به گزارش سینماپرس، تئاتر ایران در سال ۹۷، با از سرگیری اجرای آثار نمایشی در تماشاخانه‌های تهران و سایر شهرستان‌ها کار خود را آغاز کرده است.


تئاتر در سال ۹۶، حاشیه ها و انتقادهای فراوانی را با خود به همراه داشت که از جمله مهمترین این حاشیه ها می توان به چگونگی برگزاری سی و ششمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر اشاره کرد.

این جشنواره در ابتدای امر با نگاه تغییر در ساختار برگزاری جشنواره های داخلی قصد در سازماندهی بهتر این دوره از خود را داشت اما با اتمام دوره سی و ششم نقدهای فراوانی به مسئولین برگزاری وارد شد.

از دیگر مشکلات اساسی جشنواره تئاتر فجر انتخاب آثار در بخش مرور تئاتر ایران بود. از نگاه بسیاری از منتقدان و همچنین اهالی تئاتر انتخاب آثار بخش مرور الگوبرداری اشتباهی از نمونه جشنواره های خارج از ایران بود. الگویی که نتوانست خود را با تئاتر ایران و همچنین فرهنگ تئاتری کشور همسان سازد.


روند خصوصی سازی تئاتر که در سالهای گذشته با رشد و افزایش تعداد تماشاخانه‌های خصوصی قوت دو چندان گرفته سال پیش نیز مشکلات فراوانی را به همراه داشت.

مشکلاتی که از جمله آنها می توان به حضور دلالان در تئاتر اشاره کرد. تماشاخانه های خصوصی تنها با دریافت هزینه های هنگفت امکان اجرا را به تئاترهای گروهی می دادند و همین امر باعث شد تا بسیاری از گروه ها با استفاده از چهره های غیر تئاتری سعی در فروش بیشتر داشته باشند.

نگاه گیشه‌ای به تئاتر در اولین گام ضربه اصلی را به گروه های جوان تئاتر که سرمایه چندانی برای جذب بازیگران چهره سینما و یا ورزشی نداشتند وارد کرد. این گروه ها مجبور بودند آثار نمایشی خود را در سالن های فرعی و کوچک اجرا کنند سالن هایی که از سوی مسئولین امر نیز طرد شده بود و در بخش جشنواره ای نیز به آنها هیچ نگاهی نمی شد.

متاسفانه در این بین مرکز هنرهای نمایشی و وزارت ارشاد به عنوان مسئولین اصلی برنامه ریزی و تصمیم گیری های تئاتر چشمان خود را به صورت کامل بسته و همه چیز را به اصطلاح به تئاتر خصوصی واگذار کردند. این از سر باز کردن مسئولیت های عمده تئاتر از سوی وزارت ارشاد و عدم حمایت مادی و معنوی از سوی این وزارتخانه و مرکز هنرهای نمایشی به طور کلی تئاتر را از هنری فاخر به صنعتی تجاری تبدیل کرده است.

متاسفانه در سال ۹۷ هم شاهد این هستیم که تئاتر های به اصطلاح بفروش در سال گذشته همچون "اولیور توئیست" و "شیرهای خان بابا سلطنه" در سال جدید نیز به کار خود ادامه می دهند و این نشان از عدم تغییر در نگاه کلی و سیاست گذاری های اصلی تئاتر دارد.

*میزان