به گزارش خبرنگار موسیقی سینما پرس، سومین شب اجرای حسین علیزاده و پژمان حدادی در تالار وحدت تهران به یاد یوسف فروتن حال و هوایی دیگر را در سالن رقم زد.

این برنامه از واپسین اجراهای تور کنسرت «آن و آن» است که از اردیبهشت ماه سال جاری آغاز شد و اکنون در تهران پایان می گیرد. در ابتدای کنسرت حسین علیزاده به همراه پژمان حدادی با استقبال پرشور حاضران در سالن به روی سن آمد و گفت: شب سوم را آغاز می کنیم به نام استاد یوسف فروتن؛ بعضی اساتید و هنرمندان هستند که برای همه مردم شناخته شده نیستند و مهارت های شان در اجرا بیشتر خود را نشان می دهد و در صحنه دیده می شود. من چند سالی را در خدمت این استاد بزرگ بودم کسی که در موسیقی می توان او را همپای درویش خان نامید و قطعاتی را که ساخته می توان با قطعات درویش خان مقایسه کرد.

وی افزود: یوسف فروتن استاد سه تار بود و با سعید هرمزی هر دو شیوه متفاوتی داشتند. یوسف فروتن در نواختن شیوه خاص خود را داشت. من در مقدمه آلبوم ترکمن به این موضوع اشاره کرده ام که زمانی که این هنرمند ساز می نواخت ارکستری را می دید که هرکدام یک ساز را می نواختند و این حالت را تجسم می کردند که این حالت برای خود من تجسم و حس زیبایی بود.

علیزاده ادامه داد: بیش از هر کس دیگری، من شیفته نگاه و شیوه یوسف فروتن شدم و سه تار نوازی من ریشه اش در شاگردی این هنرمند بوده است. از خصوصیات جذاب استاد فروتن این بود که همه چیز را با یک نگاه طنز می نگریست و با هیچ چیز خشک برخورد نمی کرد. در آثاری هم که از وی برجای مانده است فروتن نمونه زیبایی از دوتارنوازی بود که شیوه اش در ادامه شیوه نی داوود بوده است.

وی خاطر نشان کرد: یوسف فروتن از اساتید مهم مرکز و حفظ و اشاعه هنر بود. تا قبل از وی بسیاری از شیوه های تارنوازی فراموش شده بود که از طریق هرمزی احیا شد و فروتن آن ها را حفظ و اشاعه داد، می توانم بگویم ما اغلب شیوه های تارنوازی را مدیون این استاد بزرگ هستیم.

پس از این سخنان ساز «شور انگیز» علیزاده در دستانش قرار گرفت و پنجه هایی که بر سیم های نازک آن ضربه می زد حس و حالی دیگر را برای سالن و جمعیت حاضر در آن به ارمغان آورد. یک تخت پوشیده شده از رویه ای با طرح ترکمن-  همان که از بچگی به نام بته جغه می شناسیمش هرچند به غلط - در مرکز سن طراحی دکور این کنسرت بود که با پوشش سنتی این دو هنرمند و سازهای شان همخوانی ایرانی جذابی را ایجاد کرده بود. علیزاده و حدادی بر روی تخت سازهای شان را در آغوش گرفته و نوای کنسرت بداهه نوازی شان را در سالن طنین انداز کردند.

علیزاده زیر نور آبی با نوای «شور انگیز» خود فضای دلنشینی را خلق کرد و این حس لحظه ای به اوج خود رسید که پس از دقایقی تکنوازی، نوای ساز حدادی با آن درآمیخت و زخمه هایی که بر «شور انگیز» می نشست همنوایی تمبک را با این ساز بالا و بالاتر آورد و به زیبایی هرچه تمام تر این بداهه نوازی در سالن سکوت و آرامشی دیگر را پدید آورد.

کنسرت شب گذشته حسین علیزاده و پژمان حدادی با سالنی مملو از جمعیت برگزار شد اما سازها به قدری مسحورکننده نواخته شد که سکوت سالن این حس را منتقل می کرد که هیچ کس در این تالار حضور ندارد و سکوت محض عرصه را برای هرچه خوش تر شنیده شدن نواها باز می گذاشت.

در پارت اول برنامه بدون هیچ مکثی علیزاده و حدادی سازهای شان را نواختند و این بخش با تشویق ایستاده حاضران و صدای دست هایی که از رضایت شان سخن می گفت به پایان رسید.

پس از یک آنتراکت کوتاه بخش دوم این اجرا با صدای ساز علیزاده شور و حال را به سالن بازگرداند و پس از دقایقی حدادی نیز سازش را به صدا درآورد و همراهی نوای این دو ساز بار دیگر از سر گرفته شد. این اجرای دونفره در بخش دوم هم با درخشش و زیبایی هرچه تمام تر برگزار شد.

این بخش نیز بدون وقفه اجرا شد اما پس از مکثی کوتاه و با تشویق جمعیت حاضر در سالن، علیزاده و حدادی که سالن را ترک کرده بودند به روی سن بازگشته و اجرایی دیگر را با حال و هوایی دیگر به حاضران در سالن هدیه دادند. نت های بالا و پایین بر روی ساز علیزاده رنگ دیگری می پذیرد و همین می شود وجه تمایز تارنوازی و سه تارنوازی این هنرمند با دیگر اجراها...

این اجرا نیز با استقبال عالی و بداهه نوازی ای خاطره انگیز ششم تیرماه 91 را به نام خود ثبت کرد.

پیش از این در دو شب گذشته حسین علیزاده و پژمان حدادی به یاد هوشنگ ظریف و علی اکبر شهنازی سازهای خود را نواختند و این اجرا پس از برگزاری کنسرت هایی در اهواز، بهبهان، بوشهر، تبریز، ساری، آمل، رودسر و سیاهکل بیست و یکمین اجرای تور کنسرت این دو هنرمند کشورمان است.

گفتنی است از این اجراها دو شب دیگر باقی ست که به یاد داریوش صفوت و نورعلی برومند برگزار خواهد شد.

انتهای پیام/ن.ف