تدوین گر فیلم سینمایی «بوی پیراهن یوسف»در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: در سال های ابتدایی برگزاری جشنواره فیلم فجر وقتی یکی از همکاران مان جایزه می گرفت همگی با اشتیاق به او تبریک می گفتیم و خوشحال بودیم که سینمای ما مطرح می شود و اصلاً هیچ ذهنیتی برای رقابت میان اهالی سینما وجود نداشت، همگی ما در آن زمان راغب بودیم که مثلاً فیلمی که سیمرغ بهترین کارگردانی گرفته است چه نکاتی را رعایت کرده است که ما هم بتوانیم از آن بیاموزیم و در کارهای آتی خود آن نکات را رعایت کنیم.

وی ادامه داد: اما امروز همه سینماگران مقابل یکدیگر قرار گرفته اند که من به شدت معتقدم سیستم و نحوه برگزاری جشنواره آن را به وجود آورده است. سیاست گذاران جشنواره فیلم فجر می بایست قوانینی را به وجود بیاورند که نفاق میان اهالی سینما ایجاد نکند و امروزه ما با این همه مشکل دست و پنجه نرم نکنیم. همچنین از سوی دیگر دخالت های بیرونی و درونی در مسئله سینما آنقدر زیاد شده که دیگر جای کاری برای سینماگران باقی نمی گذارد.

تهیه کننده «روزهای روشن» با تاکید بر اینکه در دهه ۶۰ سینمای ما رونق داشت و همه عوامل سینما در آن زمان صادقانه و با تمام وجودشان کار می کردند و اعتلای سینما در آن زمان برای همه مهم بود اظهار داشت: همه اهالی سینمای ایران در آن زمان خوشحال می شدند که مثلاً یک فیلم از ایران در سینمای خارج دیده شود و جایزه ای بگیرد. ما خوشحال می شدیم متفکرینی داریم که فیلم هایی می سازند که برای سینمای ایران اعتبار می آورد، اما در حال حاضر شرایط به گونه ای رقم خورده است که همه حسادت می ورزند و می گویند چرا فیلم ما از امکان حضور در این رقابت بازمانده است و فیلم سینماگر دیگری به فلان جشنواره رفته است.

زندباف افزود: به دلیل گستردگی سینما و ورود نیروهای جوان از اوایل دهه ۷۰ این رویکرد عوض شد و بسیاری از سینماگران قدیمی به حاشیه رانده شدند و از آن به بعد بود که جشنواره به ورطه دیگری افتاد. جشنواره فیلم فجر در حال حاضر تنها  محل دشمنی و دعوا است. جشنواره تبدیل به یک اتفاق نالان و ناراحت کننده شده است و مسئولین ذیربط باید اصولی برای جشنواره بنویسند و همه اهالی سینما نیز باید به آن اصول پاینبد باشند تا معایب آن برطرف شود.

زندباف که ۴ سیمرغ بلورین را در دوره های دوم، چهارم، دوازدهم و سیزدهم جشنواره فیلم فجر به دست آورده است در مورد احساسش بعد از دریافت آن جایزه ها گفت: از آنجایی که جشنواره به دلیل نوظهور بودن در آن دوران چندان اعتباری نداشت جوایز در آن زمان برای ما مهم نبود و آدم احساس نمی کرد مثلاً جایزه مهمی را گرفته است.  از این رو من فقط تعهدم را برای حضور در کارهای بعدی ام بیشتر می کردم.

وی با خنده ادامه داد: با اینکه در بسیاری از دوره های جشنواره فیلم فجر نامزد شدم ولی بسیار خوشحالم که جایزه بیشتری نگرفتم؛ چرا که معتقدم نظرات سوء اهالی سینما به سمت من می رفت! من یادم می آید زمانی زنده یاد روح الله امامی که یکی از بهترین تدوین گران سینمای ایران بود وقتی فوت کرد برخی افراد خوشحالی کردند و گفتند خوب شد امامی امسال نیست که چند فیلم بیشتر به من برسد!؟ اگر ۸ تا داشتم توقع دیگران زیاد بود و دشمنانم هم زیاد بودند. همین که در نشریات معتبر جهانی مانند «ورایتی» در مورد تدوین فیلم های من مطالب زیادی نوشته شده است برایم کافی است.

تدوینگر سریال حضرت یوسف(ع) در خاتمه این گفتگو افزود: اگر اصولی در جشنواره حاکم شود که جابجایی مسئولین مانع از اجرای آن نشود جشنواره به اعتبار دست پیدا می کند اما به دلیل اینکه چارچوب نداریم این اتفاق به این زودی در سینمای ایران نخواهد افتاد.