به گزارش سینماپرس، سینماهای تهران و اکثریت شهرستان‌ها همچنان روزهای بی‌رونق و کسادی را پشت سر می‌گذارند؛ سینمایی رو به تعطیلی کامل که فعالیت دوباره آنان از روز گذشته (۲۰ آبان) با قید ساعات کاری تا ساعت ۱۸ شروع شده اما این نیز دردی از آنان دوا نخواهد کرد.

با وجود تصمیم جدید اعلامی بازگشایی سینماها، عمده سالن‌داران تمایلی به بازگشایی ندارند و شایدلااقل در سطح شهر تهران، اندک سینماهایی فعال باشند خصوصا آن‌هایی که پشتوانه دولتی دارند. در این بین حتی سینماهای شهرداری نیز فعالیت خود را به کلی به حالت تعویق درآورده‌اند.

نبود فیلم خوب، عدم استقبال مخاطب و البته ساعات کاری حداقلی مشخص‌شده، مهمترین دلیل برای بی‌رغبتی سینماداران است که در وضعیت فعلی تعطیل بمانند بلکه در روزهای آتی و کم شدن فشار شیوع کرونا بتوانند ادامه حیات دهند.

کسی از پس هزینه‌های سرسام‌آور برنمی‌آید

هزینه‌های جاری سالن‌داران به ویژه در مورد بخش خصوصی در نبود مخاطبان، مهمترین دلیل تعلیق فعالیت‌های آنان شده و بدین شکل عدم حمایت دولت از سینماها را دست‌آویزی برای تعطیلی‌ها اعلام می‌کنند.

باوجود اینکه امروز، ۲۱ آبان‌ماه سینماها به شکل نسبی باز هستند اما تا به الان بنابر آمار «سمفا» تنها ۱۰۰ بلیت معادل یک میلیون و صد هزار تومان به فروش رفته و این جز ورشکستی برای سینماداران در پی ندارد.

سالن‌ها حتی در روزهای عادی و غیرکرونایی و شاید با تعداد زیادی فیلم‌های روی پرده، به مراتب در طول ساعات روز جذب مخاطبی نداشتند و بیشترین استقبال و گیشه آنان از سانس‌های شبانه به دست می‌آمد. حتی تا پیش از طرح جدید کاهش بازه زمانی فعالیت سینما نیز استقبال نسبی از تک‌فیلم‌های عرضه شده در شرایط خاصی صورت می گرفت. بنابراین عدم عرضه فیلم‌های سینمای بدنه که متقاضی ورود به سالن‌ها باشند، کمتر مخاطبی را در همین ساعات محدود، متقاعد به حضور در سالن‌های سینمایی می‌کند.

جدا از اکران چند هفته‌ای «شنای پروانه» و فروش دو میلیاردی آن هم در شرایط ابتدایی کرونا با آمار ابتلا پایین، «سکون» مهمترین شاخصه سینمای سینمای سال ۹۹ است که فعلاً امیدوارانه به سال ۱۴۰۰ چشم دوخته است!

ضرر پشت ضرر

اکثریت فیلم‌های عرضه شده در سال جاری، توفیق چندانی به دست نیاورده‌اند و شاید تنها برخی همچون «زن‌ها فرشته‌اند» و «آقای سانسور» آن‌هم به خاطر محتوای طنز خود توانستند چندصدمیلیون در گیشه جذب سرمایه کنند اما دیگر فیلم‌های داوطلب اکران شرایط بدی را در گیشه پشت سر گذاشتند. بهترین استفاده آنان از اکران سه هفته‌ای روی پرده، تدارک تبلیغات مناسب برای عرضه‌اندام در «اکران آنلاین» بود که همین طرح جالب به دلیل قاچاق فیلم‌ها مورد تردید صاحبان آثار است.

سینمای سال ۹۹ که فعالیت رسمی‌اش را از ابتدای تابستان شروع کرد روزگار خوشی را نمی‌گذراند و این ادعا در میزان فروش و تعداد بلیت‌های صادره فیلم‌های مدعی نیز علنی است. اکران موقت «شنای پروانه» با ۱۳۹ هزار و۸۰۹ بلیت حدود دو میلیارد و سیصد میلیون تومان در پی داشت و در صدر قرار گرفت. فیلم بعدی یعنی «خوب، بد، جلف ۲» یک میلیارد و پانصد میلیون تومان با عرضه ۹۹ هزار و ۴۵۸ بلیت کسب کرد.

به جز فیلم‌های فوق‌الذکر بقیه فیلم‌ها نتیجه‌ای جز شکست عجیب در گیشه نداشته‌اند و البته این نیز لزوماً ربطی به کیفیت آثار ندارد. «آبادان یازده ۶۰»، «روزهای نارنجی» و یا «بی‌حسی موضعی» فیلم‌های بی‌کیفیتی نیستند، اما در نبود مخاطب نتوانستند روزهای خوشی را در سالن‌ها و گیشه سینما به خود ببینند.

کسی ریسک نمی‌پذیرد

در طرح جدید بازگشایی و فعالیت روزانه تا ساعت ۱۸؛   فیلم جدیدی متقاضی اکران  نمی‌شود و همچنان آثار سوخته و کهنه ماه‌های اخیر روی پرده مانده‌اند. ضمن اینکه سینمادار خصوصی‌ای نیز یافت نمی‌شود که ریسک بازگشایی را بپذیرد چرا که این اقدام در نهایت منتج به ضرر برای آنان خواهد شد.

سینماداران در روزهای محدود فعالیت رعایت پروتکل‌های بهداشتی را در دستور کار گذاشته‌اند و این نیز به خوبی همچنان ادامه دارد ولی تا فیلم باکیفیتی در سینما نباشد و شرایط کرونایی کشور رو به بهبود نرود، کمتر مخاطبی خواهد بود که ریسک حضور در چنین فضاهای امنی را بپذیرد.

هم‌اکنون کلیت سینماها تمایلی به اکران روزانه نشان نمی‌دهند چون معتقدند عمده فروش آنان در سانس‌های شبانه به دست می‌آید که این نیز بنابر تصمیمات ممکن نیست.

*آنا