شنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۰:۳۶

چرا سایر گونه های مستند تولید نمی شود؟/ ۳

خسروی: مستندسازان ما تنبل شده اند/ با تحلیل و جهان بینی مخاطب جذب می شود

علی خسروی

سینماپرس: علی خسروی مستندساز کشورمان در مورد علت عدم گرایش مستندسازان به تولید انواع گونه های مستندسازی عنوان کرد: « فیلمسازی شغلی است که فیلمساز باید حتما در آن دارای یک جهان‌بینی باشد اما متاسفانه ما فیلمسازان مستند جهان‌بینی خاصی نداریم.»

بنا بر این گزارش خسروی در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس، در تعریف جهان‌بینی عنوان کرد: «جهان‌بینی به معنای تحلیل و نگاهی خاص از دنیای پیرامون خودمان است متاسفانه در همه شغل‌ها و مخصوصا شغل فرهنگی به نام فیلمسازی این عدم جهان‌بینی کار را دچار مشکل می کند.»

خسروی با بیان مثالی صحبت‌های خود را اینگونه ادامه داد: «همانطور که تولیدکننده کریستال در مورد انواع و اقسام جنس‌های کریستال تحقیق می‌کند تا بتواند بهترین آن را به خریدار ارائه دهد، فیلمسازان نیز برای کار خود باید تحقیق کنند اما متاسفانه دچار تنبلی شده‌اند. از طرفی ما در کشوری زندگی می‌کنیم که پر از التهابات اجتماعی، مسایل گوناگون و چالش‌های مهم فرهنگی هست لذا تماشاچی محتاج این تحلیل‌ها در گونه‌های مستند است.»

وی افزود: «متاسفانه ما فیلمسازها دچار یک سطحی‌نگری خطرناک شده‌ایم. با توجه به این که در شغلی مانند مستندسازی شاخک‌های فیلمساز باید تیز باشد اما این تیزی از میان رفته و حساسیتی هم وجود ندارد. تلاش می‌کنم تا این اتفاق در مورد من نیافتد و یک تحلیل نسبت به دنیای پیرامون فرهنگ و اجتماعی‌ام داشته باشم.»

کارگردان مستند «نفت سیاه» بیان کرد: «نکته دیگر این ماجرا این است که باز هم متاسفانه مستندسازان در تولید فیلم‌های خود بسیار ساده‌انگار هستند یعنی احساس می‌کنند که تنها با یک دوربین می‌توانند فیلم مستند بسازنند. زمانیکه یک استاد مستندسازی می‌گوید فیلم مستند با داستانی هیچ فرقی نمی‌کند و برای ساخت مستند هم مانند فیلم داستانی باید همه چیز حتی نوع حرکت‌های دوربین روی کاغذ مشخص شده باشد، کاملا صحیح است و باید توسط مستندسازان رعایت شود.»

وی اضافه کرد: «اکثر مستندسازان ما برخلاف این ایده حرکت می‌کنند. موضوع مستند خود را فیلمبرداری می‌کنند و روی میز تدوین می‌گذارند و بعد تازه در مرحله تدوین است که یک فیلم شکل می‌گیرد که نتیجه آن هم یک فیلم بی سرو ته می‌شود. به این روش فیلمبرداری معکوس می‌گویند و این غلط است.»

وی در پاسخ به این سوال که آیا نبود مخاطب موجب عدم گرایش مستندسازان به ساخت گونه‌های مختلف مستند شده است گفت: «اینطور نیست، اگر به عنوان مثال مستند قوم‌شناسی جذاب روایت شود تماشاچی دوست دارد که آن را ببیند. تماشاچی مستند روز به روز بیشتر می‌شود و این مسئولیت فیلمسازان را سنگین‌تر می‌کند.»

خسروی ادامه داد: «چرا باید مستندهایی که از شبکه‌های خارجی پخش می‌شود بیننده را به خود جذب کند اما مستندهای ما تماشاچی نداشته باشد؟ این ماجرا برمی‌گردد به نوع چینش فیلمساز که موضوع خود را درست انتخاب کند، درست وارد موضوع شود و تحلیل درستی داشته باشد و در نهایت فیلم خود را پایان‌بندی کند.»

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.