به گزارش سینماپرس چند تن از خبرنگاران و دبیران فرهنگی رسانه ها در این خصوص با سینماپرس گفتگو داشتند که ماحصل آن برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.

مهدیار حسن پور دبیر سرویس فرهنگی و هنری خبرگزاری «میزان» در این باره اظهار داشت: واقعاْ نمی دانم دلیل این همه پسرفت و سقوط آزاد سینمای ایران چیست؟ جامعه سینمایی به قهقرا می رود. کجا هستند فیلمنامه نویسانی که داستان گویی کنند و مخاطب را جذب کند؟ سینمای ایران چه می کند؟ چرا از اتفاقات و حوادث روزمره زندگی انسان ها در سینمای ایران و آثار به نمایش درآمده در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر خبری نیست و  فیلمسازان فقط از زورآبادها و تلخی و سیاهی و فقر می گویند؟

وی افزود: متأسفانه سینمای ایران بدل به نماینده قشر ضعیف شده است! ‌ انگار در جامعه ما افراد با زندگی های خوب و شرایط ایده آل وجود ندارند؛ این باعث تأسف و شرمساری است که در رابطه با فرهنگ و جغرافیا و هویت ملی و ایرانی-اسلامی در آثار سینمایی هیچ خبری نیست. اصولا سینمای ما ملی نیست. هیچ فیلمی از وقایع مهم تاریخی وجود ندارد. کجاست نشان فرهنگ و هنر غنی ایران اسلامی؟

حسن پور خاطرنشان کرد: این بودجه های میلیاردی که خرج تولید این قبیل آثار می شود برای چیست؟ این ۱۶ فیلم اگر بهترین های سینما هستند باید بگوییم یک فاجعه است. دیگر چیزی از سینما باقی نمانده چرا که کارگردانان و سینماگران و فیلمنامه نویسان مطرح خانه نشین و یا از سینما زده شده اند. من به عنوان یک عضو رسانه احساس می کنم در جشنواره ۳۹ شعور من را زیر سوأل برده اند! فیلمسازان در نشست های خبری حق به جانب صحبت می کنند گویی شاهکار خلق کرده اند در صورتی که اغلب آثارشان فاقد ارزش است.

امیرحسین اشرفی دبیر سرویس فرهنگی و هنری خبرگزاری «پانا» نیز در این خصوص متذکر شد: کلیت جشنواره سی و نهم انتظارات مرا برآورده نکرد. قبل از برگزاری جشنواره فکر می کردم اتفاق بهتری بیفتد. شاید در ۵۷ فیلمی که متأسفانه اکثریت شان نمایش داده نشدند فیلم های بهتری وجود داشته باشند اما این ۱۶ فیلمی که ما دیدیم آنچنان مرا قانع نکردند.

وی افزود: من فکر می کردم شاهد آثار بهتری در این دوره جشنواره باشیم. اگر این ماحصل سینمای ایران در سال گذشته است ما باید به شدت نگران باشیم! بنده شخصا از فیلمسازان شناخته شده تر مانند خانم آبیار انتظار بیشتری داشتم که متأسفانه این انتظارات برآورده نشدند.

آرش فهیم منتقد سینما و خبرنگار فرهنگی روزنامه «کیهان» نیز در این باره اظهار داشت: جشنواره بی هویت فیلم ها و فیلمسازان بی هویت بار می آورد. ضعف سیاست گذاری و مدیریت دولتی سینما طی سال های اخیر حتی همان بارقه های امید و استعدادهای در حال شکوفایی سینما را به جایی رساند که امسال در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر بدترین و ضعیف ترین فیلم های خودشان را ساختند.

وی افزود: متأسفانه کیفیت پایین فیلم های این دوره جشنواره یک سال ناامید کننده را پیش روی سینمای ایران قرار داده است. جشنواره سی و نهم فیلم فجر نشان داد که مدیریت سینمایی نیازمند یک تحول و خانه تکانی جدی در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی هایش است.