"فردكين" كار خود را با ساخت فيلم براي تلويزيون در آمريكا آغاز كرد. او « ارتباط فرانسوي»  را در سال 1971 به عنوان پنجمين فيلم سينمايي خود روي پرده برد که مورد استقبال گيشه نيز قرار گرفت. از ويژگي‌هاي بارز اين فيلم مي توان به نگاه جديد فيلمساز به اين نوع آثار اشاره کرد،  آثاري كه تا آن موقع هر چند نام فيلم پليسي را با خود همراه داشتند اما تمركزشان بيشتر روي طرح معما و گفت‌وگوهاي زياد رازگونه و همچنين بهره برداري از هوش شخصيت اصلي در فرمي كاملاً اتو كشيده بوده، در حالي كه «ارتباط فرانسوي» بيشتر اين قالبها را در هم مي شكند و با استفاده از تحرك بالا در ضمن پرداختن به جزئيات و تعقيب وگريزهاي حساب شده كه مي تواند نفس را درسينه حبس نمايد قصه خود را نيز به درستي پيش ببرد .

«ارتباط فرانسوي» كه توانست اسكار بهترين كارگرداني را نصيب "فردكين" كند، داستان كاراگاه "جيمي دويل" است كه آن را "جين هاكمن" به عنوان شخصيت اصلي بازي كرده است. بازی خوب "روی شایدر" در نقش "بادی" نيز توانست باعث شهرت او شود. "دويل و بادي" كاراگاهان اداره مبارزه با مواد مخدر پليس نيويورك هستند كه با يافتن سرنخ هايي،  از انجام معاملات بزرگ مواد مخدر در آينده اي نزديك با خبر مي شوند. در ادامه تحقيقات، جيمي به "آلن" كه يك فرانسوي است مي رسد. "آلن"  با استفاده از موقعيت فرد ديگري كه از كارگردانان فرانسوي است، خودرويي حامل مواد مخدر را با كشتي وارد آمريكا كرده است.

با آنكه جيمي در يافتن مواد مخدر و قاچاقچيان موفق است اما "آلن" كه نفر اول قاچاق مواد مخدر است از دست آنها مي گريزد و به فرانسه مي رود. كه در ادامه و در «ارتباط فرانسوي 2» "جيمي" با رفتن به آمريكا و همكاريِ پليس فرانسه،  درنهايت در سكانسي بي نظير "آلن" را مورد هدف قرار داده و از پاي در مي آورد.  

فردکین توانست با این فیلم تحولی در زمینه فیلم های تفریحی پلیسی ایجاد کند و با قدرت بخشیدن به کاراکترسازی و توجه بیشتر به شخصیت ها و در عین حال کم کردن غلو حوادث پلیسی نوعی از سینمای تحلیلی پلیسی را به وجود آورد که در همان دهه مورد توجه فیلمسازان زیادی قرار گرفت. سری فیلم های هری کالاهان که دان سیگل خالق آنهاست نمونه ای از این توجه است که کلینت ایستوود را با نام هرذی خبیث ب سر زبان ها انداخت و نوعی جیمی دویل سرسخت و یکدنده دیگر را پدید آورد.

مهارت فردكين در به نمايش گذاشتن صحنه هاي تعقيب وگريز و جزئيات بازي و همچنين تحرك زياد پليس،  باعث آن مي شود كه قالبهاي قبلي فيلمهاي پليسي شكسته شود و نوع جديدي از سينماي پليسي پايه گذاري شود. پليسِ پر تحرك با توان جسمي بالا نيز از ديگر تفاوتهاي اين فيلم نسبت به فيلم‌هاي قبل از خود است.

«ارتباط فرانسوي»  توانست موفقيتهاي بسياري را در جشنواره ها بدست آورد كه مهمترين آنها در اسکار 1972 است. جایزه بهترین بازیگر اصلی مرد (جین هکمن)، بهترین کارگردانی (ویلیام فردکین)، بهترین تدوین (جرالد بی. گرینبرگ)، بهترین فیلم (فیلیپ دی آنتونی) و بهترین فیلمنامه اقتباسی (ارنست تیدیمن) و نامزدی دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (روی شایدر) بهترین فیلمبرداری (اون رویزمن) و بهترین صدا (تئودور سودربرگ و کریستوفر نیومن) پنج اسکار و سه نامزدر این زمینه را برای فیلم به ارمغان آورد.

فروش بالاي فيلم در آن سالها و توجه منتقدان آمريكايي را هم مي توان به اين موفقيتها افزود .