یشایایی در گفتگو با خبرنگار سینما پرس افزود: «هر فرهنگی دربرگیرنده اخلاقیاتی است و بالطبع هر فردی تعاریف و شناخت متفاوتی از اخلاق دارد. در فرهنگ ایرانی، اخلاق تعاریف خود را دارد و واژگانی چون راستی و صداقت، ایثار و از خودگذشتگی، پاکی و دفاع از حق بخشی از تعاریف ما از اخلاق است.»
تهیه کننده فیلم «هامون» و «اجاره نشین ها» تصریح کرد: «البته فرم امروز اخلاق بیشتر به ظواهر امر اشاره می کند، مثل رعایت حجاب، در صورتیکه در فرهنگ های غربی، حجاب به آن معنایی که برای ما تعریف شده است، رعایت نمی شود چراکه جزو فرهنگ اخلاقی شان نیست. لذا باید در کنار این مصادیق به مفاهیم کلی اخلاق هم پرداخت.»
تهیه کننده فیلم «ناخدا خورشید» پیرامون میزان رعایت شدن اخلاقیات در آثار سینمایی در ادامه افزود: «به نظر من با شعار دادن در برخی فیلم ها اخلاقیات ناصحیح عوض نمی شود. ما با حرف زدن و شعار دادن در فیلم هایمان نمی توانیم برخی رفتارهای غلط اخلاقی را تغییر دهیم.»
وی گفت: « این شعارها روزانه بارها از تلویزیون و رادیو پخش و شنیده می شود. مخاطب امروزی ما با این گونه شعار دادن ها برخورد منفی می کند و سعی میکند خود را از این گونه مقولات شعاری دور نگه دارد. سینما به عنوان یک نهاد فرهنگی باید بستر اخلاقی پایدار و ماندگاری را را فراهم کند و از شعار دادن پرهیز کند.»
یشایایی تصریح کرد: «سینما جایگاه عمیقی در فرهنگ خانواده ها دارد. پس بهتر است فیلمسازان از گفتن این کار بد است و آن کار خوب است و این مدل شعار دادن ها، اجتناب کنند و به جای آن زنگی منزه و پاک بر اساس اعتبارات اخلاقی ما ایرانیان را به تصویر بکشند تا بیننده خود به نتیجه مطلوب دست پیدا کند.»
وی در خصوص نقش مثبت و موثر سینما و تلویزیون در رشد فرهنگ سالم در خانواده ها و جامعه اظهار داشت: «در حال حاضر تلویزیون تنها به توصیه اکتفا کرده که باید بگویم متاسفانه مردم ما دیگر توصیه و پند و اندرز را کمتر می پذیرند. باید از راهی که مخاطب مشتاق آن است مسائل اخلاقی مطرح شود؛ بهتر است به فکر راه بهتری باشیم و بوسیله استفاده از مدیوم های موثری چون تولید و پخش تولیدات تصویری از تلویزیون و سینما اخلاق را نهادینه کنیم.»
یشایایی در خصوص راهکار مناسب برای فرهنگ سازی اخلاق در جامعه افزود: «در سینمای امروز ما فیلمنامه ها و قصه ها همه شبیه به هم شده است. من داور خانه سینما هستم و می بینم که ۹۰ درصد فیلمنامه ها و سناریوها شبیه به هم هستند. انگار که فیلمسازان از روی دست هم کپی می کنند {می خندد}. ما باید با مراجعه به اخلاقیات شخصی مان، نه به عنوان یک امر اجباری، بلکه به عنوان یک صفت ذاتی به خود رجوع کنیم. برخی فیلمسازان می توانند با مراجعه به اخلاقیات درونی خود، سوژه های مناسبی را دستخوش ساخت آثارشان کنند و بستر مناسبی را برای فرهنگ سازی اخلاق در جامعه فراهم کنند.»
ارسال نظر