنین فیلمنامه ای را که ظاهرا نیاز به رتوشم و بازنویسی مکرر و فراوانی دارد جلوی دوربین برده است. 

شاید تنها نکته مثبت و قابل تامل فیلم را می بایست در بازی خوب و زیرپوستی سعید آقاخانی جست و جو کرد که مسلط به زبان کردی سخن می گوید و اگرچه اکت هایش در این فیلم کمی شبیه نقش و اکتش در فیلم «لامپ صد» است اما باز هم تنها نقطه درخشان کامیون به حساب می آید.

با نگاهی به کلیت یاد شده چه از منظر محتوا و چه از منظر ساختار به صورت حتم و یقین باید گفت «کامیون» در اکران عمومی هیچگونه موفقیتی را کسب نخواهد کرد و البته ساختار خاص فیلم، ان را به یکی از محبوب های جشنواره های ان سوی آبها مبدل خواهد ساخت و احتمالا کامبوزیا پرتوی نیز با اگاهی کامل از مورد پسند بودن این فیلم در برخی جشنواره های معتبر خارجی همه توجه خود را در همین زمینه معطوف ساخته و این به معنای یک شکست بزرگ برای وی در داخل و احتمال موفقیتی نسبی در مرزهای خارج از کشور است.

نویسنده: لاله محمودی شرق