کارگردان مستندهای «انقلاب جنسی» و «میراث آلبرتا» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: خوشبختانه بنده مدت ها است به هیچ نهاد و ارگانی برای تولید آثارم وابسته نیستم و نیاز به حمایت با «پول نفت» از مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و شبکه مستند ندارم!

وی ادامه داد: علت این اتفاق آن است که ما در حال حاضر در فضای مجازی مخاطبانی داریم که حاضرند برای تماشای آثار مستند پول خرج کنند. این اتفاق ما را مستقل کرده و باعث شده تا مستندهایی را که دوست داریم و فکر می کنیم تولید آن ها برای جامعه نیاز است را تولید کنیم و به همین دلیل هم مخاطبان جدی آثار مستند از ما حمایت می کنند و این اتفاق باعث درآمدزایی و سوددهی برای مجموعه ما می شود.

شمقدری در پاسخ به این سوأل که تکلیف خیلی از جوانان و علاقمندان به سینمای مستند که وضعیت مشابه با شما را ندارند و نیاز به حمایت ویژه از سوی مسئولان برای تولید آثارشان دارند چیست اظهار داشت: من شخصاً به این دسته از جوانان قول می دهم که اگر مستندی جذاب و خوش ساخت بسازند از آن ها حمایت خواهم کرد و آثارشان را برایشان به فروش می رسانم تا دیگر دنبال نهادهایی که وظیفه شان حمایت از سینمای مستند است اما دشواری های بسیاری برای فعالان این حوزه به وجود می آورند، نباشند.

این سینماگر تأکید کرد: ما در حال حاضر در وب سایت «یک فیلم» آثارمان را به فروش می رسانیم و خوشبختانه مخاطبان انبوهی داریم که چشم انتظار خرید و تماشای آثار مستند جذاب در این سایت هستند اما از آنجا که فیلم درخور و شایسته ای برای ارائه به آن ها وجود ندارد ما با مشکل مواجه هستیم و از این رو باز هم تأکید می کنم اگر مستند چشمگیری باشد مجموعه ما از سازنده آن برای فروش و دیده شدن اثرش حمایت خواهد کرد.

کارگردان مستندهای «یزدان تفنگ ندارد» و «۳۳ سال سکوت» در پاسخ به این سوأل که به عقیده شما چرا چنین آثاری تولید نمی شود خاطرنشان کرد: یکی از مهمترین نکات همان بحث مهم آموزش است. از سوی دیگر بحث های غریزی هم می توانند در این مسأله سهمی داشته باشند. نکته ای که مهم است و باید به آن توجه داشت این است که هر کسی ذوق هنری فیلمساز شدن را ندارد.

وی در همین راستا افزود: برخی افراد دنبال این هستند که صرفاً مستندی تولید کنند و با پول آن گذران زندگی کنند، دغدغه ای در آن ها وجود ندارد. همین اتفاق رخ می دهد که ما به کرات با آثاری روبرو می شویم که با هزینه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ساخته می شوند اما هیچ اتفاقی برایشان نمی افتد و آنطور که باید دیده نمی شوند.

شمقدری در بخش دیگری از این گفتگو با انتقاد از رویکرد تلویزیون در خصوص آثار مستند تصریح کرد: یکی دیگر از مشکلات ما این است که مستندهای صریح جایی در تلویزیون ندارند این در حالی است که جایگاه اصلی مستند در تلویزیون است و این رسانه باید مبادرت به پخش آثار مستند کند و آن ها را برای مخاطبان عام نمایش دهد اما مدیران صدا و سیما از مستندهای ما استقبال نمی کنند.

این فیلمساز در همین راستا تأکید کرد: یکی از علل اصلی این اتفاق روحیه محافظه کارانه مدیران سازمان صدا و سیما است. آن ها هیچ گاه جسارت این را ندارند که حرف های صریحی که ما می زنیم را در تلویزیون پخش کنند. مسئولان تلویزیون با بودجه های نفتی گعده ای را دور خود جمع کرده اند که برایشان مستندهای متوسط الحال می سازند و از این رو ما و آثارمان را به طور کلی بایکوت می کنند.

وی در پاسخ به این سوأل که آیا فکر نمی کنید دلیل چنین اتفاقی این باشد که شما به صورت بسیار بی پروا هر موضوعی که از خطوط قرمز عبور می کند را در آثارتان بیان کرده و به تصویر می کشید؟ گفت: خود تلویزیون هم گاهی خطوط قرمز را رد می کند. مشکل آن ها با ما این است که ما در مستندهای مان هیچ گاه قضاوت نمی کنیم و همیشه به صورت بی طرفانه به سمت موضوعات می رویم اما آن ها این تفکر و دیدگاه ما را برنمی تابند چرا که دوست دارند بر اساس زاویه دیدگاه خاص به مسائل و موضوعات نگاه کنند.

شمقدری در خاتمه اظهاراتش افزود: من حتی در مسأله سال ۸۸ هیچ گاه یک سویه نگاه نکردم و به همین دلیل و به دلیل آنکه من و امثال من «بله قربان گو»ی آقایان نبوده و نیستیم به راحتی ما را کنار می گذارند.