مراسم رونمایی از مستند «پیشمرگان» ساخته مجتبی حصاری تولید واحد تاریخ شفاهی دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب روز گذشته دهم تیرماه در خبرگزاری مهر برگزار شد و امیر مهریزدان تهیه کننده این مستند در این مراسم حضور یافت.

امیر مهریزدان تهیه کننده مستند «پیشمرگان» پس از نمایش فیلم درباره ایده یک خطی مستند بیان کرد: ایده یک خطی این مستند، زنان پیشمرگ نهاوندی بود که در جبهه ها به بررسی غذاهایی که برای رزمنده ها می رسید، می پرداختند چون در آن زمان منافقان به مسموم کردن مواد غذایی ارسالی برای رزمنده ها در جبهه ها اقدام کرده بودند. ما هنگام شکل گیری ایده اولیه مستند عکسی را دیدیم که شامل تعدادی از این زنان پیشمرگ بود و تصمیم گرفتیم در کنار این زنان به طور موازی به فعالیت های منافقان در آن زمان در نهاوند هم بپردازیم.

وی با اشاره به اتفاقاتی که اهمیت نیروهای پیشمرگ را آشکار می کرد، عنوان کرد: زمانی یک نفر برای ما توضیح داد که چطور منافقان در غذای رزمنده ها مایع ظرفشویی ریختند و همان باعث شد که عملیات این رزمنده ها به هم بریزد اما متاسفانه چنین خاطراتی بسیار کم بودند و ما برای ساخت این مستند به اسناد و خاطره های کمی دسترسی داشتیم و یک دلیل این بود که خانم هایی که این کار را بر عهده داشتند از سر فروتنی آن را کار مهمی نمی دانستند مثلا خانمی که یک قاشق غذاخوری به دستش می گرفت و از تک تک غذاهایی که به جبهه می رسید یک قاشق می خورد تا ببیند سالم است یا خیر این کار خود را اتفاقی غیرمهم می دانست. همچنین با مشکل دیگری هم مواجه بودیم که بسیاری از این خانم ها یا از دنیا رفته بودند و یا دست نیافتنی بودند.

این تهیه کننده اضافه کرد: در جریان انتخابات ریاست جمهوری دوره دوازدهم بحث هایی درباره منافقان دوباره پیش کشیده شد و رهبر معظم انقلاب در سخنانی فرمودند که نباید کاری کرد که جای جلاد و مضروب عوض شود و به دلیل طرح این مباحث ما هم منافقان و اقدامات آنها را در این مستند پررنگ تر کردیم.

وی همچنین با اشاره به تصاویر آرشیوی مستند یادآور شد: این مستند با استفاده از تصاویر آرشیوی ای ساخته شده که تا به حال دیده نشده است؛ عکس هایی از شهدای زن مثل فاطمه نصرتی تا فیلم هایی درباره این زنان پیشمرگ مثل دختری که مچ خود را از دست می دهد.

مسئول واحد مستند «عمار» درباره تولید این مستند اظهار کرد: ما سعی کردیم در تدوین مستند، اضافات را بزنیم و مخاطب را در جریان فعالیت ها و تحرکات منافقان قرار دهیم تا مردم اقدامات خرابکارانه آنها را بشناسند و امیدواریم این خیانت ها فراموش نشود.

مهریزدان با اشاره به ساخت آثاری با دغدغه های این چنینی اظهار کرد: امیدوارم امسال در آستانه ۴۰ سالگی انقلاب شاهد تولید آثاری از این دست باشیم چراکه نسل های جدید باید با این دوران آشنا شوند همچنین همسن و سال های ما و حتی سنین بالاتر از ما نیاز دارند که این تاریخ برایشان زنده شود تا بدانند ما با چه سختی هایی به این ۴۰ سالگی رسیدیم و امیدواریم مستند «پیشمرگان» هم خوب اکران و دیده شود.

وی افزود: اتفاقات مستند «پیشمرگان» توسط منافقان در شهری غیر از تهران رخ داده بود که در قالب این فیلم تصویر شد و امیدواریم امسال موج ساخت سوژه های غیرتهرانی راه بیفتد. ما در این زمینه برنامه ریزی هایی هم داشته ایم و اهواز، قم، سبزوار و... شهرهایی بوده اند که به سوژه های جذابی نسبت به آنها رسیده ایم.

وی درباره برنامه اکران های این مستند تصریح کرد: اتفاق خوبی در جشنواره فیلم «عمار» رخ داده است و ما خود را مقید می ‌کنیم پول هر کاری را از اکران همان مستند دربیاوریم و خود را به بودجه های آماده وابسته نکنیم. اکران هایی هم در شهر نهاوند و همدان برای مستند «پیشمرگان» در نظر داریم همچنین سایت عماریار را داریم که این فیلم ها آنجا برای فروش قرار داده شده است و اگر نتوانیم این آثار را در مکان های مورد نظر اکران کنیم از طریق این سایت در دسترس مخاطبان قرار می دهیم. همچنین پک فانوس را هم داریم که این مستند در آن پک هم قرار می گیرد.

این تهیه کننده و مستندساز با اشاره به پخش مستندهای «عمار» از تلویزیون مطرح کرد: ما برنامه هایی هم برای پخش مستندها از صداوسیما داریم که البته سازمان صداوسیما کمی به ما کم لطف است و این سوژه های جذاب را در زمان های خوب پخش نمی کند.

وی در بخش دیگری از سخنانش درباره نوع پرداخت به مستند «پیشمرگان» و اینکه کمتر روایتی از این زنان از خودگذشته را نشان می دهد، گفت: فضا و ویژگی خود این دوستان این است که بیشتر اهل تواضع هستند و ما حتی مدارک و نوشته و خاطره ای از آنها نداشتیم، از اینها فقط یک عکس دسته جمعی وجود داشت و پیدا کردن این افراد و درآوردن خاطراتشان خیلی ما را اذیت کرد چراکه بسیاری از آنها به دلیل کهولت سن از دنیا رفته بودند و ما نتوانستیم به منابع دست اول دست پیدا کنیم.

مهریزدان عنوان کرد: ماجرای تست غذا نیز اگرچه از نظر ما که در جریان این اتفاق قرار نداریم ویژه است اما زنان پیشمرگ تست غذا را خیلی عادی می دیدند. ما در سوالات و گفتگوهایی که با برخی از این زنان داشتیم تلاش زیادی کردیم که خاطره هایی به دست آوریم ولی خود این زنان چیزی به خاطر نداشتند. بیشتر خاطرات زنان پیشمرگ درباره پشتیبانی در پشت جبهه های جنگ است و در این سال ها هم از ماجرای تست غذا و اهمیت این کار غفلت شده است. حتی ما آنقدر دیر سراغ نگارش خاطرات نسبت به این موضوع رفته ایم که دیگر آن گروه ها سر و شکل اولیه را ندارد.

وی در بخش دیگری درباره تحقیقات و بودجه مستند اظهار کرد: کل هزینه این مستند ۱۴ میلیون است که رقم خیلی قابل توجهی نیست و شاید با بودجه های بیشتر بتوان کارهای بزرگتری انجام داد.

مسئول واحد مستند «عمار» با اشاره به تحقیقات و تلاش ها برای ساخت مستند «پیشمرگان» علی رغم کمبود بودجه بیان کرد: ما برای به دست آوردن خاطراتی در مورد این زنان پیشمرگ و خرابکاری منافقان در پشت جبهه ها حتی به بزرگوارانی که در حوزه تاریخ نگاری جنگ کار می کنند مراجعه کردیم اما باز هم نکته های دقیق و خاصی پیدا نکردیم. البته منافقان در آن زمان اقدامات زیادی در خود شهرها داشتند به طور مثال شهدایی را که پدر و مادر نداشتند شناسایی کرده، آنها را به عنوان شهید مجاهد خلق معرفی و از آن فضا بهره برداری می کردند.

وی عنوان کرد: به هر حال با همه نقاط ضعفی که ممکن است این مجموعه داشته باشد فکر می کنم اینقدر در حوزه دغدغه ای که مستند معرفی می کند قحطی فیلم وجود دارد که ممکن است این اثر برای بسیاری جذاب باشد.

مهریزدان با بیان اینکه ما در مراحل طراحی سوژه و فیلم دست نیاز به رسانه ای ها دراز می کنیم، درباره تولید آثار مستند تصریح کرد: ما در واحد مستند «عمار» اجازه نمی دهیم هیچ مستندی بدون فیلمنامه ساخته شود و حتی نمی گذاریم هیچ فیلمنامه ای در همان اولین نگارش به تولید برسد.

تهیه کننده «پیشمرگان» در پایان درباره اکران مستندها در گروه سینمایی «هنر و تجربه» یادآور شد: متاسفانه دوستان مذهبی ما گروه سینمایی «هنر و تجربه» را جدی نگرفته اند، ما کمی از همه طلبکار هستیم و انگار منتظریم مسئول گروه «هنر و تجربه» خودش شخصا از ما درخواست کند فیلم های خود را در این گروه اکران کنیم در حالیکه ممکن است آنها هیچ گاردی هم به این آثار و موضوعات نداشته باشند. قطعا «هنر و تجربه» موقعیتی است که اگر به آن توجه نکنیم معلوم نیست که باز هم در اختیار ما قرار بگیرد.