به گزارش خبرنگار سینماپرس، مراسم بزرگداشت حسین پناهی به مناسبت نهمین سالگرد در گذشت این هنرمندان با حضور خانواده وی و جمعی از هنرمندان شب گذشته -27 مهر- در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر برگزار شد، رضا صفریان از دوستان مرحوم حسین پناهی به روی صحنه آمد و عنوان کرد: من همیشه حس می کردم که حسین منبعی برای آرامش من است و به واقع نیز چنین بود، حسین کسی بود که باید او را بیش از آثارش از نگاه و رفتارش شناخت، وی کینه ای نسبت به کسی نداشت و باید بگویم که وجود او خالی از هر تاریکی بود.

وی ادامه داد: حسین پناهی صاحب روحی شفاف و بزرگ بود، نگاه او نگاه زیبایی بین بود، چشم او در پی ملکوت بود و همین باعث می شد که مهر او مخصوصا نسبت به خانواده اش روز به روز بیشتر شود. حسین پناهی مردی بود که تمام زندگی اش معطوف به خانواده اش بود. او همیشه احساس می کرد هر چه دارد از آن خانواده اش است،  او مردی بود که شخصیت و گستره امنیتی روحی زیادی داشت به همین خاطر و به دلیل اینکه جایی برای ماندن نداشت زود از بین ما رفت.

حسین پناهی به دنبال ملکوت بود

فردوس کاویانی بازیگر و کارگردان پیشکسوت تئاتر در ادامه این مراسم بیان کرد: شیوه زندگی ارزشمند حسین پناهی شیوه ای عجیب بود، هیچوقت برای من معلوم نشد که حسین دنبال چیست، او همیشه در مدت زمان فیلمبرداری کارهایی که باهم بودیم تنها می نشست و فکر می کرد، شاید او دنبال چیزی بود که می خواست آن را برای خود و دیگران ثابت کند.او به دنبال ملکوت بود و به آن پیوست.

وی افزود: حسین هنرمند بسیار دوست داشتنی بود و همیشه هروقت یاد او می افتم آرامش عجیبی در درونم حکمفرما می شود که توصیف آن کار بسیاری دشواری است.

هیچ لنزی نتوانست مچ حسین پناهی را بگیرد

در بخشی دیگر از این مراسم نیز مسعود جعفری جوزانی اظهار داشت: حسین پناهی همانند باران و آفتاب و سایه برای همه است او گل بابونه ای بود که به راستی منت باران نداشت، حسین صندقچه ای پر از سوال بود.

وی ادامه داد:  در بازیگری نیز حسین پناهی هر گاه در مقابل دوربین قرار می گرفت باز هم خودش بود به همین علت میزانسن باید بر اساس حسین چیده می شد نه اینکه حسین براساس میزانسن! سینما مثل تئاتر نیست کوچکترین تقلب در مقابل دوربین از چشم مخاطب دور نمی ماند اما هیچ وقت هیچ لنز دوربینی نتوانست مچ حسین را بگیرد زیرا او خودش بود.

این کارگردان تصریح کرد: شعر حسین نیز همانند گل های وحشی و پر از سوال بودحسین از ذهنیت فاصله گرفته و به عالم معنی نزدیک شده بود.

ادبیات حسین پناهی در میان مردم کهکیلویه و بویر احمد جاری است

ولی الله شجاع پوریان عضو شورای اسلامی شهر تهران  در ادامه این مراسم گفت: منطقه کهگیلویه و بویراحمد همواره پرورش دهنده انسان های بزرگی بوده که در سرزمین ایران خودی نشان داده اند. حسین پناهی هم از دسته هنرمندانی است که جایگاه بسیار ویژه ای در فرهنگ منطقه را به خود اختصاص داده است وامروز ما می بینیم که خدمتی که فرهنگ شفاهی حسین پناهی برای مردم منطقه انجام داده حتی در ارسال پیامک ها و جملات قصاری که از طریق تلفن های همراه مردم این منطقه مبادله می شود همگی از آن ادبیات ویژه حسین پناهی است و این جملات در زندگی آنها همچنان جاری و ساری است.

وی ادامه داد: زبان و ادبیات حسین پناهی زبان آلوده ای نبود و این کیمیای بزرگی است که در چنین محافلی باید برجسته شود و ما هم سعی کنیم در زندگی فردی به او و افرادی نظیر حسین پناهی اقتدا کنیم.

 در ادامه این مراسم دو نمایشنامه از حسین پناهی با نام های «من و نازی» و «چیزی شبیه زندگی» اجرا شد، همچنین کلیپ هایی از مراسم تشییع پیکر این هنرمند برای حاضرین پخش شد، از دیگر بخش های این مراسم می توان به اجرای زنده موسیقی به خوانندگی آراس اشاره کرد.

 در این مراسم که هنرمندانی چون محمد ختاری، اتابک نادری، مهدی صباغی، خسرو احمدی و قادر آشنا نیز حضور داشتند، اداره میراث فرهنگی استان همدان با اهدای لوح تقدیری به خانواده حسین پناهی از مقام هنری وی تجلیل کرد.

انتهای پیام/ع