مراجعه به سینما برای تماشای فیلم، همواره یکی از سرگرمی‌های مفید تمامی مردم جهان بوده است، سرگرمی که گاه جمع متکثری را در بر می‌گیرد و باعث ایجاد صف‌های عریض و طول جلوی در سینماها می‌شود. چند وقتی است که سینمای ایران دچار مشکلاتی اساسی شده است، مشکلاتی که بخش گسترده آن را اکران فیلم‌ها تشکیل می‌دهد، بخش اکرانی که چند وقت است که هنرمندان و فیلمسازان کشور را نیز وادار به واکنش کرده است. اکران نوروز سال ۹۷ با فیلم‌های نسبتاً مناسبی کار خود را آغاز کرد، فیلم‌هایی که شاید پیش بینی همگان درباره آن‌ها این بود که فروش شگفت آوری را رقم بزنند، اما این چنین نشد. اما دلیل اصلی این موضوع چه بود؟

بی‌فکری یا بی‌تدبیری؟

یکی از اتفاقاتی که در پایان هر سال رخ می‌دهد، افزایش قیمت بلیت‌های سینما است. افزایشی که معمولاً از سر عادت انجام می‌شود و البته بسیاری از تهیه‌کنندگان نیز نسبت به آن دغدغه‌مند هستند. افزایش قیمتی که هر ساله از اشتیاق مخاطبان برای تماشای فیلم‌های سینمایی می‌کاهد و بسیاری از علاقه‌مندان سرسخت و مخاطبان حرفه‌ای سینمای ایران را دل‌زده می‌کند. امسال نیز طبق عادت هر سال بلیت‌های سینماهای کشور از ۱۲ هزار تومان به ۱۵ هزار تومان افزایش یافت؛ اما آیا ظرفیت افزایش قیمت بلیت‌های سینما وجود داشت؟ شاید پاسخ برخی درباره این پرسش مثبت باشد، اما از منظر آرای عمومی و توده مخاطبان، این اتفاق، واقعه‌ خوشایندی نیست، چرا که  قدرت کمتری برای خرید بلیت‌های سینمایی پیدا می‌کنند.

سالهاست که مدیران فرهنگی و هنری کشور از رسانه‌های مختلف فریاد می‌زنند که سینما باید در جهت اعتلای پیش برود و مخاطبان آن افزایش یابد، اما چقدر از این وعده‌ها جامه عمل پوشیده‌اند؟ شوربختانه باید گفت که مخاطبان سینمای ایران در اکران نوروز ۹۷ نسبت به نوروز ۹۶ کاهش فاحشی داشته است و یکی از اصلی‌ترین علت آن، افزایش بدون فکر قیمت بلیت‌های سینمای ایران بوده است. بسیاری از خانواده‌هایی که قصد خرید بلیت‌ سینما برای تماشای فیلم‌های مورد علاقه خود داشته‌اند پس از مراجعه به سینما و مشاهده قیمت بلیت‌ها از تصمیم خود منصرف شدند و گزینه دیگر برای گذران تعطیلات خود انتخاب کردند، البته پیدا کردن این خانواده‌ها در تعطیلات نوروزی کار دشواری نبود، ‌ کافی بود که پردیس‌های سینمایی مانند چارسو و کورش مراجعه کنید و این خانواده‌ها را جلوی گیشه‌های سینما مشاهده کنید.  

تقریباً می‌تواند گفت همه جامعه سینمایی کشور علاقه‌مند است که سینمای ایران هر روزه مخاطبان بیشتری را به سمت خود جذب کند، اما چرا نمی‌شود، آیا علت این عدم دریافت نتیجه آن نیست که برخی از مدیران هنر و سینمایی کشورمان بدون فکر و دریافت مشاوره از متخصصان این امر، دستورات گاه اشتباهی را صادر می‌کنند؟ متاسفانه سینمای ایران هر روزه ریزش مخاطب دارد، حال چرا برخی از مسئولان با افزایش بی‌تدبیرانه بلیت‌های سینمای اسباب نابودی سریع‌تر سینماهای ایران را فراهم می‌کنند؟

دست آخر باید یادآور شد که اگر بی‌تدبیری در مدیریت سینمایی کشور ادامه پیدا کند مخاطبان سینمای ایران از مخاطبان تئاتر کشور نیز کمتر خواهد شد.

*تسنیم