به گزارش سینما پرس، در این نمایشگاه 9 اثر اکریلیک بر روی بوم با ابعاد بزرگ بر اساس موتیف های گلیم و دست بافته های ایرانی در معرض تماشای عموم قرار دارد.

مریم رحیمی نمین در این نمایشگاه سومین مجموعه گلیم های خود را ارائه داده است اما این بار این گلیم ها دستخوش تغییراتی شده اند و قسمت هایی از آن ها نخ نما شده، آسیب دیده و از بین رفته اند و به شکلی متفاوت با نمایشگاه های قبلی او هستند.

این هنرمند جوان که علاقه وافری به نقاشی دارد تا کنون سبک های مختلفی از نقاشی را کار کرده و اکنون حدود پنج سال است که بر روی دو فضای کاری متمرکز شده یکی این گلیم هایی است که سومین مجموعه اش را در این نمایشگاه ارائه داده است و به گفته خودش بسمت انتزاعی شدن پیش می رود و در نمایشگاه بعدی قصد دارد یکسری آثار انتزاعی از آن را ارئه دهد و دیگری فضای فیگوراتیوی است که با آن فرشته هایی را به تصویر می کشد.

او در مورد ایده پدید آمدن این آثار می گوید: چند سال پیش از طرف وزارت ارشاد مشهد سفارش کار برای هفته زن به من داده شد و من چندین موضوع را انتخاب کردم در نهایت بر روی موضوع «سنت و زن» متمرکز شدم و بدنبال این بودم که ببینم چه چیزی سنتی وجود دارد که ارتباط مستقیمی با زنان داشته باشد. در این بین دیدم گلیم هنری است که مخصوص زنان و در عین حال سرشار از معنا و مفهوم است. تاریخچه آن به این صورت است که به دختربچه ها از سن کم آموزش می دهند تا گلیم ببافند تا برای زمانی که می خواهند ازدواج کنند در جهیزیه شان گلیم داشته باشند که هم باعث افتخار دختر و هم علاوه بر آن نشان عشقی باشد که او به همسرش تقدیم می کند که بار معنوی زیادی دارد. این مسئله از نظر مادی هم نیز حائز اهمیت است و اگر روزی در زندگی مشترک با مشکلات مادی مواجهه شوند و دامشان یا زمین هایشان از بین رود با فروش گلیم امرار معاش می کنند.

در این مجموعه، گلیم برای رحیمی نمین تبدیل به نماد و سنبلی از فرهنگ شده و داستان های پشت آن جزئی از تاریخچه آن محسوب می شود که امروزه قسمت بزرگی از آن از بین رفته او در این مورد می گوید: در ایرانگردی هایی که داشتم، احساس کردم با عوض شدن تیپ دخترها در روستا، آنها دیگر حاضر نیستند گلیم ببافند و داستان های مربوط به این گلیم ها به شکل گذشته حائز اهمیت نیست.

رحیمی نمین برای به تصویر کشیدن این گلیم ها از مجموعه کتاب های گلیم استاد تناولی بهره گرفته، وی در این مورد می گوید: من تمام کتاب های مربوط به گلیم ها را دارم در این بین باید از استاد پرویز تناولی تشکر کنم که مجموعه بسیار جامعی از انواع گلیم ها از شهرستان های مختلف تهیه کرده است.

او در این تابلوها علاوه بر رنگ هایی که پشت گلیم ها آورده است که نشان از رنگ هایی است که در طبیعت می بینیم، یک کادر از حاشیه گلیم ها هم دور تا دور بوم ها آورده است تا ارتباط مناسبی بین فضا و گلیم ایجاد کند. در این آثار تیرگی هایی در زمینه کار وجود دارد که هنرمند بوسیله آن قصد دارد رنگ های طبیعت را نشان دهد و به شکلی به از بین رفتن طبیعت اشاره کند. تاکید نقاش بر نقوش ایرانی و فریبندگی های هنرمندانه گلیم ها، نوعی تلنگر بر نسل جوان امروز است که میراث مادری خود را از یاد برده است.

مریم رحیمی نمین حدود 15 سال است که به شکل حرفه ای نقاشی می کشد و تا کنون در 13 نمایشگاه انفرادی و بیش از 25 نمایشگاه گروهی شرکت داشته است.

این نمایشگاه تا 20 دی ماه در گالری آتبین دایر است و علاقمندان می توانند همه روزه از این آثار در گالری آتبین واقع در خیابان ولی عصر، جنوب چهاراه پارک وی، کوچه خاکزاد، پلاک 42 دیدن کنند.


انتهای پیام/ن.ف