کارگردان مستند تحسین شده «میراث آلبرتا» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مشکل اصلی تمامی مستند سازان در حال حاضر نوع نگاهی است که مدیران سینما و تلویزیون به سینمای مستند دارند. سیاست گذاران در سازمان صدا و سیما و یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و حتی در سایر حوزه های فرهنگی و هنری کشور بودجه خوبی را به تولید آثار مستند اختصاص نمی دهند و آن را درست تقسیم نمی کنند.

وی ادامه داد: تجربه ثابت کرده که سینمای مستند می تواند در صورت تولید آثار خوب و شاخص با استقبال میلیونی از سوی مخاطبان مواجه شود. به عنوان نمونه فیلم «میراث آلبرتا» نشان داد که مخاطب گسترده فیلم های مستند در کشور وجود دارد اما متأسفانه به دلیل اینکه فیلم های مستند مخاطب پسند در سینمای ما تولید نمی شود برداشت مدیران این است که این گونه سینمایی چندان جذابیتی برای آحاد افراد جامعه ندارد و به همین دلیل توجه چندانی به این گونه سینمایی نمی کنند.

شمقدری با تأکید بر اینکه توجه مدیران به سینمای مستند باید بیش از پیش شود اظهار داشت: ما مستندسازان بسیار خوبی را در کشورمان داریم که مدت ها است در بیکاری به سر می برند؛ دولت می تواند با حمایت از آن ها دست به تولید آثار شاخص و خوبی در زمینه فیلم های مستند بزند اما به دلیل بی اعتمادی مدیران نسبت به برآوردهای بالای بودجه تولید آثار شاخص در سینمای مستند این اتفاق رخ نمی دهد.

این فیلمساز جوان ادامه داد: سازمان صدا و سیما برای تولید فیلم های داستانی دقیقه ای ۴ تا ۵ میلیون تومان با تهیه کنندگان قرارداد می بندند اما برای تولید فیلم مستند اگر تمامی اهرم های قدرتمند در تولیدش دست داشته باشند و یک کارگردان شاخص بخواهد اثر را کارگردانی کند و طرح اثر از ویژگی های مد نظر مدیران سازمان صدا و سیما برخوردار باشد و کلیه مسئولان سازمان برای تولید آن توجیه شوند در بهترین شکل ممکن دقیقه ای ۶۰۰ هزار تومان با سازندگان قرارداد امضا می کنند و در حالت معمول این قرارداد بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان برای هر دقیقه است.

وی تأکید کرد: به همین دلیل است که فیلمسازان مستند نمی توانند با ساخت مستند پیشرفت کنند و تمام زندگی و وقت شان را برای ارتقای کیفیت آثارشان بگذارند چرا که تولید فیلم مستند برای آن ها باعث کسب درآمد نمی شود؛ البته در این میان فیلمسازانی هستند که به دلیل غم نان در زندگی شان مجبورند همزمان با ۴-۵ پروژه قرارداد امضا کنند و از همین رو است که فیلم های آن ها از کیفیت لازم برخوردار نیست و اغلب آثار تولید شده توسط آن ها نازل و سطحی از آب در می آید.

شمقدری افزود: از سوی دیگر وقتی مبنای تولید آثار مستند بر حسب دقیقه باشد مستندسازان برای آنکه پول بیشتری را به دست بیاورند یا دست به تولید کارهای سریالی می زنند و یا اینکه به اصطلاح با آب بندی به اثرشان کیفیت آن را پایین می آورند تا بتوانند پول بهتری را کسب کنند و همین مسائل به شدت به فیلم و سینمای مستند آسیب رسانده است.

کارگردان مستند «۳۳ سال سکوت» در ادامه این گفتگو تصریح کرد: متأسفانه مستندسازان با سیلی صورت خود را سرخ نگه می دارند و اغلب شان مجبور هستند به جای حضور در حوزه مستند به سمت تولید فیلم های داستانی و... روی بیاورند.

این کارگردان در خاتمه این گفتگو با تأکید بر اینکه تنها مدیران سینمایی کشور هستند که می توانند باعث رشد و اعتلای سینمای مستند شوند گفت: در تمامی کشورهای پیشرفته جهان سینمای مستند از جایگاه جدی و ویژه برخوردار است و بهترین اکران های سینمایی را به فیلم های مستند اختصاص می دهند و برای آن ها جشنواره های طویل و عریضی برپا می کنند اما متأسفانه سینمای مستند در کشور ما بسیار مهجور واقع شده است و مدیران بایستی با دقت نظر بیشتر نسبت به تولید، پخش و اکران این گونه فیلم ها توجه کنند تا طی سال های آینده بتوانیم شاهد تعالی سینمای مستند در کشورمان باشیم.