کارگردان فیلم سینمایی «توفان شن» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: من تقریباً این شانس را داشتم که از سال های ابتدایی پس از انقلاب اسلامی با زنده یاد دری آشنا شوم و به همین دلیل از نزدیک شاهد آن بودم که ایشان از همان سال های ابتدایی پس از وقوع انقلاب اسلامی به شدت مورد بی مهری واقع می شد.

وی ادامه داد: زنده یاد دری در دهه ۶۰ به شدت مورد بی مهری قرار گرفت و من از آن دوران همدم و همدل و همراز ایشان بودم. آن زمان ایشان فیلمنامه ای در رابطه با پدیده «وهابیت» داشت که در مورد آن کلی تحقیق کرده بود و می خواست آن را بسازد و الحق که فیلمنامه بسیار خوب و غنی هم نوشته بود اما متأسفانه هیچ گونه حمایت نشد. ایشان در آن دوران ارتباط و پیوستگی وهابیت و اینکه چطور این تفکر توسط انگلیسی ها پایه گذاری و خلق شد و حمایت شد و نهایتاً هم با داستان «لورنس عربستان» حکومت سعودی شکل گرفت را در خلال یک فیلمنامه بازنمایی جالبی کرده بود.  

شمقدری یادآور شد: اما مسئولان وقت سینمای کشور از این کار هنری که روی آن تحقیقات مفصل و جدی شده بود هیچ گونه حمایتی نکردند؛ آقای دری دغدغه های بسیار جدی داشت که می خواست آن ها را در قالب فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی به تصویر بکشد؛ مبحث مهم استقلال ایران و فتنه هایی که در دوره های مختلف تاریخی علیه استقلال ایران شکل گرفته بود همواره جزو اولویت های ایشان بود.

این سینماگر  با بیان اینکه بسیاری از آثار ایشان رویکردش همین بود و می خواست نشان دهد چه دست های خارجی که ریشه در دربار انگلیس دارند می خواهند این مملکت را در تملک خویش درآورند اظهار داشت: این دغدغه های آقای دری دغدغه های بسیار جدی و ارزشمندی بود. متأسفانه این بساط همچنان ادامه دارد و در حال حاضر هم بسیاری دندان تیز کرده اند تا استقلال و هویت فرهنگی و یکپارچگی ایران را از بین ببرند؛ این دغدغه ها باعث شده بود دری و آثارش در اذهان و قلوب مردم ماندگار شود.

شمقدری تأکید کرد: این ها است که باعث زنده ماندن یک هنرمند و آثارش می شود ایشان دنبال این نبود که فیلمش موفقیت آنی پیدا کند و پولی به جیب بزند و دنبال دغدغه های جدی اش بود و ما عصاره این دغدغه ها را در سریال های «کیف انگلیسی» و «کلاه پهلوی» دیدیم. در سینما هم فیلم «لژیون» زنده یاد دری در رابطه با گروه های ماسونری بود و نشان می داد که آن ها چه کارهایی می کنند اما به همین دلیل فیلمش مورد حمایت مدیران وقت سینمایی قرار نگرفت و زنده یاد دری نتوانست آنطور که دوست دارد فیلمش را به سرانجام برساند.

این مدیر فرهنگی با بیان اینکه  زنده یاد «دری» هنرمندی متعهد، انقلابی و ارزشی بود که همواره مورد بی مهری قرار می گرفت و او را بایکوت می کردند تصریح کرد: باید کالبدشکافی شود چطور است یک فیلمساز که به فکر استقلال و حفظ تمامیت و هویت فرهنگی ایرانی اسلامی است بایکوت می شود و حتی وقتی خبر فوت شان هم می رسد برخی سکوت می کنند و برخی دیگر هم خوشحال می شوند!؟

شمقدری متذکر شد: این آفت در جامعه ما و در سینمای ما وجود دارد اما مردم نشان داده اند این نوع فیلمسازان و هنرمندان در قلب و ذهن شان جای دارد و آثارشان را مورد تفقد جدی قرار می دهند.

کارگردان فیلم سینمایی «بربال فرشتگان» در بخش دیگری از این گفتگو در رابطه با زنده یاد عزت الله انتظامی نیز گفت: آقای انتظامی عمدتاً پس از انقلاب جایگاه واقعی اش را پیدا کرد اگرچه قبل از انقلاب در فیلم «گاو» نقطه آغاز خوبی داشت و مورد توجه مردم قرار گرفت اما در فیلم های پس از انقلابش توانست این محبوبیت را تثبیت کند.

شمقدری با بیان اینکه استاد «انتظامی» همواره در کنار مردم، نظام و انقلاب بود تصریح کرد: ویژگی مهم ایشان این بود که همیشه کنار مردم بودند؛ چه در دوران دفاع مقدس و چه در سال های بعد همواره در کنار نظام و انقلاب ایستاده بودند.

وی در پایان این گفتگو افزود: ایشان علیرغم سن بالا و سختی برای تحرک مسئولیت های خود را به خوبی انجام می داد. ایشان در دوره ما عضو هیأت امنای موزه سینما بودند و من یادم می آید در آن دوران سر وقت و با شور و هیجان در جلسات حاضر می شدند و کارها و مسائل را پیگیری می کردند و از جان و دل کمک می کردند و دوست داشتند به نحو احسن کار خود را انجام دهند. با این همه بنده معتقدم مهمترین کار هنرمند اثر و خلاقیت های هنری اش است که در راستای فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی جلوه پیدا کند و خوشبختانه استاد انتظامی هنرمندی این گونه بودند که اغلب نقش های شان ویژه است. هیچ وقت نقش های ایشان در فیلم های «شیرسنگی»، «هزاردستان» را  کسی یادش نمی رود. این نقش ها ماندگار است و مورد توجه قرار گرفته است.