جعفرصانعی مقدم عضو شورای سیاستگذاری هنر و تجربه به بهانه اکران فیلم انیمیشن سینمایی «قلب سیمرغ» از ساخته های وحید نصیریان درباره این فیلمساز و آثاری که در کارنامه کاری خود دارد و همچنین اکران این فیلم پس از درگذشت نصیریان یادداشتی نوشت.
در متن این یادداشت چنین آمده است:
«با نام نصیریان پس از نمایش «سه قطره خون» آشنا شدم. در آن زمان من مدیرعامل انجمن سینمای جوان و دبیر جشنواره فیلم کوتاه تهران بودم و این فیلم نیز در جشنواره حضور داشت. انیمیشنی تجربی بر اساس کتاب صادق هدایت، این فیلم مناسب ترین اثر مرحوم نصیریان بود که اگر گروه «هنر و تجربه» در آن زمان متولد شده بود می توانست در این گروه سینمایی به نمایش درآید.
فیلم «قلب سیمرغ» پس از تولید و درست در آستانه اکران مورد بی مهری مسئولان وقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی قرار گرفت. پس از روی کار آمدن دولت «تدبیر و امید» متاسفانه گروه سینمایی کودک و نوجوان که وظیفه اکران این نوع از آثار را به عهده داشت، تشکیل نشد و این فیلم و فیلم هایی از این قبیل توسط سینماها اکران نشدند.
وحید نصیریان که نشان داده بود هم در زمینه سینمای هنری و تجربی و هم در زمینه فیلم های کودکان و نوجوانان متبحر است، مدت ها از طریق آموزش و نیز عضویت در هیات های انتخاب و داوری روزگار می گذراند.
او که هم فیلمساز خوب و هم چهره ای صاحبنظر بود، قربانی بی توجهی مسئولان در حوزه هایی مثل فیلم کوتاه، سینمای مستند و انیمیشن شد. بی توجهی که متاسفانه دامنه آن به فیلمسازان اول تجربی نیز کشیده شده است و علیرغم وجود چهره های درخشان و فیلم های جسورانه که به صورت مستقل و با بودجه اندک ساخته می شود، سیاستگذاری ها برخلاف جهت ادامه دارد و در جشنواره هایی نظیر جشنواره ملی فیلم فجر که جایزه اش سیمرغ است، بیش از هر زمان دیگر می بینیم که «قلب سیمرغ» شکسته می شود.
وحید نصیریان نماد نسلی است که با توجه به دانش فراوان در زمینه های نظری و اجرایی، دچار تنگ نظری فیلمسازانی هستند که بسیار دارند ولی تحمل حداقل ها را برای این نسل متفکر ندارند و سیاستگذارانِ مرعوب نیز نمی توانند و یا نمی خواهند قدمی بر خلاف نظر آنها بردارند.
وحید نصریان در پشت چهره پرنشاط خود، دردها را پنهان می کرد و جز معدودی از دوستانش از این وضع خبر نداشتند، گاهی فکر می کنم کاش فیلمساز خوبی نبود و ای کاش در زمینه فعالیت خود نظریه پرداز قابلی نبود. کاش همین سیاستگذاران از او در هیات های انتخاب و داوری دعوت نمی کردند و به جای آن زمینه کار کردن امثال وحید را فراهم می کردند.
این چهره دوست داشتنی و خندان اکنون در میان ما نیست، ولی توجه سیاستگذاران سینمایی به فیلمسازان خوب و مستعد عرصه فیلم کوتاه و مستند و انیمیشن و فیلم اولی ها و فیلمسازان هنری و تجربی می تواند التیامی باشد بر زخم های نسلی توانا.
وحید نصیریان خوش اخلاق و خوش قلب گویی نماد «قلب سیمرغ» است. قلبی که در بدن جوانانِ فیلمساز از فیلمسازان کوتاه، مستند و انیمیشن گرفته تا فیلمسازان اولی و تجربی می تپد و بخش عمده ای از افتخارات سینمای ما در عرصه های بین المللی و نیز تولیدات مشترک نیز در جهت پیشبرد سینمای ما از نظر صنعتی مدیون آنان است. کافی است به نامزدها و برندگان جشنواره معتبر داخلی خود خوب نگاه کنیم.
جعفر صانعی مقدم
اسفند ۹۶»
ارسال نظر