کارگردان فیلم سینمایی «روزگاری عشق و خیانت» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سینمای ایران در همه زمینه ها از ماهیت اصلی خود دور شده است و متأسفانه این روزها اغلب افرادی که به عنوان مدیر در سینمای ایران مشغول به کار هستند از دانش سینمایی تهی اند؛ همین امر باعث شده که برخی مدیران به سمت تولید فیلم های سیاسی و اجتماعی توأم با سیاه نمایی روی بیاورند.

وی سپس با تأکید بر اینکه زیرساخت های لازم برای حضور نیروهای جوان و خلاق در سینما فراهم نیست و مدیران بدون تدبیر اقدام به صدور مجوز کارگردانی و پروانه ساخت برای کارگردانان فیلم اولی می نمایند اظهار داشت: همین امر باعث شده تا بسیاری از آثاری که در سینمای ما تولید می شوند از تکنیک سینمایی دور باشند و استاندارهای لازم فنی را نداشته باشند؛ این در حالی است که در تمامی دنیا از جمله سینمای هند، اروپا و آمریکا استاندارهایی برای ورود فیلمسازان فیلم اولی وجود دارد.

بیدل با بیان اینکه ما همواره باید از خود سوأل کنیم جایگاه مان در سینمای دنیا چگونه است خاطرنشان کرد: آنچه باید مدیران سینمایی کشور به آن بیندیشند این است که ابتدا بستر لازم را برای ورود نیروهای جوان فراهم و سپس اقدام به جذب جوانان علاقمند به فیلمسازی در این عرصه نمایند.

این کارگردان سینما در ادامه این گفتگو تصریح کرد: متأسفانه سینمای ایران در بسیاری از مقاطع منحصراً تحت اختیار یک سری افراد با تفکرات خاص بوده و عاری از خرد جمعی است؛ همین افراد در اغلب اوقات با ارائه مشورت های ناصحیح و چه بسا انحرافی مانع از پرورش درست و منطبق با سیاستهای کلان فرهنگی کشور در حوزه سینما شده و به همین خاطر بیشتر فیلم اولی ها به دلیل عدم برخورداری از دانش و موضوعات مرتبط با سینمای کشورشان، پس از ساخت یک یا دو فیلم از فعالیت در این عرصه سرخورده وگریزان می شوند.

وی افزود: این در حالی است که در تمامی کشورهای پیشرفته جهان، نیروهای جوان ۱۰ برابر فیلمسازان حرفه ای دانش داشته و به دلیل آشنایی کامل با سیاستها، مناسبات و مسائل مرتبط با سینمای کشورشان و نیز کسب تجارب خوب قبلی و حمایت های شایسته دولت، خروجی قابل قبولی داشته و این خود منجر به ماندگاری آن ها در عرصه فیلمسازی می شود.

بیدل در همین راستا ادامه داد: متأسفانه بی تدبیری برخی مدیران سینمایی کشور باعث شده تا برنامه  دقیقی برای ورود نیروهای جوان به سینمای کشور وجود نداشته باشد؛ آن ها تنها دری را برای حضور نیروهای جوان به سینما می گشایند اما حمایت مستمر و از پیش اعلام شده ای برای ادامه فعالیت آنها در سینما صورت نمی دهند؛ همین امر باعث می شود که اغلب این فیلمسازان که تب کارگردانی آن ها را فرا می گیرد حتی دچار بیماری های روحی شوند و دیگر نتوانند تا آخر عمر حضوری در سینمای کشور داشته باشند.

این فیلمساز در خاتمه این گفتگو تأکید کرد: مدیران سینمای کشور بایستی با یک سیاست گذاری مناسب و جدید و استفاده از نیروهای آگاه، با دانش و دغدغه مند سینما در ابتدا زمینه سازی مناسبی را برای رشد علمی در کشور به وجود بیاورند؛ ما در حال حاضر نیاز به این داریم که دانش روز سینمایی کشور تمامی نسل های ما را در برگیرد تا پس از آن بتوانیم با طیب خاطر نیروهای جوان را به سینما وارد کرده و برای سال های آینده سینمای کشور برنامه ریزی اصولی، صحیح و مناسب داشته باشیم.