فرحبخش تصریح کرد: با توجه به سیاست گذاری ها و مشاوره هایی که آقای ایوبی در مقام ریاست سازمان سینمایی در نظر داشتند مشخص بود که با این فیلم های ضعیف روبرو خواهیم بود. از نظر من آقای ایوبی تخصص لازم را در سینما ندارد و آن را با مهمانی و گفتگوهای فرهنگی اشتباه گرفته است و اطرافیان وی نیز با ارائه اطلاعات غلط سینمای کشور را نابود کرده اند.

وی خاطرنشان کرد: به غیر از ۳ یا ۴ فیلم، بقیه آثار، فیلمهای بسیار ضعیفی در برقراری ارتباط با مخاطب بودند؛   نکته جالب توجه این است که پیش از شروع جشنواره، بحث در رابطه با فیلم های اول بسیار امیدبخش بود اما فیلم های موجود در آن بسیار ضعیف تر از حدی که تصور می شد بودند و من را یاد تمرینات فیلمسازان قبل از انقلاب برای فیلمسازی می انداخت که با دوربین ۸ میلیمتری فیلم های ضعیف تمرینی می ساختند. از نظر من در بین فیلم های اول امسال حتی یک فیلم خوب هم حضور نداشت.

این کارگردان در ادامه اظهار داشت: یکی از مشکلات اصلی این روزهای سینمای ما عدم برقراری ارتباط مسئولان و سینماگران با هم و با مردم است. من شاهد بودم که مردم ارتباطی با فیلمها برقرار نمی کردند و اکثراً فیلم ها را در میانه رها کرده و یا اواسط آن به خواب می رفتند. نکته عجیبی که آقای رضاداد به آن اشاره کرده اند این است که فیلم های بخش نگاه نو امسال پنج برابر فیلم های سال گذشته فروش خواهند داشت و من منتظرم ببینم که این فروش رویایی چه خواهد شد.

کارگردان فیلم سینمایی «زندگی خصوصی» در ادامه افزود: گویا آقای ایوبی توجهی به گیشه سینمای ایران ندارد و قصد دارد با استفاده از بودجه بیت المال در سال آینده همه فیلم ها را در گروه هنر و تجربه اکران کند. حتی فیلم هایی که خارج از جشنواره هستند و مسئولان به آنها چشم امید دوخته اند نیز در گیشه بسیار ضعیف خواهند بود.

وی یادآور شد: مسئولان فروش فیلم های سال گذشته را به خود منصوب می کنند در حالیکه هیچ یک از فیلم های پرفروش سال گذشته به این دولت ارتباطی نداشته اند. فیلم هایی مثل «شهر موش ها» که فروش خوبی داشتند در دولت قبل ساخته شدند و ارتباطی با دولت یازدهم ندارند.

فرحبخش در ادامه این بحث اظهار داشت: از طرفی در سالهای گذشته فیلم های کمتری اکران می شد و قیمت بلیط ها بسیار کمتر بود اما در سالی که گذشت مسئولان با اکران بی رویه فیلم ها و بالابردن قیمت بلیط ها ادعای رونق بخشیدن به سینمای ایران را دارند در حالیکه شاید ارقام فروش کلی فیلم ها در سال گذشته بالا رفته باشد اما همه تهیه کننده های سینما با این روند اکران ورشکست شدند. از طرفی ۴۰ درصد از فروش سال گذشته مربوط به ۲ فیلم بود که این اتفاق برای سینمای ما فاجعه است.

وی افزود: سی و سومین جشنواره فیلم فجر نه تنها به شدت خنثی و بی خاصیت بلکه در بحث اخلاقیات نیز به شدت ضعیف بود. در این جشنواره ارزشهای ایرانی و اسلامی ما زیر سوال رفت و ما شاهد مطرح کردن مباحث قبح شکنی بودیم که خانواده ها را از سینما فراری می دهند. من دلیل سکوت آنهایی که سال ۱۳۹۰ از فیلم های جشنواره اظهار تأسف کردند و با حسرت گفتند که خیانت در سینمای ایران مرسوم شده است را نمی دانم.

کارگردان فیلم سینمایی «مستانه» با اشاره به انتخاب علیرضا رضاداد به عنوان مشاور ارشد رئیس سازمان سینمایی اظهار داشت: انتخاب رضاداد به عنوان مشاور بزرگترین اشتباه آقای ایوبی بود و این را به ایشان نیز عرض کرده ام. ما در دوره های قبل عملکرد ایشان را در بنیاد سینمایی فارابی شاهد بودیم که بسیار ضعیف بود و سوابق وی در سیمافیلم و تلویزیون نیز گویای انتخاب غلط آقای ایوبی است. رضاداد از مسئولان دهه شصت است که عملکرد ضعیف این مسئولان باعث به وجود آمدن سینمای الکن و خنثی شد که هنوز هم در سینمای ایران شاهد آن هستیم. از همین رو نمی توان رضاداد را مشاوری مناسب در این منصب دانست و از طرفی ایوبی نیز تخصص کافی در رابطه با سینما را ندارد و در سمت های دیگر از اشخاصی مثل آقای احسانی استفاده می کند که به هیچ وجه قدرت مدیریت در بخش های فرهنگی را ندارند.

این تهیه کننده سینما در ادامه خاطرنشان کرد: سازمان سینمایی بخش خصوصی را از مشاوره محروم کرده و کنار گذاشته است و در یک سال گذشته مشورتی با این بخش صورت نداده است. در نتیجه زمانیکه مسئولان از مشاوره های بخش خصوصی فاصله می گیرند نتیجه آن همین سینمایی می شود که ما در جشنواره سی و سوم شاهدش بودیم. مشاوره هایی که رئیس سازمان سینمایی در سال گذشته داشتند تنها از یک گروه خاص بود که مربوط به افراد مرتبط با دولت می شود. ریاست سازمان سینمایی باید از همه گروه ها مشورت بگیرد و سینما را از همه جوانب مورد بررسی قرار دهد تا تفکرات و سلیقه های مختلف در سینما راه پیدا کند.

وی تصریح کرد: شورای صنفی نمایش با سیاست های غلطش صنعت سینمای ایران را نابود کرده و به تعداد بی رویه ای از فیلم ها مجوز اکران داده است. ما بارها عدم استفاده از افراد متخصص در شورای صنفی نمایش را به مسئولان تذکر داده ایم اما مسئولان با وجود پذیرش اعتراضات ما هیچ عملکردی در راستای حل مشکلات نداشتند.

فرحبخش در ادامه اظهار داشت: مسئولان باید جسارت ریسک کردن را داشته باشند و به فیلمساز در مطرح کردن مشکلات اجتماعی اعتماد کنند تا مردم نیز با فیلم ها ارتباط برقرار کرده و از طرفی فرهنگ سازی لازم نیز صورت بگیرد چرا که مطرح کردن معضلات اجتماعی از لحاظ فرهنگی می تواند به نفع جامعه باشد. گویا مدیران به ساخت فیلم های بی مخاطب و بی خاصیت که به هیچ جایی خسارت نمی زنند و خنثی عمل می کنند علاقه بسیاری دارند. به همین دلیل ما شاهد ساخت بی رویه فیلم های مربوط به بخش هنر و تجربه هستیم که گیشه سال آینده را تضعیف خواهند کرد.

وی در پایان افزود: مردم باید جامعه خود را در سینما ببینند و از طرفی فیلمها برای آنها رویاپردازی کنند. ما فیلم های رویاپردازانه می خواهیم که در آن ها امید حاکم باشد تا مردم با این رویاها زندگی خود را بگذرانند.