برگزاری جشنواره بین المللی فیلم کوتاه از جمله برنامه های با سابقه انجمن سینمای جوانان ایران است که متن فراخوان و آیین نامه سی و یکمین دوره آن چندی پیش از طریق دبیرخانه جشنواره در اختیار رسانه ها و علاقمندان فیلم کوتاه قرار گرفت.
این دوره از جشنواره فیلم کوتاه از آن جهت حائز اهمیت است که اولین دوره بعد از انتصاب مدیران سینمایی دولت یازدهم و روی کار آمدن حبیب ایل بیگی به عنوان مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران بحساب می آید.
اگرچه در مراسم پایانی دوره سی ام، حجت الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی به کرات از عملکرد هاشم میرزاخانی مدیرعامل سابق این انجمن ابراز رضایت نمود و حتی برخی اخبار از ابقای وی در این مسئولیت حکایت داشت، لیکن انتصاب ناگهانی ایل بیگی در این بخش از بدنه مدیریتی سینمای کشور که تنها در مقطعی مسئولیت روابط عمومی و یا سایر پست های همطراز را در انجمن سینمای جوان عهده دار بود، همجنان در هاله ای از ابهام است.
در هر حال با پذیرش این انتصاب و گذشت حدود ۸ ماه از آغاز بکار مدیران سینمایی دولت تدبیر و امید انتظار می رود نقاط قوت و ضعف مراکز و موسسات بخوبی شناسایی و بجای وعده ها و تبلیغات رسانه ای غیرضروری و اظهارات بعضآ مغرضانه در گوشه و کنار، در جهت رفع کاستی ها گام برداشت. اقدامی که تنها با مرور بر یک نمونه از فعالیتهای مدیران جدید انجمن یعنی آیین نامه سی و یکمین دوره جشنواره بین المللی فیلم کوتاه، علاوه بر اینکه آثاری از تحولات تأثیرگذار دیده نمی شود بلکه شاهد برخی برنامه ریزی های نه چندان کارشناسی و قابل نقد نیز در آن می باشیم.
مهمترین نگرانی در متن فراخوان جشنواره مذکور که علت تأخیر در انتشار آن بارها و بارها بررسی کارشناسانه عنوان گردید، تغییر در نحوه توزیع جوایز بخش بین الملل است که بر خلاف سال گذشته، «یورو» جایگزین جوایز ریالی شده و تطبیق وزن دوره سی ام و سی و یکم جشنواره در این قسمت، با توجه به شرایط «اقتصاد مقاومتی»، حاکی از تغییر نگاه مدیریتی و بی تفاوتی نسبت به وضعیت جاری کشور است.
نگارنده در گفتگو با یکی از دست اندرکاران اصلی جشنواره سال گذشته دریافت که انجمن سینمای جوان در دوره ۲۵ و ۲۶ جشنواره فیلم کوتاه به رغم ایجاد تعهد و اعلام برندگان بخش بین الملل که اغلب از فیلمسازان خارجی بودند، از عهده پرداخت جوایز ارزی آنان معادل رقمی حدود ۵ تا ۷ هزار دلار بر نیامده و در اوج اعتراضات و پیگیری های برگزیدگان، با روی کارآمدن مدیران جدید دولت دهم موضوع ختم بخیر گردیده و حیثیت جشنواره نزد سینماگران جوان خارجی حل گردیده است.
با تکیه بر همین تجربه ناخوشایند و با توجه به محدودیتهای مالی انجمن و فشار سنگین این جوایز، سرانجام سال پیش به جهت تقویت پول ملی و همچنین تأکیدات مقام معظم رهبری مبنی بر ترویج فرهنگ اقتصاد مقاومتی در لایه های مختلف جامعه، جوایز مربوطه از دلار و یورو به ریال تغییر یافت که این امر کاهش و صرفه جویی چشمگیری را در پی داشت، بگونه ای که با کوچکترین حساب سرانگشتی، سال گذشته تنها رقمی حدود ۲۵ میلیون تومان به برگزیدگان بخش بین الملل یا به تعبیری فیلمسازان خارجی پرداخت گردید. اما اینکه امسال به ناگاه مقرر شده است با حساب نرخ سنگین یورو در داخل کشور، رقمی معادل ۸۰ میلیون تومان یا ۱۹ هزار یورو اهدا شود، جای سوال است!
این در حالیست که بر اساس آیین نامه به اصطلاح تغییر یافته سال ۹۳ حمایت از تولیدات آتی برگزیدگان داخلی در بخش ملی، نسبت به سال گذشته بطور کلی حذف گردیده و تنها به اهدای رقم چهار میلیون تومان به برندگان داخلی بسنده شده است. ضمن اینکه نگرانی مضاعف همچنان وجود دارد که انجمن به واسطه بودجه محدود سینمای ایران و هزینه های مرسوم در نیمه دوم سال، نتواند از عهده تعهدات مالی در قبال فیلمسازان به ویژه خارجی همچون برخی دوره های پیشین، در موعد مقرر و همزمان با مراسم اختتامیه برآید و اعتبار جشنواره فیلم کوتاه مخدوش گردد.
در کنار این موارد، با توجه به تأخیر دبیرخانه جشنواره در آماده سازی متن آیین نامه و عدم توزیع آن بر اساس عرف همیشگی در حاشیه بازار فیلم جشنواره بین المللی فیلم فجر، که هر ساله فرصت بسیار مناسبی برای اطلاع نمایندگان کمپانی ها، موسسات و مراکز مربوط به فیلم کوتاه اقصی نقاط جهان از جشنواره فیلم کوتاه تهران است، همچنان این رویداد معتبر سینمای ایران، با احتمال کاهش استقبال فیلمسازان خارجی روبرو است که امید است دست اندرکاران محترم تدبیری بیاندیشند تا مجبور نشوند طی ماههای آینده، این خلأ را تنها با انباشت آثاری غیر کیفی و افزایش تعداد کمی از طرق مختلف تأمین ننمایند!
البته در آیین نامه امسال نکات دیگری نیز وجود دارد که انتظار می رود مسئولین مربوطه در این بخش ها نیز پاسخگو باشند: حذف بخش جایزه استعداد جوان در موضوعات مستند، داستانی و انیمشن برای متولدین ۱۳۷۱ به بعد که مهمترین نقش انجمن را در توجه ویژه به استعدادهای نسل نوپا و کشف آنان در بر میگرفت، حذف جایزه مستقل تحقیق و پژوهش که ضروری ترین امر در جهت شکل گیری یک مستند و یا نگارش یک فیلمنامه است، حذف جایزه بهترین تهیه کننده یا مجری طرح که ستون اصلی برای تولید یک اثر تصویری است و در نهایت حذف جوایز بین الملل در سه بخش فیلمنامه، تدوین و تصویربرداری که احتمالأ با هدف تقویت سایر فعالان جوان سینمایی در این بخش ها و پرهیز از توجه محض به حوزه کارگردانی اهدا می گردید.
پرسش جدی اینست، با توجه به اینکه این مجموعه وظیفه شناسایی، آموزش و پرورش استعدادهای سینمایی از سراسر این کشور را از دیرباز تاکنون بر عهده داشته و چشم امید همه کسانی است که در گوشه و کنار این سرزمین مشتاق ورود به دنیای سینما هستند، مدیرعامل محترم انجمن سینمای جوان و دبیر جشنواره دوره سی و یکم فیلم کوتاه با چه استدلالی ، بخش ملی جشنواره که نیاز به اهتمام خاص مدیران دارد را اینگونه به بهانه تغییر مورد کم لطفی قرار داده و در ازای آن با افزایش جوایز یورویی نگاه کریمانه و مهربانانه خود را معطوف بخش بین الملل ساخته اند؟! و اساسأ ضرورت تغییر در آیین نامه ای که کامل و کارشناسی همه ابعاد و جوانب یک جشنواره استاندارد را در بر می گرفت بر چه مبنایی صورت گرفته است؟ مگر نه اینکه خروجی فعالیتهای انجمن تا ماهها پیش مورد تأیید ریاست محترم سازمان سینمایی و مشاوران وی بوده، پس چرا تصور شده است که باید به هر دلیل غیر موجهی، عملکرد گذشته اینگونه دستخوش حذف، جابجایی و تغییر قرار گیرد؟!
شایسته است با نقد صحیح و منصفانه مدیریت های گذشته، چراغ امیدی که برای سینماگران جوان نقاط دور و نزدیک ایران زمین ظرف سالهای گذشته روشن شده است را رونق بیشتر بخشیم و با پرهیز از شعار و تخریب مسیر را برای شکوفایی استعدادهای نوپا در سینمای ایران فراهم سازیم.
نظرات