رئیس پیشین انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار سینماپرس بیان داشت: کسی مخالف جوانگرایی نیست ولی ورود بی پشتوانه فیلمسازان جوان به عرصه سینما، لطمات اقتصادی جبران ناپذیری را به سینما وارد می سازد.

وی افزود: سینمای ایران مانند فوتبال ثروتمند نیست که ریسک پذیری در آن مجاز باشد؛ از این رو باید با سیاستگذاری مناسب شرایط ورود علاقمندان به حوزه فیلمسازی را به سینما فراهم ساخت؛ فیلمسازی حرفه ای در سینمای امروز ایران به دلیل شرایط بسیار بد اقتصادی ریسک بزرگی است و حتی تهیه کنندگان نامی هم راضی به تولید فیلم با این وضعیت نمی شوند.

وی با تأکید بر اینکه سینمای ایران سال ها است که از مشکلات عدیده ای همچون اکران فیلم ها، نحوه پخش آثار سینمایی، نداشتن سالن کافی و... رنج می برد اظهار داشت: بسیاری از فیلم های حرفه ای سینمای کشور به دلیل همین کمبودها و کاستی ها مرتباً شکست می خورند؛ ما همیشه پیش از برگزاری جشنواره فیلم فجر و در اواخر سال شاهد اکران بی رویه و بدون برنامه ریزی فیلم های سینمایی هستیم که طی چندین سال پشت در اکران مانده اند؛ همین باعث فیلم سوزی در سینمای کشور می شود لذا نباید بدون برنامه ریزی و ایجاد زیر ساخت های لازم افراد جدیدی را با این شتاب وارد سینما کرد.

این منتقد سینمای ایران در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به اینکه ورود فیلمسازان جوان به سینمای کشور عمل بسیار خوبی است گفت: بارها گفته ام که من مخالف حضور جوانان در سینما نیستم و اتفاقاً از حضور جوانان استقبال می کنم؛ اینکه جوانان بتوانند وارد سینمای حرفه ای شوند بسیار عمل نیک و پسندیده ای است به نحوی که در دهه های قبل هم این چنین بود و هر کسی که حتی یک فیلم ۸ میلیمتری می ساخت به راحتی می توانست وارد سینمای حرفه ای شود اما ما باید ببینیم چه مقدار استعداد درخشان در سینمای کشور حضور دارند تا بتوانیم با شناسایی آن ها یک حمایت ویژه به عمل آوریم تا دیگر به نقاط کور و تاریک برنخوریم.

وی در همین رابطه افزود: ما نباید این نکته را فراموش کنیم که همیشه فیلمسازان جوان بوده اند که باعث رونق و رشد سینما شده اند؛ به عنوان مثال در تاریخ سینمای کشور ما این فیلمسازان جوان بودند که در دهه ۵۰ جریان موج نو را راه اندازی کردند و با ساخت آثار شاخص و درخشان بر ضد فیلم های سردستی و مبتذل قد علم کردند؛ پس ورود و حمایت از فیلمسازان جوان امر نیک و پسندیده ای است چرا که آن ها می توانند با دیدگاه های نوی خود اتفاقات تازه ای را در سینمای کشور رقم بزنند اما وقتی ما در این راستا به نحوه مدیریت مدیران سینمایی برخورد می کنیم خود را با سیلی از مشکلات روبرو می بینیم.

صلح جو تأکید کرد: این مدیران هستند که باید با توجه به شرایط روز جامعه و همچنین سینمای کشور تصمیم بگیرند آیا ورود بی رویه فیلمسازان جوان می تواند در حال حاضر اثرات مطلوبی را برای هنر هفتم به همراه داشته باشد یا نه؟ چرا که ما این آزمون و خطاها را طی تمامی این سال ها انجام داده ایم و دیگر باید به نتیجه درستی دست پیدا تا اینقدرکرده باشیم مسیرهای تکراری را طی نکنیم.  

این منتقد پیشکسوت سینما سپس با بیان اینکه بسیاری از جوانان عاشق سینما برای ورود به عرصه فیلمسازی مجبور هستند تا رقم قابل توجهی را هزینه کنند اظهار داشت: بسیاری از این جوانان زندگی خود را می فروشند تا بتوانند با مجاب کردن تهیه کنندگان اولین فیلمشان را بسازند غافل از آنکه اگر حمایت خاص دولتی نداشته باشند نمی توانند حتی فیلمشان را به اکران برسانند و همین باعث می شود که آن ها بعد از ساخت یک فیلم ضمن درگیر شدن با مسأله ورشکستگی مالی در دام افسردگی بیفتند.

وی افزود: از سوی دیگر جوانانی نیز هستند که با استفاده از رانت های دولتی بدون داشتن دانش و سواد و مهارت کافی وارد سینما می شوند و هزینه های بسیار سنگینی را به گردن سینما می اندازند و سپس فیلم هایشان به دلیل داشتن ساختار ضعیف با استقبال مواجه شده و توجهی به آن ها نمی شود؛ این گونه افراد شخصاً ضرری نمی کنند اما آسیب بزرگی به اقتصاد رو به زوال سینما که بودجه اندکی در اختیار دارد وارد می کنند که قطعاً تا سالیان دراز نمی توان این آسیب را جبران کرد.

صلح جو در خاتمه این گفتگو خاطرنشان کرد: مدیران سینمایی بایستی نحوه ورود سرمایه ها به سینما را به شدت کنترل کنند؛ شاید سرمایه ای که برای یک فیلم صرف می شود بتواند در جای دیگری مفیدتر و موثرتر واقع شود؛ پس از این رو ما نیاز به تدوین قوانینی با نظر صاحب نظران، کارشناسان و اندیشمندان سینمایی داریم تا بتوانیم نحوه ورود سرمایه و نیروهای انسانی جوان به سیما را تحت کنترل درآوریم تا از این رهگذر به هنر این مرز و بوم کمکی کرده باشیم.