به گزارش سینماپرس، کشمکش یک سال اخیر انگلستان، با اتحادیه اروپا و در نهایت خروج از این اتحادیه، نگرانی‌های زیادی برای مردم انگلستان به خاطر مشکلات و مسائل اقتصادی آینده در این کشور به وجود آورده است. در کنار این نگرانی‌ها، اعتراضات دو کشور اسکاتلند و ایرلند پس از این تصمیم، برای جدایی از انگلستان، این روزها بیشتر از قبل به گوش می‌رسد...

در چنین شرایطی فیلم «۱۹۱۷» که در انگلستان با تبلیغات فراوان و تقریبا با حضور بیشتر هنرپیشه‌های مشهور این کشور ساخته شد، روایت سربازان از جان گذشته و فاتح بریتانیایی را به تصویر می‌کشد که نه تنها برای نجات هموطنانشان که برای نجات دیگر همسایگان و حتی دشمنانشان از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کنند و در نهایت هم با دستان خالی و بدون هیچ وسیله‌ای، مسیری خطرناک و دشوار را پشت سر گذاشته و مایه نجات می‌شوند. سینمای غرب از ابتدای به وجود آمدن این پدیده تا به حال همواره بخش عمده‌ای از بهترین آثار خود را در ژانر جنگی تولید و عرضه کرده و همچنان هوشمندانه در این مسیر گام برمی‌دارد و جالب است که بسیاری از مهم‌ترین فیلمسازان غرب را نیز برای ادای دین به موضوع جنگ به خط کرده و از ایشان استفاده می‌کند. جالب است که سینمای غرب همواره فیلمسازانی که در آثار قبلی به نحوی جامعه غربی را نقد کرده‌اند، وارد این بازی می‌کند. سام مندس کارگردان فیلم مشهور «زیبای امریکایی» است که بیش از ۱۰ سال پیش نگاه‌ها را به خود جلب کرد؛ فیلمی که با مضمون انتقاد از سبک زندگی امریکایی ساخته شده بود. دو سال پیش انگلستان توانست از کریستوفر نولان برای ساخت فیلمی جنگی درباره فرماندهی چرچیل در نبرد دانکرک بهره ببرد و نامزد بعدی سام مندس بود که توانست با فیلم «۱۹۱۷» به نوعی به کشورش ادای دین کند.

آغاز حماسه خونین
طبق ادعای مندس، او فیلمنامه این فیلم را با همراهی کریستی ویلسون و با الهام از خاطره‌ای که پدربزرگش برای او تعریف کرده بود، نوشته است...

داستان فیلم از بهار سال ۱۹۱۷ و در اوج جنگ جهانی اول در شمال فرانسه شروع می‌شود. دو سرباز جوان انگلیسی به نام‌های اسکافیلد و بلیک به سنگر فرماندهی خوانده می‌شوند و مأموریتی غیرممکن به آن‌ها محول می‌شود، طبق این مأموریت، اسکافیلد و بلیک باید پیغامی مهم را به یک گردان هزارو ۶۰۰ نفری انگلیسی برسانند تا این گردان از ورود به کمین مرگبار دشمن نجات پیدا کنند. این دو سرباز مأموریت را با وجود خطرات بسیار زیادی که دارد داوطلبانه قبول می‌کنند و در حالی که زمان به سرعت برای آن‌ها در حال سپری شدن است، به بهای به خطر انداختن جان‌شان در این راه پیش می‌روند...

دوباره سربازِ قهرمان انگلیسی
فیلم «۱۹۱۷» برای مخاطب آشنا با سینما به نوعی تداعی‌گر فیلم‌های قهرمان‌پردازانه امریکایی در مورد جنگ جهانی دوم است با این فرق که کارگردان در این فیلم داستانی از جنگ جهانی اول را روایت می‌کند.

در حقیقت «۱۹۱۷» نسخه انگلیسی فیلم مشهور و بسیار موفق «نجات سرباز رایان» به کارگردانی استیون اسپیلبرگ است با ۲۲ سال فاصله. در «۱۹۱۷» هم مانند نجات سرباز رایان، سربازان فداکاری وجود دارند که قرار است پیام مهمی را به مقصد برسانند و در این راه جان‌شان را به خطر می‌اندازند، مهم‌تر از آن، در فیلم «۱۹۱۷» هم دو برادر وجود دارند که جدا از یکدیگر و هر یک در سنگری متفاوت، در حال جنگ علیه دشمن سرزمین‌شان هستند و در پایان داستان هم برادر بازمانده از شنیدن خبر مرگ برادرش در عین احساس غرور قلبش می‌شکند...

فیلم به لحاظ داستان‌پردازی و فیلمنامه چیز غافلگیرکننده‌ای برای مخاطبانش ندارد، مخصوصا که در این فیلم، مخاطب به نوعی نسخه‌ای مدرن از سرباز انگلیسی قدیمی را می‌بیند که مانند قهرمانان ادبیات این کشور نمونه‌ای از انسان‌های بی‌نقص و فوق‌العاده فداکار هستند. ما با سربازانی مواجه می‌شویم که اخلاقمدار، متعهد، بزرگوار و فوق‌العاده بی‌ادعا هستند. در صحنه‌هایی که سرباز بلیک در مورد احتمال گرفتن مدال شجاعت به خاطر این مأموریت سخت، صحبت به میان می‌آورد، دوستش اسکافیلد لبخند می‌زند و می‌گوید که قبلا چنین مدالی را گرفته ولی، چون برایش ارزشی نداشته آن را با یک بطری مشروب عوض کرده است!

این مسئله با توجه به اینکه در نهایت هم سرباز اسکافیلد موفق می‌شود، مأموریت را با موفقیت به پایان برساند، قابل تأمل است و نشان از بازمانده‌های جنگی دارند که به اندازه کشته‌ها فداکاری کرده‌اند و بدون هیچ چشمداشتی برای افتخار و موقعیت، تنها برای کشورشان حماسه آفریده‌اند. این جادوی سینماست که می‌تواند از مزدوران انگلیسی سربازانی میهن‌پرست بسازد.

حاشیه‌ها و سیاست‌ها
«۱۹۱۷» در مراسم «بفتا» که کمی قبل از مراسم اسکار و در انگلستان برگزار شد، توانست هفت جایزه را در رشته‌های بهترین فیلم، بهترین فیلم بریتانیایی، بهترین کارگردان، بهترین فیلمبرداری، بهترین طراحی صحنه، بهترین صداگذاری و بهترین جلوه‌های ویژه از آن خود کند و تبدیل به موفق‌ترین فیلم این جشنواره شود، البته مراسم بفتای امسال به خاطر متن سخنرانی کنایه‌آمیز برد پیت که جایزه بهترین مرد مکمل را برده بود، بسیار جنجال‌آفرین شد... در این سخنرانی که به علت عدم حضور برد پیت توسط مارگو رابی خوانده شد، برد پیت ورود انگلستان را به جمع مجردها تبریک گفت (به خاطر خروج انگلستان از اتحادیه اروپا) و در ادامه هم گفت که اسم جایزه‌اش را هری گذاشته و می‌خواهد آن را برایش به امریکا برگردانند! این کنایه که اشاره به گرفتن اقامت کانادا، توسط نوه ملکه انگلستان هری و همسر امریکایی‌اش مگان مارکل بود، باعث شد در رسانه‌های انگلیسی سر و صدای زیادی به پا شود و حتی عده‌ای دادن این جایزه به برد پیت را یک اشتباه تلقی کنند.

استقبال مخاطبان
«۱۹۱۷» به خاطر نام کارگردان مشهورش که در هالیوود سابقه ساخت فیلم‌های موفقی، چون «زیبای امریکایی»، «جاده‌ای به سوی تباهی»، «جاده انقلابی»، «اسکای فال» و... را دارد، مورد توجه زیادی قرار گرفت و اخبار مربوط به این فیلم، حتی در زمان پیش‌تولیدش، در رسانه‌ها انعکاس داشت. در «۱۹۱۷» تقریبا بیشتر بازیگران معروف انگلیسی که در هالیوود شناخته‌شده هستند بازی کرده‌اند. بندیکت کامبربچ، کالین فرث، ریچارد مدن و مارک استرانگ از جمله بازیگرانی بودند که هر چند کوتاه ولی به نوعی برای ادای دین به کشورشان، نقشی در فیلم «۱۹۱۷» داشته‌اند.

*جوان